Όταν υπάρχει ένα αυτοάνοσο , τότε το ανοσοπιητικό κάνει ακριβώς το αντίθετο, είναι η αντίθετη περίπτωση της ανοσολογικήςανεπάρκειας, η οποία προκαλείται από υπολειτουργία του ανοσου συστήματος.

Τα πιο κοινά αυτοάνοσα νοσήματα είναι:

• Συστημικός ερυθηματώδης λύκος (επηρεάζει το δέρμα , τιςαρθρώσεις , τα νεφρά , τον εγκέφαλο και άλλα όργανα)

• Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (μια ομάδα φλεγμονωδώνπαθήσεων του παχέος και του λεπτού εντέρου)

• Πολλαπλη Σκλήρυνση (κατά πλάκας επηρεάζει εγκέφαλο και ωτιαίο μυελό)

 Ρευματοειδής αρθρίτιδα ( φλεγμονή των αρθρώσεων και των γύρω ιστών)

• Ψωρίαση 

• Κοιλιοκάκη που προκαλεί βλάβες στο βλεννογόνο του λεπτού εντέρου

• Ο διαβήτης τύπου 1

• Κακοήθης αναιμία – μείωση στα ερυθρά κύτταρα του αίματοςπου προκαλείται από την ανικανότητα να απορροφήσει τη βιταμίνη Β12

• Λεύκη 

• Νόσος Graves “ (διόγκωση θυρεοειδούς αδένα)

• Σκληρόδερμα (νόσος του συνδετικού ιστού που προκαλεί αλλαγές στο δέρμα , στα αιμοφόρα αγγεία , μύε και εσωτερικά όργανα)

• Αντιδραστική αρθρίτιδα – φλεγμονή των αρθρώσεων , τηνουρήθρα , και τα μάτια  Μπορεί να προκαλέσει πληγές στο δέρμα και τις μεμβράνες βλέννας

Η αιτία της εμφάνισης αυτοάνοσων  είναι άγνωστη . 

Συνηθως ειναι :

• Βακτηριδια.. ιοί

• Φάρμακα

• Χημικές ερεθιστικές ουσίες

• Περιβαλλοντικοί παραγοντες

Συμπτώματα 

Υπάρχουν  πολλοί διαφορετικοί τύποι της αυτοανοσιας ,

Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με το σύστημα του οργανισμού που έχει προσβληθεί,τα περισσότερα αυτοάνοσα έχουν κοινά συμπτώματα τα οποία περιλαμβάνουν :

κόπωση , πυρετό και γενική κακουχία (αίσθημα αδιαθεσίας ) .

Δεν υπάρχει θεραπεία για τις αυτοάνοσες ασθένειες, έτσι η προσπαθεια εστιάζει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων .