Posted on 23/11/2015 by kosmaser
Η δραστηριότητα των γονιδίων μας μπορεί να αλλάξει λεει ο
Μπρους Λίπτον
ενας¨αμφιλεγομενος για το ιατρικο κατεστημενο της χωρας του κυτταρικός βιολόγος,πλην διεθνώς αναγνωρισμένος,ως πατέρας της «Επιγενετικής» και συγγραφέας των best sellers
Το Φαινόμενο του Μήνα του Μέλιτος και
Η Βιολογία της Πεποίθησης
Η υγεία μας, επηρεάζεται σαφως από τις σκέψεις μας και όχι από τα ταλαιπωρα γονίδια μας.
Οι σκέψεις μας, ως γνωστον, αντικατοπτρίζουν
τη χημεία του σώματός μας, και το νευρικό σύστημα μας,¨διαβάζει και ερμηνεύει¨ το περιβάλλον μας,και μετά ελέγχει το αίμα μας,και ρυθμιζει αναλογα τον εμπλουτισμο του με τις κατάλληλες ουσιες, που το κανουν ικανο να ανταποκρινεται στις αναγκες του.
Αν αλλαξουμε τις σκεψεις μας, κανοντας τις θετικες, κατά το δυνατον τοτε μπορουμε να αλλαξουμε και τη¨μοιρα¨των κυτταρων μας¨ κυριολεκτικά.
τη χημεία του σώματός μας, και το νευρικό σύστημα μας,¨διαβάζει και ερμηνεύει¨ το περιβάλλον μας,και μετά ελέγχει το αίμα μας,και ρυθμιζει αναλογα τον εμπλουτισμο του με τις κατάλληλες ουσιες, που το κανουν ικανο να ανταποκρινεται στις αναγκες του.
Αν αλλαξουμε τις σκεψεις μας, κανοντας τις θετικες, κατά το δυνατον τοτε μπορουμε να αλλαξουμε και τη¨μοιρα¨των κυτταρων μας¨ κυριολεκτικά.
Αλλάζοντας την αντίληψή μας, αλλα και τις διαφορες¨θεσεις¨μας απεναντι στη καθημερινοτητα που ζουμε,το μυαλό μας, ο νους μας,μπορεί να αλλάξει τη δραστηριότητα των γονιδίων μας
και να δημιουργήσει δεκαδες χιλιαδες ¨ποικιλίες προϊόντων¨ από κάθε γονίδιο.Το¨software¨ των γονιδίων βρίσκεται στον πυρήνα των κυττάρων, κι ετσι μπορεί κανείς να ξαναπρογραμματισει το software αλλάζοντας απλα τη χημεία του αίματος.
Eχουμε πει ποσο σοβαρο θεμα είναι το αιμα μας, άλλο αν εμεις δεν το πολυκαταλαβαινουμε.
Eχουμε πει ποσο σοβαρο θεμα είναι το αιμα μας, άλλο αν εμεις δεν το πολυκαταλαβαινουμε.
Πιο απλά, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεπτόμαστε, αν θέλουμε να θεραπεύσουμε τις αρρωστιες μας Σιγουρα δεν ευκολο.
Ο ρόλος του μυαλού μας,εγκειται στο να προσπαθει να δημιουργησει έναν συνδεσμο ανάμεσα σ αυτά που πιστευουμε και στην πραγματικότητα που βιώνουμε.
Αυτό ερμηνευεται, στην προσπαθεια προσαρμογης της βιολογίας και της συμπεριφοράς του σώματος, με τετοιο τροπο,ώστε να ταιριάζει με τις πεποιθήσεις μας.
Κλασσικο παραδειγμα.Αν πουν σε καποιον ,που εχει τις ενδειξεις, ότι θα πεθάνει σε έξι μήνες και το το πιστέψει,το πιθανότερο είναι ότι θα πεθάνει σε έξι μήνες.
Αυτο είναι το αποτέλεσμα της αρνητικής σκέψης,που αποκαλείται ¨nocebo¨, η άλλη οψη του placebo, της θετικής σκέψης.
Λεει ο Λίπτον αυτή η δυναμική οδηγεί σε ένα σύστημα που έχει τρεις εποψεις.
α) Τον συνειδητό νου που δεν θέλει να πεθάνει.
β) Το κομμάτι του νου μας, που πεισθηκε από τη ¨αδιασειστη¨ γνωμάτευση του γιατρού, ότι θα πεθάνει και που είναι ο υποσυνείδητος νους, και φυσικα
γ) Τις χημικές αντιδράσεις ,που παράγονται στο σώμα ,μέσω της χημείας του εγκεφάλου, έτσι ώστε το σώμα να "συμμορφωθεί"με την πεποίθηση που έχει κυριαρχήσει,ότι δηλαδή θα πεθάνουμε.
