ΑΙΜΑΤΟΥΡΙΑ..ΠΙΘΑΝΕΣ ΑΙΤΙΕΣ

 

Η αιματουρία ισως ειναι  ένδειξη για σοβαρό πρόβλημα υγείας.

Η υπέρχρωση ούρων που οφείλεται σε  κατανάλωση ορισμένων τροφών, παντζάρια, μούρα ή 

τα σκουρόχρωμα ούρα λόγω αφυδάτωσης, μπορεί λανθασμένα να θεωρηθούν αιματουρία.

Κατ αρχην, που σημαινει κατα κανονα πρέπει πάντοτε να αναζητάται η αιτία της και, όπου χρειάζεται, θεραπεία και φαρμακευτική αγωγή.

Η χολολιθίαση   που προκαλείται από την παρουσία λίθων στην χοληδόχο κύστη μπορεί να προκαλεσει  αιματουρία.

Ένας έντονος τραυματισμός στο κάτω μέρος της πλάτης και κοντά στους νεφρούς μπορεί να προκαλέσει διαφυγή αίματος στα ούρα.

Μια λοίμωξη του ουροποιητικού μπορεί να επηρεάσει τους νεφρούς. 

Εκτός από αιματουρία  μπορεί να εκδηλωθει πυρετός και έντονος πόνος στην περιοχή.

Η ουρολοίμωξη είναι συχνή πάθηση του ουροποιητικού Προκαλείται από βακτηριδιακή λοίμωξη της ουρήθρας ή της ουροδόχου κύστης και χαρακτηρίζεται από επείγουσα και επίμονη ανάγκη για ούρηση.

Η αιματουρία μετά από γυμναστική εκδηλώνεται σπανίως και κυρίως σε αθλητές λόγω αφυδάτωσης ή τραυματισμού της ουροδόχου κύστη

Η διόγκωση του προστάτη 

(λόγω ηλικίας, μόλυνσης, χειρουρ επέμβασης ή τραυματισμού, )

μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες στην ούρηση ή επιτακτική ούρηση και μακροσκοπική ή μικροσκοπική αιματουρία. Τελος

Η αιματουρία μπορεί να αποτελεί ένδειξη καρκίνου της ουροδόχου κύστης, του νεφρού ή του προστάτη.

www.onmed.gr

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ..ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ

Οκτώ στους δέκα σημερα γνωρίζουν για την κληρονομικότητα στον καρκινο , που όμως αφορά μόνο 

το 5-10% των κρουσμάτων.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αυξάνεται στις ηλικίες κάτω των 50 ετών, αλλά δυστυχώς, οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο να αναπτυχθεί παραμένουν άγνωστοι σε πολλούς από εμάς.

Αυτό αποκαλύπτει μια νέα δημοσκόπηση που έδειξε ότι 

μόνον έναν παράγοντα κινδύνου γνωριζε η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων. 

Ο παράγοντας αυτός ηταν η κληρονομικότητα, που όμως 

αφορά μόνο το 5-10% 

των κρουσμάτων. 

Όλα τα άλλα είναι σποραδικά, δηλαδή αφορούν ανθρώπους χωρίς οικογενειακό ιστορικό της νόσου.

Η νέα δημοσκόπηση πραγματοποιήθηκε σε 1.000 εθελοντές, ηλικίας 18 ετών και άνω, από επιστήμονες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο .έδειξε πως οι τέσσερις στους πέντε 

(το 80%) γνώριζαν ότι η κληρονομικότητα είναι ένας παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του παχέος εντέρου.

Η άγνοια, που αφορούσε τους υπόλοιπους παράγοντες κινδύνου ήταν τεράστια. 

Δυστυχώς:

Περισσότεροι από τους μισούς το 51% δεν γνώριζαν ότι και 

το αλκοόλ αυξάνει τον κίνδυνο

Το 42% δεν ήξεραν ότι η καθιστική ζωή συντελεί στην ανάπτυξή του

Το 38% αγνοούσαν ότι επικίνδυνη είναι και η παχυσαρκία

Το 37% δεν ήξεραν ότι οι πιθανότητες αναπτύξεώς του αυξάνονται σε όσους τρώνε επεξεργασμένα τρόφιμα, ζαμπον λουκανικα fast food κοκκινο κρεας, ψητα στα καρβουνα.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου δεν οφείλεται σ έναν μεμονωμένο παράγοντα, αλλά σε συνδυασμό πολλών, 

Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά να κάνει αλλαγές που θα μειώσουν τον κίνδυνο που διατρέχει.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο τρίτος συχνότερος στην Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι διαγιγνώσκονται 7.800 περιστατικά, ετησίως σύμφωνα με το Παγκόσμιο Παρατηρητήριο Καρκίνου.

