ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ

Η  Πάρκινσον είναι ανίατη

Αν και η νόσος είναι θεραπεύσιμη, δεν υπάρχει Ιαση. 

Οι θεραπείες απλα  επιβραδύνουν την εξέλιξη της Πάρκινσον, έτσι ώστε  να υπαεξει καποια ποιότητα ζωής.

Η Πάρκινσον δεν είναι θανατική καταδίκη

Κατ αρχας, δεν είναι θανατηφόρα και το προσδόκιμο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απ τον τύπο Πάρκινσον. 

Εάν ο τύπος της Παρκινσον

δεν προκαλεί προβλήματα με τη λειτουργία του εγκεφάλου, 

Η ζωη κυλα ηρεμα όσο και για εκεινους  χωρίς τη νόσο. 

Εάν κάποιος έχει μιαν άτυπη περίπτωση της πάθησης που εμφανίζεται ταυτόχρονα με άλλες παθήσεις, όπως η άνοια, αυτό να επηρεάζει αρνητικά το προσδόκιμο  

Είναι μοναδική σε κάθε άτομο

Παρόλο που τα άτομα με Πάρκινσον μοιράζονται ορισμένα κοινά συμπτώματα,όπως : 

τρέμουλο, απώλεια ισορροπίας και ανεξέλεγκτες κινήσεις, 

δεν βιώνουν όλοι τη νόσο με τον ίδιο τρόπο όσον αφορά συμπτώματα και σοβαρότητα της νόσου.

Τα μη κινητικά συμπτώματα μπορεί να είναι πιο επιζήμια

Η Πάρκινσον μπορεί να προκαλέσει πολλά συμπτώματα που δεν έχουν σχέση με την κινητική λειτουργία. 

Ορισμένα μη κινητικά συμπτώματα που μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής ατόμου που πάσχει από Πάρκινσον, οπως : περιλαμβάνουν:

• Διαταραγμένος ύπνος
• Άνοια
• Ψευδαισθήσεις
• Δυσκολία στην κατάποση
• Χαμηλή αρτηριακή πίεση
• Σάλια ή υπερβολική παραγωγή σάλιου
• Απώλεια ελέγχου της ουροδόχου κύστης

Φαίνεται συνέχεια αγχωμένος, λυπημένος ή αδιάφορος (προσωπείο)

Υπάρχουν ορισμένα ανεπαίσθητα πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια

Μαζί με πρώιμα κινητικά συμπτώματα, όπως 

ο τρόμος κι η δυσκαμψία, 

πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια περιλαμβάνουν την 

απώλεια της όσφρησης και απαλή φωνή. 

Ο μικρός γραφικός χαρακτήρας είναι επίσης ένα αποκαλυπτικό σημάδι ότι κάποιος μπορεί να πάσχει από Πάρκινσον, ειδικά αν με την πάροδο του χρόνου συνεχίζει να γίνεται μικρότερος και πιο στριμωγμένος.

Το Γρηγορο Βαδισμα μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση της νόσου

Το περπατημα  αποδεδειγμενα βοηθά στη διαχείριση της  Πάρκινσον. 

Η επίδραση που έχει το περπατημα   

στην απελευθέρωση και την παραγωγή ορισμένων χημικών ουσιών του εγκεφάλου είναι αυτή που συμβάλλει στην επίτευξη των πλεονεκτημάτων στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου.

Η Πάρκινσον μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο κατάθλιψης

Η κατάθλιψη είναι το πιο συχνά αναφερόμενο πρόβλημα ψυχικής υγείας σε άτομα με νόσο του Πάρκινσον, με περίπου 40-50% των ατόμων με Πάρκινσον να αναπτύσσουν την ψυχική διαταραχή.

Δεν βιώνουν όλοι όσοι πάσχουν από Πάρκινσον τρόμο

Περίπου το 30% των ατόμων που διαγιγνώσκονται με τη νόσο δεν θα εμφανίσουν τρόμο. 

Ωστόσο, η νόσος στα άτομα που δεν εμφανίζουν τρόμο εξελίσσεται  ταχύτερα.

