Posted on Σεπτεμβρίου 25, 2015 by kosmaser
Οι Στωϊκοί , δίδασκαν την αδιαφορια
στον πόνο .
Ο Χριστός μας λέει Μακάριους
εφ όσον πενθούμε
Ο πόνος φαίνεται οτι είναι η οδός σωτηρίας για τον Χριστιανό.
Τί άλλο θα μπορούσε να είναι
η στενή και τεθλιμμένη οδος
η απάγουσα εις την Ζωήν
Μεχρι τη χρονική στιγμή που ηρθε στον κόσμο ο Χριστός,κανένας απ τους ως τότε ας πούμε μύστες, δεν είχε συνδέσει τον πόνο με την αιωνιότητα με την Σωτηρία Της Ψυχής στο άπειρο..
Κανένας μεγάλος ,δεν είχε σκεφθεί πως ο πόνος, σαν γεγονός φυσικό, είναι αδικαιολόγητος, λογικά και ηθικά ασύλληπτος
Απ την άλλη ,ο πόνος είναι το πιο έντονα χρωματισμένο συμβάν στη ζωή του ανθρώπου.
Αυτό το εντονότερο απ όλα τα συμβάματα δεν έχει φυσική την ουσία του.
Ο Χριστός θεωρεί και τον πιο μικρό
πόνο σημαντικό.
Απ την άλλη ο Βούδας πείθει τον
άνθρωπο να ξεχνά τον πόνο του.
Ο Χριστός, δεν θέλει να σε σώσει
απ τον πόνο .
Αντίθετα αυτό που θέλει είναι να
σε σωσει μέσω του πόνου.
Δεν προσπαθεί να απαλύνει τον πόνο
σου Αντίθετα τον διεγείρει
Δεν σε ναρκώνει αλλά σε ξυπνάει.
Σε καλεί να εργαστείς κι αυτό απαιτεί
να είσαι ξυπνιος.
Κι ο πόνος είναι αναγκαίος για
να μένεις ξύπνιος.
Δεν σου δίνει ο Χριστός κάποιο
ναρκωτικό για να κοιμηθείς.
Δεν πρέπει επ ουδενί να κοιμηθείς
μέχρι την συντέλεια.
Αφού λοιπόν θα κοιμόσουνα αν δεν
πονούσες έρχεται ό πόνος και σ
εμποδίζει να κοιμηθείς
Ο πονος είναι δράση βούληση.
Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε αλλά
θαρσείτε Εγώ νενίκηκα τον κόσμον
Ετσι τελειώνει στο κατα Ιωάννην,
η αναφορά του Χριστού στις τελευταίες υποθήκες Του.
Εγώ είμι η άμπελος, υμείς τα
κλήματα Αμην αμην λέγω υμίν οτι
κλαύσετε και θρηνήσετε υμείς
Βαρειά η προειδοποίηση του
επερχόμενου πόνου.
Αν μαζέψουμε σε μια ζυγαριά όλα τα
μεγάλα δήθεν του κόσμου, όπως
είναι Η χαρά,το πάθος δημιουργίας,
η υπερηφάνεια της αναγνώρισης,
το μίσος η κάθε φιλοδοξία, η βούληση
για εξουσία και δύναμη δεν μπορούν
να εμπνεύσουν την δημιουργικότητα
του πόνου μέσα στην ιστορία.
Ο πόνος απο μόνος του είναι μεγάλη
δύναμη.Ισως μεγαλύτερη απο κάθε
άλλη δύναμη.Ποιός μπορεί να νικήσει
εκείνον που έχει αποφασίσει ν
ανέβει στο σταυρό ή αν θέλετε που
έχει αποφασίσει να μην κατέβει απ
τον σταυρό; Κανεις...
Θελετε ένα δυνατό παράδειγμα;
Η γυναίκα οταν γεννά πονά και
Η Ορθοδοξία , είναι ο μεγάλος
Δάσκαλος του πόνου και του
θανάτου γιατί είναι ταυτόχρονα κι
ο μεγάλος δάσκαλος της αγάπης.
Κι όλα μαζί θάνατος, πόνος κι αγάπη,
μας φτιάχνουν ένα κράμα που
η γεύση του δεν είναι παρά η ιδέα
της αιώνιας Ζωής.
Κανεις, πριν τον Χριστό, δεν
συνέλαβε την μεγαλειώδη συνάκραση
του πόνου, της αγάπης του θανάτου
και της αιώνιας ζωής,να λαμπυρίζει
μέσα στην φτωχή μας
καθημερινότητα.
.jpg)