Πώς να προστατευθούμε :

Διατροφή με φυτικές ίνες 

Να προσέχουμε το σωματικό βάρος μας, ιδίως την περίμετρο της μέσης μας

Να περπαταμε γρηγορα  για μισή ώρα καθε μέρα 

Να πηγαίνουμε στον γιατρό, αν εκδηλώσουμε ύποπτα συμπτώματα, όπως αίμα στα κόπρανα ή αιφνίδιες αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου μας.

ΠΗΓΗ – www.iatropedia.gr

ΟΥΡΙΚΟ..ΟΥΡΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ

 

Στην ουρική αρθρίτιδα, η διατροφή και αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να βοηθήσουν. 

Η μείωση του ουρικού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας και  να αποτρέψει περαιτέρω εξάρσεις σε άτομα με την πάθηση.

Ωστόσο, ο κίνδυνος ουρικής αρθρίτιδας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όχι μόνο από τον τρόπο ζωής, Υπαρχουν  στρατηγικές πρόληψης της ουρικής αρθρίτιδας.

Ας δούμε  οκτώ φυσικούς τρόπους μείωσης των επιπέδων ουρικού:

1. Οχι σε  τρόφιμα πλούσια σε πουρίνες

Οι πουρίνες είναι ενώσεις που απαντώνται φυσικά σε ορισμένα τρόφιμα. 

Καθώς το σώμα διασπά τις πουρίνες, παράγει ουρικό οξύ. 

Η διαδικασία του μεταβολισμού τροφίμων πλούσιων σε πουρίνες μπορεί να προκαλέσει ουρική αρθρίτιδα, προκαλώντας στο σώμα υπερβολική παραγωγή ουρικού οξέος.

Ορισμένες τροφές που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες είναι υγιεινές, οπότε ο στόχος θα πρέπει να είναι η μείωση της πρόσληψης πουρινών και όχι η πλήρης αποφυγή των πουρινών.

Τα τρόφιμα που είναι πλούσια σε πουρίνες περιλαμβάνουν:

• πέστροφα, τόνος, μπακαλιάρος, σαρδέλες, γαύρος, μύδια και ρέγκα
• αλκοόλ, 
• τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά,  μπέικον,  γαλακτοκομικά και το κόκκινο κρέας 
• συκώτι και γλυκάδια
• ζαχαρούχα τρόφιμα και ποτά

Τα τρόφιμα με μέτρια 

περιεκτικότητα σε πουρίνες 

περιλαμβάνουν:

λουκάνικα

τα περισσότερα κρέατα, 

συμπεριλαμβανομένου του ζαμπόν 

και του βοδινού κρέατος

πουλερικά

στρείδια, γαρίδες, καβούρια και 

αστακός

2. Τρώτε περισσότερα τρόφιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε πουρίνη

Αλλάζοντας από τρόφιμα με υψηλή 

περιεκτικότητα σε πουρίνες σε 

εκείνα που περιέχουν λιγότερες, 

ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να είναι 

σε θέση να μειώσουν σταθερά τα 

επίπεδα του ουρικού οξέος τους ή 

τουλάχιστον να τα αποτρέψουν από 

το να αυξηθούν περαιτέρω. 

Ορισμένες τροφές χαμηλής 

περιεκτικότητας σε πουρίνη 

περιλαμβάνουν:

• γαλακτοκομικά προϊόντα 
• φυστικοβούτυρο και οι περισσότεροι ξηροί καρποί
• τα περισσότερα φρούτα και λαχανικά
• καφές
• καστανό ρύζι, ψωμί και πατάτες

Οι διατροφικές αλλαγές από μόνες 

τους δεν θα εξαλείψουν την ουρική 

αρθρίτιδα, αλλά μπορούν να 

βοηθήσουν στην πρόληψη των 

εξάρσεων. 