Η Πάρκινσον έχει πολλά στάδια

Υπάρχουν πέντε στάδια της Πάρκινσον:  

• Στάδιο 1: Σ αυτό το στάδιο, υπαρχουν  ήπια συμπτώματα και  συνεχίζεται σχετικά εύκολα η καθημερινή ζωή.
• Στάδιο 2: Ο τρόμος και η δυσκαμψία, αρχίζουν να επιδεινώνονται και επηρεάζουν και τις δύο πλευρές του σώματος. Μπορεί να υπαρξει κακή στάση του σώματος ή  δυσκολία στο περπάτημα.
• Στάδιο 3: Σ αυτό το στάδιο, η κίνησή  αρχίζει να επιβραδύνεται και χανεται η ισορροπία . Τα συμπτώματα μπορεί να εμποδίζουν την εκτελεση καθημερινων εργασιων, ντύσιμο ή  μαγείρεμα.
• Στάδιο 4: Τα συμπτώματα είναι σοβαρά και προκαλούν σημαντικά προβλήματα στην καθημερινή ζωή. Σ αυτό το σημείο, δεν είστε σε θέση να ζήσετε μόνοι σας, επειδή δεν μπορείτε να ολοκληρώσετε τις καθημερινές σας εργασίες μόνοι σας.
• Στάδιο 5: Περπάτημα ή  ορθοστασία γινονται αδύνατα σ αυτό το σημείο. Συνήθως, σ αυτό το στάδιο , μενουν καθηλωμένοι σε αναπηρικό καροτσάκι ή κρεβάτι και χρειάζονται φροντιστη..

10. Η  Πάρκινσον επηρεάζεται από τη ντοπαμίνη

Η  Πάρκινσον συνδέεται στενά με την απώλεια ορισμένων νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο που παράγουν ντοπαμίνη, τη ορμόνη της καλής αίσθησης. Όταν αυτή εξαντλείται, αναπτύσσονται τα συμπτώματα της  Πάρκινσον.

3 παρανοήσεις για τη Πάρκινσον;  

Οι μύθοι κι οι παρανοήσεις γύρω από τη νόσο του Πάρκινσον περιλαμβάνουν:

1. Οι ασθενείς με Πάρκινσον δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους

Ενώ είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι στα μεταγενέστερα στάδια της νόσου μπορεί να χρειάζονται πλήρη ή μερική βοήθεια όταν πρόκειται να φροντίσουν τον εαυτό τους, 

πολλοί ασθενείς με Πάρκινσον μπορούν να ζήσουν μια πλήρη ζωή με τις σωστές θεραπείες.

2. Τα φάρμακα για τη νόσο είναι τοξικά

Υπάρχουν διάφορα φάρμακα που διατίθενται για τη  Πάρκινσον, αλλά το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο είναι το Madopar (λεβοντόπα). 

Έχει σχεδιαστεί για την αποκατάσταση των επιπέδων ντοπαμίνης στον εγκέφαλο. 

Το φάρμακο λειτουργεί καλά, αλλά άρχισε να κυκλοφορεί ο μύθος ότι είναι τοξικό και εξακολουθεί να είναι κατά κάποιο τρόπο κοινώς αποδεκτό. 

Η αλήθεια είναι ότι εφόσον  χρησιμοποιείται σωστά και η δόση είναι εκεί που πρέπει, είναι απολύτως ασφαλές και μπορεί να ωφελήσει τα άτομα με Πάρκινσον.

3. Η νόσος του Πάρκινσον αναζωπυρώνεται και στη συνέχεια εξαφανίζεται

Σε αντίθεση με άλλες ασθένειες που μπορεί να αναζωπυρώνονται και να εξαφανίζονται σποραδικά, 

η Πάρκινσον δεν είναι έτσι. 

Τα συμπτώματα μπορεί να χειροτερεύουν ή να βελτιώνονται κατά τη διάρκεια της ημέρας, 

αλλά η ίδια η νόσος εξελίσσεται πάντα, έστω και αργά.

Θα δουμε τωρα τί ειδους συντηρητικη αγωγη μπορουμε να κανουμε..

