ΔΙΑΒΗΤΗΣ.. ΤΡΟΦΕΣ

 

Ο  διαβήτης είναι μια μεταβολική ασθένεια   διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, 

είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης 

είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Οι κύριοι τύποι  διαβήτη είναι 

ο τύπου 1,  τύπου 2 και ο διαβήτης της κύησης.

Ο διαβήτης έχει χρόνια πορεία και μπορεί να προκαλέσει μια σειρά σοβαρών επιπλοκών, καρδιαγγειακή νόσο, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, βλάβες του αμφιβληστροειδούς, βλάβες των νεύρων

Πρωτεύοντα ρόλο στη θεραπεία του  διαβήτη παίζει η  ινσουλίνη.

Υπάρχουν ορισμένα φυτά που μπορούν να δράσουν ευεργετικά στην διατήρηση της ευγλυκαιμίας 

:

1. Σκόρδο

Το σκόρδο θεωρείται εδώ και 5.000 χρόνια περίπου, το φάρμακο των φαρμάκων. 

Έρευνες έχουν δείξει ότι χάρη στην ισχυρή αντιοξειδωτική του δράση, το σκόρδο παρέχει προστασία από τις εκφυλιστικές παθήσεις των αγγείων (μίκρο και μάκρο αγγειοπάθειες) 

που προκαλεί ο διαβήτης, όπως η αμφιβληστροειδοπάθεια, η διαβητική νευροπάθεια και η διαβητική νεφροπάθεια.

2. Αλόη

Η αλόη είναι ένα από τα πιο γνωστά βότανα για την πρόληψη και θεραπεία πολλών ασθενειών, μια εκ των οποίων είναι ο διαβήτης. Έρευνες έχουν δείξει ότι η χρήση της αλόης σαν συμπλήρωμα διατροφής, μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης στους διαβητικούς. Ο ισχυρισμός αποδείχτηκε και πειραματικά, όταν σε ασθενείς που δεν λάμβαναν ινσουλίνη, δόθηκε ένα κουταλάκι αλόης την ημέρα για χρονική περίοδο 14 εβδομάδων, τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα των ασθενών είχαν μειωθεί κατά 45%.

3. Μαντζουράνα

Η δράση της είναι πολύ ισχυρή στην παρεμπόδιση της γλυκοζυλίωσης των πρωτεϊνών, μια διαδικασία που οδηγεί στην εμφάνιση των πιο σημαντικών επιπλοκών για τις οποίες ευθύνεται ο διαβήτης: το διαβητικό πόδι, αλλά και τις μικρό και μάκρο αγγειοπάθειες που σχετίζονται με την θνησιμότητα των ασθενών.

4. Κανέλα

Οι πιο πρόσφατες μελέτες  δείχνουν ότι μια κουταλιά κανέλα την ημέρα μπορεί να ελαττώσει τα επίπεδα του σακχάρου σε όσους πάσχουν από διαβήτη τύπου ΙΙ. 

Η ιδιότητα αυτή της κανέλας συνίσταται  σε μια κατηγορία ουσιών, των πολυφαινολών , που έχουν την ιδιότητα να «μιμούνται» τη δράση της ινσουλίνης, κάτι που είναι απολύτως επιθυμητό σε ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη. 

Πρέπει ωστόσο να καταναλώνεται σε ελεγχόμενες ποσότητες, χωρίς υπερβολές, γιατί η δράση της μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα της εκάστοτε φαρμακευτικής αγωγής.

5. Βρώμη

Η βρώμη θεωρείται ως η πιο υγιεινή επιλογή σε σύγκριση με τα υπόλοιπα δημητριακά, κάτι που οφείλεταιστην εξαιρετικά μεγάλη περιεκτικότητα της σε φυτικές ίνες. 1 φλιτζάνι βρώμης αποδίδει στον οργανισμό 8 γραμμάρια φυτικών ινών, με επακόλουθο αποτέλεσμα  την ικανοποιητική καύση των υδατανθράκων που καταναλώνουν οι ασθενείς με διαβήτη, αλλά και την βελτίωση της αντίστασης στην ινσουλίνη, μιας κατάστασης που μπορεί να επιδείνωση την πορεία του διαβήτη γενικότερα. 