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί 

ότι δεν τρώνε όλοι όσοι πάσχουν από 

ουρική αρθρίτιδα μια δίαιτα με υψηλή 

περιεκτικότητα σε πουρίνη.

Άλλοι παράγοντες, όπως η γενετική 

ευαισθησία, παίζουν επίσης ρόλο. 

Οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες 

και τα άτομα με παχυσαρκία 

διατρέχουν επίσης υψηλότερο 

κίνδυνο.

3. Αποφύγετε τα φάρμακα που 

αυξάνουν τα επίπεδα ουρικού οξέος

Ορισμένα φάρμακα μπορούν να 

αυξήσουν τα επίπεδα ουρικού οξέος. 

Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν:

1. διουρητικά , όπως η φουροσεμίδη (Lasix) και η υδροχλωροθειαζίδη
2. φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα, ιδίως πριν ή μετά από μεταμόσχευση οργάνου
3. χαμηλής δόσης ασπιρίνη
4. Ωστόσο, τα φάρμακα που αυξάνουν τα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να προσφέρουν βασικά οφέλη για την υγεία, γι’ αυτό οι άνθρωποι θα πρέπει να συζητούν με τον γιατρό τους πριν αλλάξουν οποιαδήποτε φάρμακα.

4. Διατηρήστε ένα υγιές σωματικό βάρος

Η επίτευξη ενός υγιούς σωματικού 

βάρους μπορεί να συμβάλει στη 

μείωση του κινδύνου εμφάνισης 

εξάρσεων ουρικής αρθρίτιδας. 

Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο 

ουρικής αρθρίτιδας, ιδίως 

στους νέους.

Το υπερβολικό βάρος αυξάνει 

επίσης τον κίνδυνο εμφάνισης 

μεταβολικού συνδρόμου. 

Μπορεί να αυξήσει την 

αρτηριακή πίεση και τη χοληστερόλη, 

ενώ αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών . 

Η ταχεία απώλεια βάρους, ειδικά 

όταν αυτή συμβαίνει λόγω νηστείας, 

μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα 

ουρικού οξέος. Ως εκ τούτου, οι 

άνθρωποι θα πρέπει να 

επικεντρωθούν στην 

πραγματοποίηση μακροπρόθεσμων, 

βιώσιμων αλλαγών για τον έλεγχο 

του βάρους τους, όπως το 

να γίνονται πιο δραστήριοι, 

να τρώνε μια ισορροπημένη διατροφή 

και να κάνουν επιλογές τροφίμων με 

υψηλή περιεκτικότητα σε θρεπτικά 

συστατικά.

5. Οχι  αλκοόλ και  ζαχαρούχα ποτά

Η κατανάλωση αλκοόλ και 

ζαχαρούχων ποτών, όπως τα 

αναψυκτικά και οι ζαχαρούχοι χυμοί, 

συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο 

εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας.

Το αλκοόλ και τα ζαχαρούχα ποτά 

προσθέτουν επίσης περιττές 

θερμίδες στη διατροφή, 

προκαλώντας ενδεχομένως αύξηση 

του σωματικού βάρους και 

μεταβολικά προβλήματα.

6. Πιείτε καφέ

Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι οι 

άνθρωποι που πίνουν καφέ έχουν 

λιγότερες πιθανότητες να 

αναπτύξουν ουρική αρθρίτιδα. 

Για παράδειγμα, μια ανάλυση του 

2010 των δεδομένων από γυναίκες 

που συμμετείχαν στη μελέτη Nurses’ 

Health Study διαπίστωσε ότι ο 

κίνδυνος ουρικής αρθρίτιδας 

μειωνόταν όσο αυξανόταν η 

κατανάλωση καφέ.

Οι γυναίκες που έπιναν 1 έως 3 

φλιτζάνια καφέ την ημέρα είχαν 22% 

μείωση του κινδύνου ουρικής 

αρθρίτιδας σε σύγκριση με τις 

γυναίκες που δεν έπιναν καφέ. Οι 

γυναίκες που κατανάλωναν 

περισσότερα από 4 φλιτζάνια καφέ 

την ημέρα είχαν 57% μείωση του 

κινδύνου εμφάνισης της πάθησης.