Σχέση κατανάλωσης ωμέγα-3 λιπαρών οξέων και της Πάρκινσον

Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και δρουν ευεργετικά κατά της φλεγμονής που είναι το χαρακτηριστικό της Πάρκινσον.

Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα έχουν τη μοναδική ικανότητα να περνουν τον αιματεγκεφαλικό φραγμό, κατι που δεν επιτυγχάνεται με τα περισσότερα φάρμακα. 

Είναι γνωστόν ότι τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα αυξάνουν τη ντοπαμίνη και περιορίζουν τη νευροφλεγμονή του εγκεφάλου 

Ενώ τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι αντιφλεγμονώδη, τα ωμέγα-6 λιπαρά οξέα είναι προφλεγμονώδη, δηλαδή προκαλουν φλεγμονή .

Η κατανάλωση αραχιδονικού   και χοληστερόλης  σχετίζεται με αύξηση κινδύνου πρόκλησης Πάρκινσον .

Με την ταυτόχρονη ελάττωση της κατανάλωσης  των ωμέγα-6 λιπαρών οξέων και την αύξηση των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στη διατροφή, τα κλινικά αποτελέσματα επί της Πάρκινσον  είναι σημαντικά βελτιωμένα 

Τρόφιμα με ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι τα λιπαρά ψάρια σαρδέλες, σκουμπρί, σολομός,  

Σχέση της βιταμίνης   D 3 με τη Πάρκινσον

Κλινικής σημασίας είναι η D3.

Η χρόνια ανεπάρκεια της βιταμίνης  D3 παίζει σημαντικό ρόλο στην παθογένεση της Πάρκινσον .

Σύμφωνα με τους βιολογικούς μηχανισμούς που συμμετέχουν στη Πάρκινσον, αυτή μπορεί να δημιουργείται από τη μακροχρονια ανεπάρκεια συγκεντρώσεων της βιταμίνης D3 στον οργανισμό, που οδηγεί σε χρόνια απώλεια  ντοπαμι νεργικών νευρώνων στον εγκέφαλο .

Τα αποτελέσματα μετά-ανάλυσης μετρήσεων επιπέδων 

της 25 υδροξυ-βιταμίνης D3 

έδειξαν ότι οι παρκινσονικοί είχαν χαμηλότερα επίπεδα της 25 υδροξυ βιταμίνης D3 σε σύγκριση με υγιείς μάρτυρες. 

Οι ασθενείς με ανεπάρκεια βιταμίνης D3 [25(OH)D3 <30ng/ml ] 

είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης νόσου του Πάρκινσον.

Ασθενείς με έλλειψη βιταμίνης D3 [25(OH)D3 <30ng/ml ] έχουν διπλάσιο κίνδυνο εκδήλωσης Πάρκινσον . 

Η ληψη συμπληρωματων βιταμίνης D3 μπορεί να είναι ένας απλός τρόπος για τη μείωση συμπτωμάτων της  Πάρκινσον, συμπεριλαμβανομένων πτώσεων, προβλημάτων ύπνου, της κατάθλιψης και του άγχους

Τα άτομα με Πάρκινσον είχαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D3 συγκριτικά με άτομα χωρίς τη νόσο.

Οι ασθενείς με Πάρκινσον με χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D3 πέφτουν και υποφέρουν  πιο συχνά από αϋπνία, ενώ είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από κατάθλιψη και άγχος.

Εχουν σημαντικά χαμηλότερη οστική πυκνότητα στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και στον αυχένα του μηριαίου οστού,  αν και δεν βρέθηκαν συσχετίσεις μεταξύ των βαθμών  της οστικής πυκνότητας και της βιταμίνης D3

Η συμπλήρωματική χορήγηση βιταμίνης D3 και η δημιουργία ιδανικών επιπέδων της μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματική θεραπεία για την ανακούφιση των 

μη κινητικών συμπτωμάτων της νόσου του  Parkinson .

