ΕΚΚΟΛΠΩΜΑΤΙΤΙΔΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ

 

Η εκκολπωματική νόσος αυξάνεται και σε νέους κάτω των 40 ετών, που έως πρότινος δεν την εκδήλωναν.

Η προσεγμένη διατροφή μπορεί να κάνει τη διαφορά στην προστασία από τα εκκολπώματα του εντέρου, αλλά και τη διαχείρισή τους. 

Η έμφαση πρέπει να δίνεται σε τρόφιμα «φιλικά» προς το έντερο, ενώ εκείνα που επιβαρύνουν τη λειτουργία του πρέπει να περιορίζονται.

Η πιο επιτυχημένη πρακτική για την αποφυγή των εκκολπωμάτων είναι μια διατροφή, με :

Υψηλή πρόσληψη φυτικών ινών και προβιοτικών

Ελαχιστη κατανάλωση κόκκινου κρέατος και λιπαρών

Συνδυασμός που συμβάλλει στην κινητικότητα του εντέρου, πρόληψη της δυσκοιλιότητας και  μείωση της πίεσης εντός του παχέος εντέρου. 

Μ αυτό τον τρόπο ελαχιστοποιειται ο κίνδυνος σχηματισμού και φλεγμονής αυτών των μικρών και επώδυνων κοιλοτήτων στο έντερο.

Η εκκολπωματική νόσος εμφανίζεται μετά την ηλικία των 40 ετών. Προσβάλλει το 20% του πληθυσμού, με το αντίστοιχο ποσοστό στις ηλικίες άνω των 60 ετών να φθάνει στο 60%.

Χαρακτηρίζεται από τον σχηματισμό μικρών προεξοχών εκκολπωματων  στα αδύναμα τοιχώματα του πεπτικού σωλήνα. 

Στο παχύ έντερο εμφανίζονται λόγω υψηλών πιέσεων εντός αυτού ή και ανωμαλιών στην κινητικότητά του.

Κάποιες φορές ένα ή περισσότερα εκκολπώματα παρουσιάζουν φλεγμονή. 

Αυτή ειναι η  εκκολπωματίτιδα και εμφανίζεται στο 10-25%  ασθενών με εκκολπωματική νόσο.

Αυξάνεται στους νέους

Η ανάπτυξή της ήταν σχετικά ασυνήθιστο φαινόμενο στις ηλικίες κάτω των 40 ετών. 

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, αυξάνονται τα ποσοστά της σε νεότερες ηλικίες, λόγω της προτίμησης στη δυτικού τύπου διατροφή Junc food .

Αυτό επιβεβαιώθηκε προσφάτως σε μεγάλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην ιατρική επιθεώρηση 

Annals of Medicine and Medical Science.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν 

ούτε την εκκολπωματική νόσο, 

ούτε τη σημασία της διατροφής και των φυτικών ινών για την αποφυγή της επιδείνωσης της

Εκτός από την ηλικία, άλλοι παράγοντες κινδύνου 

για να αναπτυχθούν εκκολπώματα και εκκολπωματίτιδα είναι:

Το οικογενειακό ιστορικό

Η καθιστική ζωή

Η παχυσαρκία Το κάπνισμα

Τα εκκολπώματα είναι πιθανόν να μην προκαλέσουν ποτέ συμπτώματα. Εάν, όμως, αναπτυχθεί φλεγμονή (εκκολπωματίτιδα), ο ασθενής πονά στην κοιλιά. 

Μπορεί να έχει επίσης αιμορραγία, πυρετό, κόπωση, ναυτία και έμετο. 

Η παρουσία αποστήματος, συριγγίου, απόφραξης ή διάτρησης εντέρου είναι χαρακτηριστικά συμπτώματα της επιπλεγμένης εκκολπωματίτιδας.

Η αρχική αντιμετώπιση της οξείας εκκολπωματίτιδας είναι συντηρητική. Συνίσταται στη λήψη αναλγητικών και στον περιορισμό της τροφής. 

Η χειρουργική θεραπεία είναι αναγκαία όταν:

Δεν υπάρχει βελτίωση από τη συντηρητική θεραπεία εντός 2-3 ημερών και

Όταν παρουσιαστούν επιπλοκές που απειλούν τη ζωή του ασθενή

Σε εγχείρηση μπορεί να οδηγηθούν δηλαδή ασθενείς με απόστημα που δεν παροχετεύεται, με συρίγγιο, όσοι έχουν παρουσιάσει αιμορραγία, διάτρηση εντέρου ή περιτονίτιδα.