Ένας μεγάλος αριθμός μελετών έχει 

επίσης συνδέσει την κατανάλωση 

καφέ με χαμηλότερο κίνδυνο 

καρδιαγγειακών παθήσεων. 

Μια συστηματική ανασκόπηση 

και μετα-ανάλυση του 2014 σχετικά 

με τη μακροχρόνια κατανάλωση καφέ 

διαπίστωσε ότι τα άτομα που 

κατανάλωναν 3-5 φλιτζάνια καφέ 

την ημέρα είχαν χαμηλότερο κίνδυνο 

καρδιαγγειακής νόσου.

Δεδομένου ότι τα άτομα με ουρική 

αρθρίτιδα έχουν υψηλότερο κίνδυνο 

καρδιαγγειακών παθήσεων, η 

κατανάλωση καφέ μπορεί να 

συμβάλει στη βελτίωση της 

συνολικής τους υγείας.

7. Δοκιμάστε ένα συμπλήρωμα βιταμίνης C

Η λήψη συμπληρώματος βιταμίνης C 

μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο 

ουρικής αρθρίτιδας. Μια μετα-

ανάλυση 13 τυχαιοποιημένων 

ελεγχόμενων μελετών του 2011 

διαπίστωσε ότι η βιταμίνη C μείωσε 

σημαντικά τα επίπεδα ουρικού οξέος 

στο αίμα.

Η μείωση των επιπέδων ουρικού 

οξέος μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο 

κρίσεων ουρικής αρθρίτιδας. 

Ωστόσο, η έρευνα δεν έχει αποδείξει 

οριστικά ότι η βιταμίνη C θεραπεύει ή 

προλαμβάνει την ουρική αρθρίτιδα, 

παρά μόνο ότι μειώνει τα επίπεδα 

ουρικού οξέος.

8. Τρώτε κεράσια

Προκαταρκτικές έρευνες δείχνουν 

ότι τα κεράσια μπορεί να μειώσουν 

τον κίνδυνο κρίσεων ουρικής 

αρθρίτιδας, ιδίως σε άτομα με 

προηγούμενο ιστορικό της νόσου.

Μια μελέτη του 2012 σε 633 άτομα με 

ουρική αρθρίτιδα διαπίστωσε ότι η 

κατανάλωση κερασιών για 2 ημέρες 

μείωσε τον κίνδυνο εκδήλωσης 

κρίσης ουρικής αρθρίτιδας κατά 35% 

σε σύγκριση με τη μη κατανάλωση 

κερασιών.

Η επίδραση αυτή παρέμεινε ακόμη 

και όταν οι ερευνητές έλεγξαν 

παράγοντες κινδύνου όπως η ηλικία, 

το φύλο, η κατανάλωση αλκοόλ και η 

χρήση διουρητικών ή φαρμάκων κατά 

της ουρικής αρθρίτιδας.

Μεταξύ των ατόμων που 

χρησιμοποιούσαν επίσης το φάρμακο κατά της ουρικής αρθρίτιδας 

αλλοπουρινόλη, ο συνδυασμός του 

φαρμάκου και των κερασιών μείωσε 

τον κίνδυνο νέας κρίσης κατά 75 τοις 

εκατό.

Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια 

επώδυνη πάθηση που συχνά 

εμφανίζεται μαζί με άλλες σοβαρές 

παθήσεις. Ενώ ένας υγιεινός τρόπος 

ζωής μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο 

περαιτέρω εξάρσεων, μπορεί να μην 

είναι αρκετός για τη θεραπεία της 

νόσου.

Ορισμένοι άνθρωποι που 

ακολουθούν ισορροπημένη διατροφή 

εξακολουθούν να εμφανίζουν ουρική 

αρθρίτιδα και δεν εμφανίζουν όλοι 

όσοι τρώνε τροφές με υψηλή 

περιεκτικότητα σε πουρίνη 

συμπτώματα ουρικής αρθρίτιδας.

Τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν 

στη μείωση του πόνου και στην 

πρόληψη του κινδύνου μελλοντικών 

εξάρσεων της ουρικής αρθρίτιδας. 