Σήμερα ως  νοσοπροστατευτικά επίπεδα της βιταμίνης D3 θεωρούνται τα  60-80 ng/ml 

Η ύπαρξη υψηλότερων συγκεντρώσεων βιταμίνης D3 στο πλάσμα σχετίζεται με καλύτερη   ψυχική διάθεση σε δείγμα ασθενών  χωρίς άνοια 

 

Ο ρόλος του Μαγνησίου στη  Πάρκινσον

Το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για τη σύνθεση και το μεταβολισμό της βιταμίνης D3, η  ανεπάρκεια, της οποίας συμμετεχει στις βιοχημικές διαδικασίες πρόκλησης της  Πάρκινσον.

Έχει βρεθεί σε πληθυσμούς της Ιαπωνίας ότι το μαγνήσιο ασκεί προστατευτικό αποτέλεσμα κατά της  Πάρκινσον, όταν καθημερινά προσλαμβάνεται σε επαρκείς ποσότητες .

Το μαγνήσιο δρα ως φυσικό χαλαρωτικό. 

Ενδείξεις έλλειψής του είναι: 

Μυικός τρόμος ή σπασμός, μυική αδυναμία, αϋπνία ή νευρικότητα, υψηλή πίεση, ανώμαλος καρδιακός ρυθμός, δυσκοιλιότητα, κατάθλιψη.

Το μαγνήσιο μπορεί να βοηθησει στην καλή ποιότητα του ύπνου και αυτό είναι σημαντικό, διότι πολλοί Παρκινσονικοί  υποφέρουν από διαταραχές του ύπνου. 

Η κακή ποιότητα του ύπνου μαζί με την συνυπάρχουσα κατάθλιψη και το άγχος που συνοδεύουν τα προχωρημένα στάδια της νόσου επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα της ζωής των παρκινσονικών .

Η σχέση των διατροφικών πολυφαινολών με τη Πάρκινσον



Έχει βρεθεί σε κυτταρικά μοντέλα της  Πάρκινσον, ότι η ανθοκυανίνη  και η προανθοκυανιδίνη που υπάρχει σε διάφορα φρούτα και τα συστατικά τους, όπως οι σπόροι και οι φλούδες κόκκινων βιολογικών σταφυλιών (Vinogkelin), 

μπορούν να ανακουφίσουν τα επακόλουθα της νευροεκφύλισης που παρατηρείται στη  Πάρκινσον, μέσω της ενίσχυσης της μιτοχονδριακής λειτουργίας 

Σχέση του Αλκοολ με τη Πάρκινσον



Παρά τα αμφιλεγόμενα αποτελέσματα από τις επιδημιολογικές μελέτες , εν τούτοις τα ειδικά συστατικά που υπάρχουν στους σπόρους και τη φλούδα των κόκκινων σταφυλιών , όπως η ρεσβερατρόλη, κερσετίνη  μπορεί να παρέχουν νευροπροστασία κατά της  Πάρκινσον .



Η ρεσβερατρόλη έχει προκαλέσει νευροπροστατευτικά αποτελέσματα, που αφορούσαν συμπεριφορικές, βιοχημικές  και ιστοπαθολογικές αλλαγές σε πειραματόζωα .

Μια δίαιτα που περιέχει ρεσβερατρόλη προστατεύει τους ντοπαμινεργικούς νευρώνες και βελτιώνει τον κινητικό συντονισμό σε πειραματόζωα με τεχνητή  Πάρκινσον. 

Έχει βρεθεί ότι η ρεσβερατρόλη περιορίζει τη νευρο-φλεγμονή, παγιδεύοντας τις ελεύθερες ρίζες  και προλαβαίνοντας  την απόπτωση των ντοπαμινεργικών νευρώνων .

Παρά τα  ανωτέρω, οι περισσότερες επιδημιολογικές μελέτες δεν βρήκαν να υπάρχει σχέση της κατανάλωσης οινοπνεύματος και του κινδύνου πρόκλησης νόσου του Πάρκινσον .

Τα άτομα που πάσχουν από τη νόσο Πάρκινσον θα πρέπει να ενημερώνουν το γιατρό πριν καταναλώσουν κόκκινο κρασί ή λάβουν συμπλήρωμα ρεσβερατρόλης σε μεγάλη δόση.