6. Καρότο

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια κυριαρχούσε η άποψη ότι το καρότο ήταν ακατάλληλο για τους διαβητικούς επειδή τα φυσικά ζάχαρα που περιέχονται σε αυτό «καίγονται» πολύ γρήγορα, αυξάνοντας τα επίπεδα του σακχάρου στον οργανισμό. Η θεωρία αυτή εγκαταλείφτηκε,  γιατί σήμερα είναι γνωστό ότι το γλυκαιμικό φορτίο του καρότου είναι χαμηλό και επομένως η κατανάλωση του δεν σχετίζεται με αύξηση του σακχάρου. Επιπλέον, τα θρεπτικά του συστατικά είναι πολύ σημαντικά για την ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού των ασθενών.

7. Λάχανο

Από όλα τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, το λάχανο αποτελεί την ναυαρχίδα του στόλου στην πρόληψη του σακχαρώδους διαβήτη τύπου ΙΙ. Μελέτη που έγινε από ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου του Λάνκαστερ στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στην έγκυρη ιατρική επιθεώρηση British Medical Journal, απέδειξε ότι η κατανάλωση 1 και 1/2 μερίδας λάχανου την ημέρα, μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης σακχαρώδους διαβήτη τύπου ΙΙ κατά 14%. Αυτή η ιδιότητα του λάχανου αποδίδεται στις αντιοξειδωτικές του ουσίες και στα υψηλά επίπεδα μαγνησίου που περιέχει.

8. Μήλο

Το μήλο περιέχει  βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, φυτικές ίνες, βιταμίνες Α και C, ασβέστιο, σίδηρο, και φώσφορο, ουσίες που βοηθούν τον οργανισμό να προλάβει και να αντιμετωπίσει μεγάλο αριθμό παθήσεων. 

Χάρη στην υψηλή περιεκτικότητά του σε φλαβονοειδή όμως, αναστέλλονται ένζυμα όπως η α-αμυλάση και η α-γλυκοσιδάση με αποτέλεσμα την μείωση της ολικής ποσότητας γλυκόζης που απορροφάται από τον οργανισμό. 

Επιπλέον, οι πολυφαινόλες που περιέχονται στο μήλο, βοηθούν στην αποτροπή της απότομης αύξησης του σακχάρου και ενεργοποιούν τα κύτταρα του παγκρέατος να εκκρίνουν περισσότερη ινσουλίνη έτσι ώστε να εγκατασταθεί η ευγλυκαιμία που απαιτεί ο διαβήτης.

9. Ξηροί καρποί

Οι ξηροί καρποί περιέχουν ακόρεστα λιπαρά (καλά λιπαρά) που μπορούν να βελτιώσουν τον μεταβολισμό της γλυκόζης και να υποβοηθήσουν την δράση της ινσουλίνης στην εγκατάσταση της ευγλυκαιμίας. Έρευνα του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που διεξήχθη σε περισσότερες από 80.000 γυναίκες, έδειξε ότι όσες από αυτές κατανάλωναν 30 γραμμάρια ξηρών καρπών (1 χούφτα) 5 φορές την εβδομάδα είχαν 27% λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαβήτη τύπου ΙΙ. 

Οι γυναίκες που κατανάλωναν 30 γραμμάρια ξηρών καρπών (1 χούφτα) από 1-4  φορές την εβδομάδα είχαν 16% λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαβήτη τύπου ΙΙ.

10. Τζίνσενγκ

Η βασική θεραπευτική του δράση είναι η ενίσχυση της απελευθέρωσης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, αλλά και η παράλληλη αύξηση του αριθμού των υποδοχέων της ινσουλίνης στα κύτταρα, με τελικό αποτέλεσμα την άμεση μείωση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα των ασθενών με διαβήτη.

Τα παραπάνω τρόφιμα, δεν  υποκαθιστούν την φαρμακευτική αγωγή 

Η σωστή και ισορροπημένη διατροφή που εμπεριέχει και τα φυτά αυτά, η στοχευμένη φαρμακευτική αγωγή, η τακτική άσκηση και η καλή ψυχολογία είναι η λύση στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του διαβήτη.

ΕΛΙΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΟ ΠΥΛΩΡΟΥ

 

Και να που ξαφνικα ηρθε στην επικαιροτητα Το Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (Helicobacter pylori) 

ένα κοινό βακτηρίδιο του στομάχου που σε ορισμένους ανθρώπους  προκαλει πόνο στην άνω κοιλιά, φούσκωμα, ναυτία ή έμετο.

Η λοίμωξη  εντοπίζεται στο στομάχι ή το δωδεκαδάκτυλο. 