Σε κάθε περίπτωση μιλήστε με τον 

γιατρό σας για τα συμπτώματα και 

ζητήστε συμβουλές σχετικά με το 

ποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής 

είναι πιο ωφέλιμες.

ΠΗΓΗ: www.healthstat.gr

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑΣ..

 

Η ινομυαλγία είναι  χρόνια φλεγμονώδης νόσος,  εμφανίζεται με πόνους σε διάφορα σημεία του σώματος.

Η νόσος επηρεάζει την φυσιολογική κινητικότητα και άσκηση του σώματος.

Εμφανίζει συχνότητα 3% - 10% στο γενικό πληθυσμό. 

Είναι αγνώστου αιτιολογίας και χαρακτηρίζεται από οξείς πόνους και δυσκαμψία μυϊκών μαζών, κυρίως στην έκφυση των μυών και των γειτονικών προς αυτούς ιστών.

Κάθε ινομυϊκός ιστός μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα Ι.Ν.Μ. κυρίως στην ινιακή χώρα, ώμους, λαιμό, θώρακα, μηρους, χαμηλά στη μέση.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΙΝΜ

Γίνεται με την κλινική εξέταση και λεπτομερή λήψη ιστορικού του ασθενούς με συμπτώματα ΙΝΜ.

ΤΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ είναι :
1. ΠΟΝΟΣ σε 11 από τα 18 σημεία που εμφανίζονται στο σχεδιάγραμμα.
2. ΕΚΛΥΣΗ, ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΠΟΝΟΥ στα σημεία αυτά με εφαρμογή πίεσης τουλάχιστον 4 Kgr στα ειδικά σημεία.
3. ΥΠΑΡΞΗ ΔΙΑΧΥΤΩΝ ΠΟΝΩΝ το ελάχιστο 3 μήνες διάρκειας, στα “ειδικά σημεία” της ΙΝΜ.

Οι πόνοι ορίζονται σαν διάχυτοι όταν εμφανίζονται στην αριστερή και δεξιά πλευρά του κορμού, πάνω και κάτω από τη μέση και στον άξονα του σκελετού 


 
Τα συμπτώματα της ΙΝΜ επιδεινώνονται μετά από – stress – αϋπνία – τραυματισμούς – παραμονή σε ψυχρό περιβάλλον (υγρασία).

Η ΙΝΜ συνοδεύεται συχνά από το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ή συνυπάρχουν κεφαλαλγίες εκ τάσεως.

Η ΙΝΜ πρέπει να εξετάζεται σαν διάγνωση σε ασθενή που εμφανίζει γενικευμένους πόνους, μυϊκή ευαισθησία, χωρίς άλλα κλινικά ευρήματα.

Πολλές φορές η ΙΝΜ εκδηλώνεται σαν μόνιμη, διαρκής ΚΟΥΡΑΣΗ . 

με το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
 

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ 

που εξετάζονται στην ΙΝΜ

Τ.Κ.Ε. – CRP – CK – όπως και εργαστηριακές εξετάσεις για αποκλεισμό :
1. Ρευματικής πολυμυαλγίας.
2. Υποθυρεοειδισμού.
3. Ηπατίτιδας C.

Χαρακτηριστικά, 

η Ρευματική πολυμυαλγία (polymyalgia theumatica) 

προσβάλει συνήθως εγγύς μυϊκές ομάδες εκλεκτικά ενώ προκαλεί μεγάλη αύξηση ΤΚΕ.

Επίσης, η ΙΝΜ συνοδεύει Ιογενείς ή άλλα συστηματικά νοσήματα 

(lyme disease).

Η ΙΝΜ σπάνια μπορεί να αποτελεί επιπλοκή :
1. Yποθυρεοειδισμού.
2. Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας.
3. Σύνδρομο απνοϊκού ύπνου 

(Sleep Apnea Syndrome).

Χαρακτηριστικά, η ΙΝΜ προκαλεί διαταραχή του 4ου σταδίου του ύπνου.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΝΜ

Α) Χορήγηση τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.

Amitriptylline 10–50 → Doxepin 10-40 mgr → Cyclobenzapine 10-40 mgr.

