Πρέπει τα αντικαρκινικά φάρμακα να αξιολογούνται από ρυθμιστικές αρχές με μέτρο που σχετίζεται με το μέγεθος του κλινικού οφέλους — και όχι μόνο με τη στατιστικη
Και ετσι θα βελτίωνε ένα τέτοιο νέο πρότυπο την αντιμετώπιση του καρκίνου;
Αυτά τα ερωτήματα εγείρονται από μια μελέτη που εξέτασε 277 τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές (RCT) συστηματικών θεραπειών για
4 διαφορετικούς τύπους συμπαγών όγκων που πραγματοποιήθηκαν τα 5 χρόνια 2011–2015.
Οι τύποι όγκων ήταν καρκίνος μαστού, μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα, καρκίνος του παχέος εντέρου και καρκίνος παγκρέατος.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πειραματική θεραπεία ήταν στατιστικά ανώτερη από το σκέλος ελέγχου σε 138 (50%) από τις 277 δοκιμές.
Ήταν όμως αυτά τα αποτελέσματα κλινικά σημαντικά;
Για να κατανοήσουν αυτό, οι ερευνητές εισήγαγαν τα αποτελέσματα σε ένα νέο εργαλείο, την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ιατρικής Ογκολογίας Μεγέθους Κλινικής Οφέλης (ESMO-MCBS).
Η κλίμακα κυκλοφόρησε πρόσφατα με σκοπό την παροχή βαθμολογιών που υποδεικνύουν
σημαντικό κλινικό όφελος,
όπως αναφέρεται από το Medscape Medical News .
Μεταξύ των 138 RCT στη μελέτη που έδειξαν στατιστικά σημαντικό αποτέλεσμα, μόνο 43 (31%) πληρούσαν το όριο κλινικού οφέλους ESMO-MCBS, αναφέρουν οι συγγραφείς, με επικεφαλής τον Christopher Booth, MD, ογκολόγο και ερευνητή στο Queen's University στο Kingston. Οντάριο, Καναδάς.
Έτσι, συνολικά, κατά την εξέταση όλων των RCT στη μελέτη, μόνο το 15% (43/277) πληρούσε ένα όριο για ουσιαστικό κλινικό όφελος στα αποτελέσματά τους.
Νομίζω ότι τα πιο σημαντικά ευρήματα από τη δουλειά μας είναι ότι μόνο το 15% όλων των σύγχρονων τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών αντικαρκινικών θεραπειών [στους 4 τύπους όγκων] εντοπίζουν νέες θεραπείες που προσφέρουν ουσιαστικό όφελος στους ασθενείς», είπε ο Δρ Μπουθ στο Medscape Medical News .
.jpg)
