Υποθυρεοειδισμός:
Τι προκαλεί στο μικροβίωμα του εντέρου και πώς αντιμετωπίζεται
Κάθε τμήμα του πεπτικού σωλήνα χρησιμοποιει διαφορετικά βακτηριδια για να εκτελέσει τις απαραίτητες λειτουργίες του
Όταν τα βακτηριδια μετακινούνται σε τμήματα στα οποία δεν θα έπρεπε να βρίσκονται, προκαλούνται διαταραχές στο πεπτικό σύστημα.
Οι υποθυρεοειδικοι , μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο με θεραπεία με θυρεοειδικές ορμόνες, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο ENDO 2025, το ετήσιο συνέδριο της Ενδοκρινολογικής Εταιρείας στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια.
«Γνωρίζουμε πλέον ότι άτομα με υποθυρεοειδισμό, ειδικά με αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, είναι πιθανό να αναπτύξουν SIBO,
αλλά αυτός ο κίνδυνος φαίνεται να μετριάζεται σε όσους λαμβάνουν φάρμακα για τον θυρεοειδή,
Η έρευνα δείχνει ότι μπορεί να υπάρχει ένας μικροβιολογικός μηχανισμός που οδηγεί σε αυτή τη συσχέτιση, ο οποίος θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο εξατομικευμένες θεραπείες.
Οι ερευνητές μελέτησαν τη σχέση SIBO και υποθυρεοειδισμού σε άτομα άνω των 18 ετών με υποθυρεοειδισμό που είχαν υποβληθεί σε ενδοσκόπηση πεπτικού χωρίς προετοιμασία του παχέος εντέρου, καθώς και σε άτομα που αποτέλεσαν την ομάδας ελέγχου.
Ανέλυσαν δείγματα υγρού του λεπτού εντέρου από 49 άτομα με υποθυρεοειδισμό και 323 χωρίς την πάθηση και πραγματοποίησαν αλληλούχιση DNA για να προσδιορίσουν τα μικροβιακά είδη.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα με υποθυρεοειδισμό είχαν σημαντικά υψηλότερη επικράτηση SIBO σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (33% έναντι 15%).
Στη συνέχεια, η Mathur και οι συνεργάτες της ανέλυσαν περαιτέρω τέσσερις ομάδες: SIBO-θετικοί σε υποθυρεοειδισμό, SIBO-αρνητικοί σε υποθυρεοειδισμό, SIBO-θετικοί χωρίς νόσο θυρεοειδούς και SIBO-αρνητικοί χωρίς νόσο θυρεοειδούς.
Η ανάλυση έδειξε διαφορετικά μοτίβα βακτηρίων στο έντερο, ανάλογα με την κατάσταση του θυρεοειδούς ενός ατόμου με SIBO.
Πραγματοποίησαν επίσης μεγάλης κλίμακας ανάλυση των ιατρικών αρχείων από τη βάση δεδομένων TriNetX, η οποία εξέτασε τους 10ετείς κινδύνους ανάπτυξης SIBO σε άτομα με υποθυρεοειδισμό ή αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα σε σύγκριση με άτομα της ομάδας ελέγχου.
Οι κίνδυνοι μετριάστηκαν σε άτομα που έλαβαν λεβοθυροξίνη.
«Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης SIBO σε άτομα με υποθυρεοειδισμό είναι 2,2 φορές μεγαλύτερος από τον κίνδυνο σε μια αντίστοιχη ομάδα ελέγχου και ήταν 2,4 φορές υψηλότερος σε άτομα με αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα σε σύγκριση με μια αντίστοιχη ομάδα ελέγχου
«Αυτά τα ευρήματα ανοίγουν το δρόμο για νέες στρατηγικές διαλογής και πρόληψης. Για παράδειγμα, οι γιατροί μπορούν να αρχίσουν να παρακολουθούν πιο στενά την υγεία του θυρεοειδούς σε ασθενείς με SIBO και αντίστροφα. Δείχνουν επίσης ότι η βελτίωση της υγείας του εντέρου μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις πέρα από την πέψη, βοηθώντας ενδεχομένως ακόμη και στην πρόληψη αυτοάνοσων ασθενειών, όπως η νόσος Hashimoto. Καθώς η έρευνα συνεχίζεται, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο εξατομικευμένη φροντίδα και έγκαιρες παρεμβάσεις για τα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο».
Πηγή: The Endocrine Society: www.onmed.gr: www.giatros-in.gr
.jpg)