Β) Υποστηρικτικά προγράμματα για αντιμετώπιση μυϊκών πόνων.
1. Αεροβική γυμναστική 

(γρήγορο..βάδισμα,κολύμπι,ποδήλατο)

2. Ελαφρά κινητοποίηση των μυϊκών ομάδων που πάσχουν επί καθημερινής βάσης, διάρκεια 30”, επανάληψη ανά 5’.

Γ) Βελτίωση του ύπνου είναι σημαντικό στοιχείο, με τη χρήση της Α) φαρμακευτικής αγωγής.

Χορήγηση απιοειδών σκευασμάτων αποφεύγεται όπως και των φαρμακευτικών σκευασμάτων που προκαλούν ανησυχία, αϋπνία.

Καταθλιπτικά σύνδρομα ή εκδηλώσεις αγωνίας πρέπει να θεραπεύονται αν συνυπάρχουν, άμεσα.

Κατά καιρούς έχουν ενοχοποιηθεί για την εξήγηση της αιτιολογίας και παθολοφυσιολογίας της Ι.Ν.Μ. διάφορες ορμόνες όπως :
1. Αλλοιωμένη αντίδραση, απάντηση κορτιζόλης προς διάφορους στρεσσογόνους παράγοντες.
2. Αλλοιωμένη αντίδραση υποθαλαμικού – υποφυσιακού – επινεφριδιακού άξονα.
3. Μειωμένη τιμή της 

insulin – growth fador (IGF) που παράγεται από το ήπαρ.
4. Αλλοιωμένη αντίδραση του συμπαθητικού συστήματος.
5. Μείωση του ενζύμου σεροτονίνης (νευροδιαβιβαστής πόνου), χαμηλές τιμές τρυπτοφάνης και μεταβολιτών στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό ατόμων με Ι.Ν.Μ.

Με τις παραπάνω παρατηρήσεις, δεδομένα οδηγούμεθα στην εξής “σαγηνευτική” θεωρεία.

“Κάτι” συμβαίνει και μεταβάλλεται η ομοιόσταση του ανθρώπινου οργανισμού και κυριώς το “milien interiere” και το αίτιο αυτό προκαλεί αλλοίωση της 

ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ, 

της ικανότητας για σωματική άσκηση.

Αυτό το “υποθετικό αίτιο” προκαλείται από ενεργοποίηση δίκην καταρράκτου ορμονικών και νευροπεπτιδικών αλλοιώσεων που δίνουν τη σύνθετη συμπτωματολογία της Ι.Ν.Μ.
Η ενεργοποίηση αυτή των νευροϋποδοχέων πόνου, αίσθησης αισθητικότητας, συμμετοχής στον ύπνο και την άσκηση σε συνδυασμό με την αυξημένη δυσρυθμία του αυτόνομου συστήματος έχουν σαν αποτέλεσμα την αλλοίωση της σωματικής και ψυχικής ισορροπίας του ατόμου και εμφανίζεται έτσι Ινομυαλγία.

Τα αίτια μπορεί να είναι ποικίλα όπως τραυματισμός, λοιμώδες νόσημα, συγκινησιακό stress, κατάθλιψη που είναι γνωστό ότι διαταράσσει τον φυσιολογικό κύκλο του ΥΠΝΟΥ.

Επίσης, χρόνια φλεγμονώδης νόσος που δημιουργεί σωματικό πόνο και επηρεάζει την φυσιολογική κινητικότητα και άσκηση του σώματος ή ασθένεια που προκαλεί αρθραλγίες ή αρθρίτιδες που υποτροπιάζουν ή νόσος που επηρεάζει την αγωγιμότητα των αεροφόρων οδών, κυρίως τη νύχτα, όπως είναι ο σύνδρομο άπνοιας – ύπνου (sleep apnea syndrome) ή το βρογχικό άσθμα θεωρούνται σαν αιτίες ή εναύσματα για την πρόκληση και εκδήλωση της ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑΣ.

Με το σκεπτικό αυτό η ΙΝΟΜΥΑΛΓΙΑ μπορεί να μη θεωρηθεί νόσος αλλά σύνδρομο 

(δηλ. πολλές εκδηλώσεις από πολλά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού).

 

 

Ref. : - ΚΛΙΝΙΚΗ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΑ, Ν. Καλλιακμάνης 1989/εκδ. Πασχαλίδης
- Merck Man 18th ed.