Οι μισοί ενήλικες έχουν λοίμωξη από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, αλλά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα και συνεπώς οι περισσότεροι αγνοούν την ύπαρξή του.

Σε ωρισμενους τωρα η λοίμωξη από Ελικοβακτηρίδιο  δυνατόν να προκαλέσει ή να επιδεινώσει:

• Έλκος στομάχου ή δωδεκαδακτύλου
• Καρκίνο στομάχου
• MALT Λέμφωμα στομάχου
• Εξωγαστρικές εκδηλώσεις όπως γλαύκωμα, Alzheimer, αιματολογικές παθήσεις, στεφανιαία νόσο, κ.ά.

Δεν είναι γνωστό για ποιον λόγο η λοίμωξη από Ελικοβακτηρίδιο εκδηλώνεται με προβλήματα σε ομάδα και όχι σε όλους. 

Η πλειονότητα  δεν εμφανίζει συμπτώματα. 

Συνηθέστερα συμπτώματα της λοιμώξης περιλαμβάνουν:

• Πόνο στην άνω κοιλιακή χώρα (επιγάστριο)
• Τυμπανισμό
• Αίσθημα πρώιμου κορεσμού μετά από κατανάλωση μικρής ποσότητας φαγητού
• Ναυτία ή έμετο
• Μαύρα κόπρανα (σε παρουσία έλκους που αιμορραγεί)
• Εύκολη κόπωση

Δεν προκαλούνται όλα τα έλκη του στομάχου από το Ελικοβακτηρίδιο. 

Η διατροφή δεν επηρεάζει το Ελικοβακτηρίδιο, αλλά εάν έχετε συμπτώματα δυσπεψίας  αποφεύγετε το αλκοόλ και τα βαριά φαγητά (λιπαρά, καρυκεύματα, μπαχαρικά).

Υπάρχει ειδική εξέταση για το Ελικοβακτηρίδιο:

• Αιματολογικές εξετάσεις (παρουσία αντισωμάτων IgG έναντι του Ελικοβακτηριδίου στον ορό). Τα αντισώματα IgG δεν δύνανται να διαφοροδιαγνώσουν την παλαιά από την πρόσφατη λοίμωξη. Επί θετικών αντισωμάτων IgG απαιτείται περαιτέρω έλεγχος για διαπίστωση ενεργού λοίμωξης από Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.
• Έλεγχος ουρίας αναπνοής (τεστ αναπνοής). Στην εξέταση αυτή θα σας ζητηθεί να φυσήξετε (εκπνεύσετε) σε 2 μπουκαλάκια, στη συνέχεια θα σας δοθεί να πιείτε ένας φυσικός χυμός πορτοκάλι και ένα ειδικό υγρό και θα σας ξαναζητηθεί να φυσήξετε (εκπνεύσετε) σε άλλα 2 μπουκαλάκια μετά από μισή ώρα..
• Τεστ αντιγόνου Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού στα κόπρανα
• Βιοψία στομάχου. Η μέθοδος αυτή είναι η πιο ακριβής επειδή ελέγχει την παρουσία μικροβίων με ειδικές ιστολογικές χρώσεις  κάτω από το μικροσκόπιο. Προϋποθέτει γαστροσκόπηση.

Πρέπει να κάνω έλεγχο για το Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (Helicobacter pylori);

Ναι, εφόσον έχετε συμπτώματα από το ανώτερο πεπτικό, όπως αυτά που περιγράφονται παραπάνω, ή όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό καρκίνου στομάχου. 

Η λοίμωξη  αντιμετωπίζεται με φάρμακα που περιλαμβάνουν αντιβιοτικά, βισμούθιο και φάρμακα που αναστέλλουν την έκκριση οξέος από το στομάχι. 

Τα αντιβιοτικά λαμβάνονται για 10-14 ημέρες. 

Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ. 

Τι θα κάνω μετά το τέλος της θεραπείας εκρίζωσης;

Έξι έως οκτώ (6-8) εβδομάδες μετά τη θεραπεία, ο γαστρεντερολόγος θα ελέγξει αν η θεραπεία που λάβατε κατάφερε να εκριζώσει τη λοίμωξη

 Η συνήθης μέθοδος που ακολουθείται για τον σκοπό αυτό είναι η δοκιμασία αναπνοής που περιγράφεται παραπάνω, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το τεστ αντιγόνου στα κόπρανα.