Προκειμένου να αποφευχθεί μία έκτακτη επέμβαση λόγω επιπλοκών, πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο προληπτικής εκτομής μετά το πρώτο επεισόδιο εκκολπωματίτιδας. 

Με την προγραμματισμένη επέμβαση μειώνεται ο κίνδυνος επιπλοκών, ιδίως όταν αυτή διενεργείται λαπαροσκοπικά

Στα πλεονεκτήματα που προσφέρει αυτή η χειρουργική μέθοδος συμπεριλαμβάνονται:

Το μικρό χειρουργικό τραύμα

Ο περιορισμός στο ελάχιστο του πόνου και των καρδιαγγειακών και αναπνευστικών επιπλοκών

Η εξάλειψη των μετεγχειρητικών συμφύσεων που μπορούν να προκαλέσουν ειλεό

Η ταχύτερη ανάρρωση

Η διατροφή

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, όμως, όλα αυτά αποφεύγονται και η εκκολπωματίτιδα αντιμετωπίζεται 

με αλλαγές στον τρόπο ζωής 

και πρωτίστως στη διατροφή. 

Με αυτό τον τρόπο ο ασθενής θα έχει υπό έλεγχο τα εκκολπώματα και θα αποφεύγει τις φλεγμονές.

Ο πρωταρχικός στόχος της διαιτητικής διαχείρισης είναι η πρόληψη της δυσκοιλιότητας. Επιτυγχάνεται με την 

αύξηση  πρόσληψης φυτικών ινών 

από:

ΦρούταΛαχανικά Όσπρια Ξηρούς καρπούς

Απαραίτητη είναι και η αυξημένη πρόσληψη υγρών, διότι διατηρεί τα κόπρανα μαλακά, διευκολύνοντας τη διέλευση και αποβολή τους από το έντερο.

Εν τούτοις, οι φυτικές ίνες πρέπει να αποφεύγονται από τους ασθενείς με οξεία εκκολπωματίτιδα ή κατά τη διάρκεια έξαρσης. 

Σε τέτοιες περιπτώσεις συνιστάται σταδιακή επαναπρόσληψή τους, όσο βελτιώνονται τα συμπτώματα.

Επειδή η πάθηση προκαλεί δυσμενείς αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου, οι ασθενείς με εκκολπώματα πρέπει να προσθέτουν στη διατροφή τους και προϊόντα που έχουν υποστεί ζύμωση  περιέχουν ευεργετικά βακτηριδια. 

Στα προβιοτικά αυτά ανήκουν,  το κεφίρ, το γιαούρτι, ορισμένα τυριά.

Μαζί με τα φρέσκα λαχανικά και φρούτα, που φτάνουν στο παχύ έντερο άθικτα, τα προβιοτικά παρέχουν τροφή στα ωφέλιμα βακτηριδια που ζουν στο παχύ έντερο.

Στην αποφυγή κοιλιακών ενοχλήσεων ή φουσκώματος μπορεί να βοηθήσει  και κατανάλωση μικρότερων, συχνότερων γευμάτων στη διάρκεια της ημέρας.

Τι να αποφεύγετε

Στον αντίποδα, στα τρόφιμα που πρέπει να αποφεύγονται συμπεριλαμβάνονται:

Το κόκκινο κρέας Τα λιπαρά φαγητά (π.χ. μαγιονέζα)

Η υπερβολική κατανάλωση γαλακτοκομικών 

Τα επεξεργασμένα τρόφιμα 

Τα πικάντικα φαγητά επειδή ερεθίζουν το πεπτικό σύστημα

Το αλκοολ γενικως.

Η εκκολπωματίτιδα επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του πάσχοντα

Πρόσθετα μέτρα 

Εκτός από τη διατροφή, απαιτειται διαχειριση του άγχους . 

Το χρόνιο στρες  επιδεινώνει τα συμπτώματα της εκκολπωματίτιδας. 

Συνιστάται καθημερινο περπατημα που συμβάλει στην αποφυγή της δυσκοιλιότητας, αφετέρου στη μείωση του στρες.

ΠΗΓΗ: iatropedia.gr