Πολλές φορές ο Θεός επιτρέπει, να βλέπουμε τον τρόπο πού πεθαίνουν μερικοί άνθρωποι κάτι από την ¨φρίκη¨, στην οποία πηγαίνει η ψυχή τους.
Πόσο όμως διαφορετικά είναι τα πράγματα στην περίπτωση άλλων.
Ο μεγάλος και σοφότατος διδάσκαλος της Εκκλησίας μας άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος αναφέρει,ότι στα χρόνια του ζούσε στην Ρώμη ένας ανάπηρος, που τον έλεγαν Σέρβουλο ένα τίποτα για τον κόσμο
Ζούσε ζητιανεύοντας σε κάποια γωνιά στον δρόμο,όπου τον μετέφεραν οι δικοί του.
Ενώ όμως ήταν πάμπτωχος, ήταν πάμπλουτος σε αρετές.
Πολλές φορές έδινε ελεημοσύνη από τις ελεημοσύνες πού του έδιναν, για να συντηρείται.
Ο Σέρβουλος δεν ήξερε καθόλου γράμματα.
Είχε όμως αγοράσει την αγία Γραφή.
Και όσες φορές του έκαναν επίσκεψη διάφοροι εγγράμματοι,τούς παρακαλούσε να του την διαβάζουν.
Ακούγοντας, λοιπόν, ο Σέρβουλος συνεχώς τον λόγο του Θεού με πολλή προσοχή και ευλάβεια,έμαθε απ' έξω την αγία Γραφή.
Και η δύναμη του λόγου του Θεού φώτισε πλούσια τον νου και την καρδιά του.
Και έτσι με ψυχική ανδρεία υπέμεινε την δοκιμασία του δ ο ξ ο λ ο γ ώ ν τ α ς νύκτα και ημέρα τον Θεό
Πόσο όμως διαφορετικά είναι τα πράγματα στην περίπτωση άλλων.
Ο μεγάλος και σοφότατος διδάσκαλος της Εκκλησίας μας άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος αναφέρει,ότι στα χρόνια του ζούσε στην Ρώμη ένας ανάπηρος, που τον έλεγαν Σέρβουλο ένα τίποτα για τον κόσμο
Ζούσε ζητιανεύοντας σε κάποια γωνιά στον δρόμο,όπου τον μετέφεραν οι δικοί του.
Ενώ όμως ήταν πάμπτωχος, ήταν πάμπλουτος σε αρετές.
Πολλές φορές έδινε ελεημοσύνη από τις ελεημοσύνες πού του έδιναν, για να συντηρείται.
Ο Σέρβουλος δεν ήξερε καθόλου γράμματα.
Είχε όμως αγοράσει την αγία Γραφή.
Και όσες φορές του έκαναν επίσκεψη διάφοροι εγγράμματοι,τούς παρακαλούσε να του την διαβάζουν.
Ακούγοντας, λοιπόν, ο Σέρβουλος συνεχώς τον λόγο του Θεού με πολλή προσοχή και ευλάβεια,έμαθε απ' έξω την αγία Γραφή.
Και η δύναμη του λόγου του Θεού φώτισε πλούσια τον νου και την καρδιά του.
Και έτσι με ψυχική ανδρεία υπέμεινε την δοκιμασία του δ ο ξ ο λ ο γ ώ ν τ α ς νύκτα και ημέρα τον Θεό
Το αν και πόσο ευαρέστησε στον Θεό με τον τρόπο της ζωής του,δείχνει το οσιακό του τέλος,όπως άλλωστε και το τέλος των περισσοτέρων Αγίων της Εκκλησίας μας.
Περιμένοντας να πεθάνει, παρακίνησε τους ανθρώπους που ήταν γύρω του,να σηκωθούν και να ψάλλουν μαζί του.
Κάποια στιγμή σταματά και τους λέει:
Σιωπάτε ακούστε τους ύμνους, που αντηχούν από τον ουρανό
Και λέγοντας αυτά έφυγε η ψυχή από το σώμα του.
Την ίδια στιγμή ο τόπος γέμισε από ευωδία.
Και η ευωδία αυτή παρέμεινε μέχρι την ώρα πού ενταφιάστηκε το λείψανο του.
Σίγουρα η φθαρτότητα μας οδηγεί στο θάνατο πέρα απο κάθε άλλη προοπτική.
Αρκεί το τέλος να είναι ένα πανηγύρι σαν του Σέρβουλου..αλλιώς .
Περιμένοντας να πεθάνει, παρακίνησε τους ανθρώπους που ήταν γύρω του,να σηκωθούν και να ψάλλουν μαζί του.
Κάποια στιγμή σταματά και τους λέει:
Σιωπάτε ακούστε τους ύμνους, που αντηχούν από τον ουρανό
Και λέγοντας αυτά έφυγε η ψυχή από το σώμα του.
Την ίδια στιγμή ο τόπος γέμισε από ευωδία.
Και η ευωδία αυτή παρέμεινε μέχρι την ώρα πού ενταφιάστηκε το λείψανο του.
Σίγουρα η φθαρτότητα μας οδηγεί στο θάνατο πέρα απο κάθε άλλη προοπτική.
Αρκεί το τέλος να είναι ένα πανηγύρι σαν του Σέρβουλου..αλλιώς .
.jpg)