Αν πιεί κανείς κόκκινο κρασι, αυτό αλληλεπιδρά επικίνδυνα με τα αντιπαρκινσονικά φάρμακα  αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης [ΜΟΑ- inhibitors].

Οι θεράποντες ιατροί χορηγούν μικρές δόσεις αναστολέων της μονοαμινοξειδάσης, όπως η ρασαγκιλίνη και σελεγκιλίνη 

με στόχο να προληφθεί η διάσπαση της ντοπαμίνης των παρκινσονικών ασθενών. 

Σημερα ολοι πλεον συμφωνουν : Ουτε σταγονα αλκοολ σ ενα υγιη οργανισμο. Διαβαστε:

https://kosmaser7.blogspot.com/2023/06/blog-post_35.html

Απλα σκεφθειτε τι ζημια μπορει να κανει σ ενα παρκινσονικο, περα της στιγμιαιας απολαυσης. 

Ζητημα επιλογης..

Ο ρόλος της κατανάλωσης καφέ από τους παρκινσονικούς ασθενείς

Σύμφωνα με τις υπάρχουσες επιδημιολογικές μελέτες η κατανάλωση καφέ έχει σχετιστεί με ελάττωση του κινδύνου πρόκλησης της Πάρκινσον και  του Άλτσχαϊμερ.

Αυτή η συσχέτιση είναι ιδιαίτερη στους άνδρες, ενώ στις γυναίκες η σχέση είναι αβέβαιη. 

Η ευεργετική δράση του καφέ είχε αποδοθεί στην καφεΐνη. 

Όμως η σύγχρονη έρευνα αποκάλυψε ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα του καφέ στη  Πάρκινσον οφείλεται κυρίως στην κερσετίνη που περιέχει ο καφές και όχι στην καφεΐνη 

Έχει βρεθεί ότι η κερσετίνη, οι φλαβόνες, το χλωρογενικό οξύ και η καφεΐνη που υπάρχουν στον καφέ δρουν νευροπροστατευτικά κατά των τοξινών, όπως αποδείχτηκε αυτή η δράση τους σε καλλιέργειες κυττάρων  [SH-SY5Y cells]. 

Τα κύτταρα  SH-SY5Y χρησιμοποιούνται συχνά ως  μοντέλα  in vitro της νευρωνικής λειτουργίας και διαφοροποίησης. 

Ο φαινότυπος αυτών των κυττάρων   είναι αδρενεργικός, αλλά εκφράζουν και ντοπαμινεργικούς σηματοδότες και γι΄αυτό έχουν χρησιμοποιηθεί στη μελέτη της Πάρκινσον.

Η κερσετίνη και λοιπές  παραπάνω ουσίες που υπάρχουν στον καφέ περιορίζουν την απελευθέρωση του παράγοντα νέκρωσης όγκου -α [tumor necrosis factor-α ] 

και της ιντερλευκίνης-6   από την ενεργοποιημένη μικρογλοία 

Αυτά τα δεδομένα δείχνουν ότι η κερσετίνη είναι το κύριο νευρο προστατευτικό συστατικό του καφέ στις νόσους Πάρκινσον και  Αλτσχάϊμερ 

Σχέση των φλαβονοειδών και της  Πάρκινσον.

Τα φλαβονοειδή είναι μια ευρεία ομάδα υδατοδιαλυτών πολυφαινολών, που αφθονούν στα φυτά και συμβάλλουν στη δημιουργία των χρωμάτων των φρούτων ή των λαχανικών, των ανθέων  και των φύλων 

Μέχρι τώρα έχουν εντοπιστεί 8000 χημικές ενώσεις φλαβονοειδών και όλα αυτά είναι διανεμημένα  στα φρούτα, κόκκους, καρύδια, μαύρο και πράσινο τσάι και τα λαχανικά. 