Τις περισσότερες φορές, η λοίμωξη  θεραπεύεται με την πρώτη θεραπεία. Είναι όμως πιθανό, το μικρόβιο να έχει αναπτύξει αντοχή στα αντιβιοτικά που λάβατε στο παρελθόν για άλλο λόγο, και να μην εκριζωθεί με τη θεραπεία που σας χορηγήθηκε. 

Ποια είναι η αντοχή του Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού στα αντιβιοτικά στην Ελλάδα;

Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα από το Ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ, στην Ελλάδα η πρωτοπαθής αντοχή του Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού στα αντιβιοτικά είναι υψηλή λόγω της αλόγιστης χρήσης αντιβιοτικών τόσο μέσω της τροφικής αλυσίδας όσο και από την κοινότητα. 

Ειδικά για την Κλαριθρομυκίνη, βάσει της οποίας καθορίζεται και η θεραπεία, η πρωτοπαθής αντοχή του Ελικοβακτηριδίου εκτιμάται στο 28% (2018), ενώ η δευτεροπαθής αντοχή στην Κλαριθρομυκίνη πλησιάζει το 80% (2022).

Δευτεροπαθής εννοείται η χρήση αντιβιοτικών της κατηγορίας των μακρολιδών (και όχι αποκλειστικά μόνο κλαριθρομυκίνης) τους προηγούμενους 3-6 μήνες από τη λήψη της θεραπείας εκρίζωσης για το Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, για οποιονδήποτε λόγο.

ΟΥΡΗΣΗ..ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ

 

Η συχνότητα ούρησης 

είναι ένα σημαντικό σημάδι γενικής υγείας, που ξεκινά από τη βρεφική ηλικία και συνεχίζεται σ όλη τη ζωή.

Η ούρηση έως και επτά φορές σε 24 ώρες θεωρείται νορμάλ. 

Οι περισσότεροι ουρούν περίπου 6-7 φορές. 

Αλλά δεν είναι ασυνήθιστο να ουρείτε περισσότερο ή λιγότερο κάθε μέρα. Αυτο εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως:

Ηλικία

Πόσο πίνετε την ημέρα

Τι πίνετε

Διαβήτης ή μια ουρολοίμωξη

Φαρμάκα

Μέγεθος κύστης

Η ούρηση περισσότερες από επτά φορές την ημέρα μπορεί να είναι φυσιολογικό για μερικούς ανθρώπους 

Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να ουρείτε πιο συχνά είναι:

Λοίμωξη του ουροποιητικού 

Η ουρολοίμωξη είναι μια κοινή πάθηση που μπορεί να επηρεάσει τη συχνότητα ούρησης. 

Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει ουρολοίμωξη

Μια ουρολοίμωξη μπορεί να σας κάνει να νιώσετε επείγουσα ανάγκη να ουρήσετε, ακόμα κι αν αδειάσατε πρόσφατα την ουροδόχο κύστη σας.

Κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης, μπορεί να βρεθείτε να ουρείτε πιο συχνά, αλλά σε μικρότερες ποσότητες. 

Επίσης, πιθανότατα θα αισθανθείτε μια αίσθηση καψίματος όταν ουρείτε.

Πιθανές αιτίες για ουρολοίμωξη,  

Εγκυμοσύνη

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η γυναίκα ουρεί πιο συχνά λόγω ορμονικών αλλαγών μαζί με την πίεση της ουροδόχου κύστης από το αναπτυσσόμενο έμβρυο. 

Μετά τη γέννηση, συνεχίζει να έχει αυξημένη παραγωγή ούρων για εβδομάδες. Αυτό οφείλεται στα επιπλέον υγρά που μπορεί να έχουν λάβει κατά τη διάρκεια του τοκετού από ενδοφλέβιο ορό, ή φάρμακο, καθώς και στη φυσική απόκριση του σώματος για να αποβάλει υγρά μετά τη γέννηση.

Κατακράτηση ούρων

Οταν δεν μπορείτε να αδειάσετε πλήρως την ουροδόχο κύστη σας. Μπορεί να προκαλέσει μια επίμονη αίσθηση, πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς σας και συχνουρία. 

Οι πιθανές αιτίες είναι:

• νευρολογικοί παράγοντες
• λοιμώξεις
• δυσλειτουργία των μυών της κύστης
• παρεμπόδιση στον ουρητήρα
• φάρμακα

Διαβήτης

Η πιο συχνή ούρηση είναι ο τρόπος του σώματός σας να απαλλαγεί από το επιπλέον σάκχαρο στην κυκλοφορία του αίματος.

