Ο καταρράκτης, το γλαύκωμα και η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας
τρεις πολύ συχνές οφθαλμολογικές παθήσεις που προκαλούν αλλοιώσεις στην όραση.
Καθεμιά προσβάλλει
διαφορετικό τμήμα του οπτικού συστήματος κι έτσι οδηγεί σε διαφορετικά συμπτώματα.
Με τον όρο καταρράκτης περιγράφεται η θόλωση του φακού του ματιού.
Η συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών αφορούν την τριτη ηλικία.
Ποσοστό 50% του πληθυσμού εκδηλώνει καταρράκτη
μέχρι την ηλικία των 80 ετών.
Ο φακός του ματιού, που βρίσκεται πίσω απ την ίριδα, λειτουργεί περίπου όπως ο φακός μιας κάμερας. Εστιάζει στον αμφιβληστροειδή, στο πίσω μέρος του ματιού, όπου και καταγράφεται η εικόνα.
Ο φακός κινείται και αλλάζει σχήμα ώστε να μπορούμε να βλέπουμε καθαρά και κοντά και μακριά.
Ο φακός αποτελείται κυρίως
από νερό και πρωτεΐνες.
Οι πρωτεΐνες είναι διατεταγμένες με τρόπο ακριβή ώστε ο φακός να παραμένει διαυγής και να μπορεί να τον διαπερνά το φως.
Όσο μεγαλώνουμε όμως
οι πρωτεΐνες αρχίζουν να κολλούν μεταξύ τους, θολώνοντας ένα τμήμα του φακού.
Αυτή η θόλωση ονομάζεται καταρράκτης.
Με τα χρόνια , ο καταρράκτης ξαπλωνεται, θολώνοντας μεγαλύτερο τμήμα του φακού και επιδεινώνοντας ετσι σταδιακά την όραση.


Το γλαύκωμα είναι ομάδα οφθαλμικών παθήσεων με κοινό χαρακτηριστικό προοδευτική
βλάβη του οπτικού νεύρου.
Συνήθως οφείλεται στη σταδιακή αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης και έχει σαν αποτέλεσμα τη μερική ή και ολική απώλεια της όρασης.
Το γλαύκωμα δεν παρουσιάζει συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα, έως και για χρόνια, με συνέπεια να χάνεται ένα σημαντικό μέρος της όρασης μέχρι ο ασθενής να οδηγηθεί στον οφθαλμίατρο και να διαγνωστεί.

Εκφύλιση ωχράς κηλίδας
Η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας χαρακτηρίζεται από την
αλλοίωση της κεντρικής όρασης,
που είναι απαραίτητη για δραστηριότητες όπως
διάβασμα, ράψιμο και οδήγηση.
Προσβάλλει το τμήμα του ματιού που ονομάζεται ωχρά κηλίδα, το οποίο μας επιτρέπει να διακρίνουμε τις λεπτομέρειες σε μια εικόνα.
Δεν προκαλεί πόνο και μπορεί να εξελίσσεται πολύ αργά σε βάθος πολλών ετών.
Βασικό σύμπτωμα της πάθησης είναι η θόλωση της όρασης κεντρικά του οπτικού πεδίου.
Σταδιακά, το τμήμα της όρασης που θολώνει επεκτείνεται και παράλληλα τα αντικείμενα μοιάζουν λιγότερο φωτεινά απ’ ό,τι παλιότερα.
Τα ματια μας ειναι ο,τι πολυτιμοτερο...μαζι με την καρδιακη αγαπη.
Δειτε το βιντεο..θα καταλαβετε..
ισως και να δακρυσετε..

Πηγή: National Eye Institute (NIH)