Αυτά τα φλαβονοειδή συντίθενται από τα φυτά μέσω της φωτοσύνθεσης και λειτουργούν προστατεύοντας τα φυτά από τις αντιδραστικές ρίζες οξυγόνου και καταναλίσκονται από τα φυτοφάγα 

Τα τελευταία 20 έτη υπήρξε μια έκρηξη γεγονότων για τα προστατευτικά αποτελέσματα των φλαβονοειδών. 

Παρά τούτο, η αρχική πληροφορία για τα ευεργετικά τους αποτελέσματα στην υγεία σχετίζονται με τα τις εμφανείς αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες.

Σήμερα υπάρχουν διαρκώς αυξανόμενες αποδείξεις ότι τα φλαβονοειδή δεν διαθέτουν μόνον αντιοξειδωτικές ιδιότητες, αλλά επιδεικνύουν επίσης μια ποικιλία άλλων προστατευτικών αποτελεσμάτων, όπως 

τα αντιαποπτωτικά , αντικαρκινικά 

αντιφλεγμονώδη , αντιικά  και αντιβακτηριδιακά 

Είναι ενδιαφέρον ότι, τα φλαβονοειδή συμβάλλουν στο ξεπέρασμα των βλαβών που οφείλονται στο οξειδωτικό στρες, όπως ο καρκίνος, αθηρωματοσκλήρυνση, άσθμα, νευροεκφυλιστικές νόσοι, όπως η  Πάρκινσον και η  Alzheimer 

Τα φλαβονοειδή δρουν καθυστερώντας τη νευρική απώλεια που υπάρχει στη  Πάρκινσον 

Τα φλαβονοειδή είναι ιδιαίτερα ευεργετικά για την υγεία, διότι έχουν αντιοξειδωτικές,  αντιφλεγμονώδεις  και αντικαρκινικές ιδιότητες.

Φλαβονοειδή υπάρχουν στο πράσινο και στο μαύρο τσάι, καφέ, κακάο, κραμβοειδή λαχανικά 

(μπρόκολο, κουνουπίδι), 

στο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, παρθένο ελαιόλαδο (σε μικρότερες ποσότητες) , κόκκινα σταφύλια και ιδιαίτερα στους σπόρους και τις φλούδες τους.

Οι επιδημιολογικές έρευνες έχουν δείξει ότι η διατροφική κατανάλωση φλαβονοειδών  ελαττώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης Πάρκινσον.

Τα άτομα αυξημένου κινδύνου να εμφανίσουν Πάρκινσον επιβάλλεται να καταναλώνουν μόνον βιολογικά φρούτα και λαχανικά,  διότι τα συμβατικής καλλιέργειας περικλείουν τον κίνδυνο να περιέχουν κατάλοιπα εντομοκτόνων, παρασιτοκτόνων και λοιπών φυτοφαρμάκων με επακόλουθο την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης νόσου του Πάρκινσον.

Δίδεται επίσης προσοχή στο ειδικό περιεχόμενο των φλαβονοειδών του κάθε τροφίμου, διότι δεν διέρχονται τον αιματεγκεφαλικό φραγμό όλα τα φλαβονοειδή. 

Διέρχονται τον αιματεγκεφαλικό φραγμό οι φλαβανόνες και

 ανθοκυανίνες 

Η ευεργετική δράση της κουρκουμίνης στη Πάρκινσον

Τα τελευταία 10 χρόνια έχει αναφερθεί η αποτελεσματικότητα της κουρκουμίνης σε μια ποικιλία νόσων. Η κουρκουμίνη διαθέτει αντικαρκινικές, ηπατο προστατευτικές, θρομβο προστατευτικές, καρδιο προστατευτικές, αντιαρθριτικές και αντιλοιμώδεις ιδιότητες.

Πρόσφατες μελέτες απέδειξαν ότι η κουρκουμίνη διαθέτει και νευροπροστατευτική δράση.

Δεδομένου ότι η κουρκουμίνη διέρχεται τον αιματεγκεφαλικό φραγμό, η θετική αποτελεσματικότητά της στους νευρικούς ιστούς, που επιδείχτηκε σε  προκλινικές μελέτεπασχόντων από νευροεκφυλιστικές νόσους δημιούργησε , ιδιαίτερα διότι η κουρκουμίνη δεν προκάλεσε παρενέργειες, ούτε έδρασε τοξικά και έχει  φθηνό κόστος.