Υπασβεστιαιμία ή υπερασβεστιαιμία

Εάν τα επίπεδα ασβεστίου στον οργανισμό σας είναι πολύ υψηλά, ή πολύ χαμηλά 

(υπασβεστιαιμία ή υπερασβεστιαιμία) η συχνότητα ούρησης μπορεί να αλλάξει.

Υποκαλιαιμία

Το χαμηλό κάλιο (υποκαλιαιμία) μπορεί να βλάψει την ικανότητα των νεφρών να συγκεντρώνουν τα ούρα και μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική δίψα, ή υπερβολική ούρηση.

Φάρμακα διουρητικά. 

Τα διουρητικά βοηθούν το νεφρό να φιλτράρει περισσότερο υγρό. 

Η λήψη των μπορεί να σας κάνει να ουρείτε πιο συχνά. 

Μερικά κοινά διουρητικά περιλαμβάνουν:

• χλωροθειαζίδη
• χλωρθαλιδόνη
• υδροχλωροθειαζίδη
• ινδαπαμίδη
• μετολαζόνη
• βουμετανίδη
• φουροσεμίδη
• τορσεμίδη
• αμιλορίδη
• επλερενόνη
• σπιρονολακτόνη
• τριαμτερένιο

Ορισμένες τροφές και συμπληρώματα διατροφής

είναι φυσικά διουρητικά και μπορούν να αυξήσουν την ποσότητα των υγρών που αποβάλλει το σώμα σας. Αυτά περιλαμβάνουν:

• καφεΐνη
• πικραλίδα
• πράσινο και μαύρο τσάι
• μαϊντανός
• ιβίσκος
• καρπούζι
• σταφύλια
• μούρα
• σέλινο

Η δρεπανοκυτταρική αναιμία μπορεί να επηρεάσει την λειτουργία των νεφρών. 

Η καταστροφή των νεφρών σημαίνει ότι δεν μπορούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους και ότι παράγονται περισσότερα ούρα. 

Αυτό δημιουργεί την ανάγκη για πιο συχνή ούρηση.

Η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί να δυσκολέψει τον οργανισμό να απαλλαγεί από την περίσσεια υγρών, ειδικά στο κάτω μέρος του σώματός σας. 

Όταν ξαπλώνετε τη νύχτα, το σώμα σας μπορεί να παράγει περισσότερα ούρα, για να προσπαθήσει να απαλλαγεί από αυτά τα υγρά.

Έως και το 50% των ατόμων με συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια εμφανίζει υπερδραστήρια κύστη και ακράτεια ούρων.

Η Ταχυκαρδία είναι ο ασυνήθιστα γρήγορος καρδιακός παλμός. 

Η αυξημένη παραγωγή ούρων μπορεί να είναι αποτέλεσμα ταχυκαρδίας, που ορίζεται ως καρδιακός ρυθμός  άνω των 120 παλμών/λεπτό για περισσότερο από 30 λεπτά. 

Η μείωση της αντιδιουρητικής ορμόνης και η παραγωγή κολπικού νατριουρητικού πεπτιδίου πιστεύεται ότι εμπλέκονται στην αύξηση της παραγωγής ούρων.

Ιατρικές διαδικασίες

Εάν είχατε πρόσφατα μια εξέταση , όπως μια αξονική τομογραφία, μπορεί να ουρείτε περισσότερο καθώς το σώμα σας αποβάλλει το επιπλέον υγρό.

Αλκοόλ και καφεΐνη

Το αλκοόλ και η καφεΐνη έχουν διουρητικές επιδράσεις, με αποτέλεσμα να ουρείτε περισσότερο από το συνηθισμένο. 

Η καφεΐνη βρίσκεται σε πολλά τρόφιμα και ποτά, όπως:

• καφές
• τσάι
• αναψυκτικά
• ζεστή σοκολάτα
• ενεργειακά ποτά

Αύξηση της πρόσληψης νερού

Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων νερού κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να αυξήσει την παραγωγή και τη συχνότητα ούρησης.