Καθώς το γήρας αποτελεί παράγοντα κινδύνου εκδήλωσης νευρο εκφυλιστικών νόσων είναι πιθανόν μια ουσία που στοχεύει τους μηχανισμούς της γήρανσης, να μπορεί  να προλάβει αυτές τις νόσους.

Ένας πιθανός μηχανισμός που θα μπορούσε να εξηγήσει διάφορα από τα οφέλη της κουρκουμίνης στην πρόληψη των αλλαγών που σχετίζονται με τη γήρανση του οργανισμού είναι οι αλλαγές των κυτταρικών πρωτεϊνών, που οδηγούν σε πρωτεϊνική αδιαλυτότητα και συσσώρευσή τους.

Αυτή η απώλεια της πρωτεϊνικής ομοιόστασης σχετίζεται  με διάφορες νόσους του γήρατος.

Έχει βρεθεί ότι η κουρκουμίνη βοηθάει στη διατήρηση της πρωτεϊνικής ομοιόστασης με επακόλουθο την αύξηση του προσδόκιμου χρόνου ζωής και την πρόληψη ή καθυστέρηση της έναρξης ποικίλων νευροεκφυλιστικών νόσων, όπως η νόσος του Πάρκινσον

Η κουρκουμίνη διαθέτει θεραπευτικές δυνατότητες για τη βελτίωση των συμπτωμάτων των ασθενών με νευροεκφυλιστικές νόσους, όπως αυτό μαρτυρείται από τα αντιοξειδωτικά, αντιφλεγμονώδη και αντισυσωρευτικά  πρωτεϊνών αποτελέσματά της.

Παρά τούτο, εξ αιτίας της πτωχής απορροφητικότητάς της σκόνης κουρκουμίνης από το έντερο και  της πτωχής βιοδιαθεσιμότητά της υπάρχει περιορισμένος αριθμός κλινικών ερευνών μελέτης της αποτελεσματικότητά της, όταν χορηγείται σε πάσχοντες με  Πάρκινσον 

Σήμερα γίνονται προσπάθειες ένταξης της κουρκουμίνης, ως  νευροπροστατευτικού  παράγοντα  στην αντιμετώπιση της Πάρκινσον και του Αλτσχάϊμερ, καθώς και των λοιπών νευροεκφυλιστικών νόσων, διότι έχει αποδειχτεί σε πειραματόζωα ότι η κουρκουμίνη ασκεί νευροπροστατευτική δράση στη μέλαινα ουσία του εγκεφάλου μέσω της   βελτίωσης των νευρολειτουργιών της νόσου του Πάρκινσον 



Αλληλεπιδράσεις διατροφικών ουσιών, συμπληρωμάτων διατροφής  και των αντιπαρκινσονικών φαρμάκων

Το αντιπαρκινσονικό φάρμακο λεβοντόπα (Sinemet) είναι ένα πρωτεϊνικό δομικό στοιχείο, το οποίο ανταγωνίζεται άλλες πρωτεΐνες , όσον αφορά την απορρόφηση τους.

Τρώγοντας ένα πλούσιο πρωτεϊνικό γεύμα  περιορίζεται η αποτελεσματική απορρόφηση της λεβοντόπα.

Γι αυτό το λόγο πρέπει να αποφεύγεται το κρέας, ψάρι και τυριά κατά το δείπνο και να προτιμάται η κατανάλωση περισσότερων υδατανθράκων και λαχανικών κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Η λήψη του φαρμάκου με άδειο στομάχι, 30 λεπτά πριν ή 60 λεπτά μετά το γεύμα, επιτρέπει στο φάρμακο να φθάσει στο λεπτό έντερο και να απορροφηθεί ταχύτερα. 

Παρά τούτο η λήψη ενός αρτοσκευάσματος 

(κουλουράκι, παξιμάδι) 

ταυτόχρονα με τη λεβοντόπα μπορεί να είναι απαραίτητη, για να προληφθεί η πρόκληση ναυτίας.