Υπερδραστήριος θυρεοειδής

Ένας υπερδραστήριος θυρεοειδής (υπερθυρεοειδισμός) μπορεί να προκαλέσει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, που περιλαμβάνουν συχνοουρία και επίμονη δίψα. Άλλα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• δυσκολία στον ύπνο
• αυξημένη όρεξη
• ανησυχία
• αδυναμία συγκέντρωσης

Άγχος

Το άγχος μπορεί ενδεχομένως να προκαλέσει συστολή των λείων μυών, που περιβάλλουν την ουροδόχο κύστη. Αυτό προκαλεί πίεση και διεγείρει την επιθυμία για ούρηση.

Διάμεση κυστίτιδα

Η διάμεση κυστίτιδα είναι μια κατάσταση που προκαλεί χρόνια φλεγμονή της ουροδόχου κύστης. 

Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• συχνοουρία
• τυχαία διαρροή ούρων
• πυελικός, ή κοιλιακός πόνος και πίεση
• επείγουσα ανάγκη για ούρηση

Πολλαπλό μυέλωμα

Το πολλαπλό μυέλωμα είναι ένας σπάνιος τύπος καρκίνου του αίματος. Ένα σύμπτωμα μπορεί να είναι τα υψηλά επίπεδα ασβεστίου, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν αυξημένη ούρηση.

Πολυκυστική νεφρική νόσος

Η πολυκυστική νεφρική νόσος είναι μια γενετική κατάσταση, όπου αναπτύσσονται κύστεις στους νεφρούς. 

Οι ασθενείς τείνουν να μην εμφανίζουν συμπτώματα μέχρι να είναι μεταξύ 30 και 50 ετών. 

Η συχνοουρία είναι ένα πιθανό πρώιμο σύμπτωμα.

Πέτρες στα νεφρά

Οι πέτρες στα νεφρά μπορούν να προκαλέσουν έντονο πόνο στα πλευρά και στην πλάτη, ο οποίος μπορεί να αντανακλάται στην κοιλιά και τη βουβωνική χώρα. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• συχνουρία
• πόνος κατά την ούρηση
• επείγουσα ανάγκη ούρησης
• αίμα στα ούρα
• θολά ούρα
• πυρετός και ρίγη

Τι μπορεί να προκαλέσει μειωμένη συχνότητα ούρησης

Ορισμένες καταστάσεις μπορεί να σας κάνουν να ουρείτε λιγότερο. 

Για τους άνδρες, αυτό μπορεί να οφείλεται σε διευρυμένο προστάτη. Η διόγκωση προστάτη συχνά είναι καλοήθης και δεν οφείλεται σε καρκίνο . 

Όταν ο προστάτης μεγεθύνεται, μπορεί να εμποδίσει τη ροή των ούρων από την ουροδόχο κύστη. Αυτό μπορεί να σας αφήσει να μην μπορείτε να αδειάσετε πλήρως την ουροδόχο κύστη σας, ακόμη και μετά την ούρηση.

Άλλα συμπτώματα που χρήζουν προσοχης είναι:

• πυρετός και πόνος στην πλάτη
• αίμα στα ούρα
• λευκά και θολά ούρα
• αποχρωματισμένα ούρα
• έντονη, ή μη φυσιολογική μυρωδιά στα ούρα

Συμβουλές για υγιές ουροποιητικό σύστημα

• Καταναλώστε τροφές πλούσιες σε προβιοτικά (γαλακτοβάκιλλο) 
• που βρίσκονται στο γιαούρτι και το κεφίρ. Οι πρώτες μελέτες δείχνουν ότι ο γαλακτοβάκιλλος μπορεί να είναι χρήσιμος για γυναίκες με υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις.
• Εάν χρησιμοποιείτε σαπούνι στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, χρησιμοποιήστε ένα προϊόν χωρίς άρωμα για ευαίσθητο δέρμα.
• Φορέστε φαρδιά, βαμβακερά εσώρουχα.
• Αποφύγετε τα στενά τζιν και τα κολάν.
• Προσπαθήστε να ουρείτε κάθε 3 έως 4 ώρες και μην καθυστερείτε να πάτε τουαλέτα όταν νιώθετε την ανάγκη.
• Προσπαθήστε να παραμείνετε ενυδατωμένοι, πίνοντας άφθονο νερό. Πολλοί ειδικοί συνιστούν να πίνετε 8 ποτήρια την ημέρα, αλλά αυτό διαφέρει από άτομο σε άτομο.
• Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ, αναψυκτικών και καφεΐνης.
• Αποφύγετε πράγματα που μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό της ουροδόχου κύστης, όπως τεχνητά γλυκαντικά και κάπνισμα 

ΠΗΓΗ – www.iatropedia.gr