α) Τον συνειδητό νου που δεν θέλει να πεθάνει.
β) Το κομμάτι του νου μας, που πεισθηκε από τη ¨αδιασειστη¨ γνωμάτευση του γιατρού, ότι θα πεθάνει και που είναι ο υποσυνείδητος νους, και φυσικα
γ) Τις χημικές αντιδράσεις ,που παράγονται στο σώμα ,μέσω της χημείας του εγκεφάλου, έτσι ώστε το σώμα να "συμμορφωθεί"με την πεποίθηση που έχει κυριαρχήσει,ότι δηλαδή θα πεθάνουμε.
Εδώ βλέπουμε ότι οι χημικές αντιδράσεις μας, υπακούουν στα κελεύσματα του υποσυνείδητου νου.
Ερώτημα:
Τι γίνεται με το μέρος του εαυτού μας, που αρνείται να πεθάνει,τον συνειδητό νου;
Δεν μπορει να επηρεάσει καθόλου τη συγκεκριμμενη χημεία του σώματος μας;
Η απάντηση είναι ένα βαρυγδουπο κι απολυτο όχι.
Η εντυπωσιακη στις μερες μας πλεον νευροεπιστήμη έχει (από) δείξει ότι το ¨υποσυνείδητο¨ ή ο υποσυνειδητος νους μας είναι πιο ισχυρός από τον συνειδητό μας νου, ελέγχοντας το 95%της καθημερινοτητας μας , μιζερης ή όχι .
Δεν μπορει να επηρεάσει καθόλου τη συγκεκριμμενη χημεία του σώματος μας;
Η απάντηση είναι ένα βαρυγδουπο κι απολυτο όχι.
Η εντυπωσιακη στις μερες μας πλεον νευροεπιστήμη έχει (από) δείξει ότι το ¨υποσυνείδητο¨ ή ο υποσυνειδητος νους μας είναι πιο ισχυρός από τον συνειδητό μας νου, ελέγχοντας το 95%της καθημερινοτητας μας , μιζερης ή όχι .
Αρα στο υποσυνείδητο μας βρίσκονται οι βαθύτερες και πιο στέρεες πεποιθήσεις μας.Aυτές που ρίχνουν την καθοριστική ψήφο στην ευημερια ή τη δυστυχια μας .
Το υποσυνείδητο μας έχει μεγάλη
δύναμη Μοιαζει με το¨μαυρο κουτι¨ και εκεί καταγράφονται όλες οι πληροφορίες και οι παραστάσεις που έχουμε.
Μέχρι την ηλικία των έξι ετών. Μέχρι την ηλικία αυτή προγραμματίζεται, ο μελλοντικος ενηλικας .
Το υποσυνείδητο μας έχει μεγάλη
δύναμη Μοιαζει με το¨μαυρο κουτι¨ και εκεί καταγράφονται όλες οι πληροφορίες και οι παραστάσεις που έχουμε.
Μέχρι την ηλικία των έξι ετών. Μέχρι την ηλικία αυτή προγραμματίζεται, ο μελλοντικος ενηλικας .
Απ την άλλη.
Ο συνειδητός νους, που λειτουργεί σαν φίλτρο,δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί δεν εχει κριτική σκέψη, επομένως το νηπιο κι ατυχως εχουμε νηπια και σε προχωρημενη ηλικια, δεχεται και καταγράφει, δίχως καμιά αντίσταση ή επεξεργασία, οτιδήποτε συμβαίνει στο περιβάλλον του.
Αν κάποιο μέλος της οικογένειάς μας παρουσιάσει ένα πρόβλημα υγείας,π.χ. διαβήτη,καρκίνο,Αλτσχάιμερ αυτό καταγράφεται στο υποσυνείδητό του νηπιου, αλλα και μεγαλυτερου μελους της οικογενειας με αποτέλεσμα να δημιουργειται η πεποιθηση πιστη πως, σε ανάλογη ηλικία,θα εμφανίσουμε,
λόγω κληρονομικότητας,παρόμοια ασθένεια
Τέτοιου ειδους καταγραφές, αποτελούν αυτό που λεμε¨σύμμορφη απειλη¨, και παριφιστανται σαν προγραμματισμενες βόμβες, απειλώντας την υγεία ψυχης και σώματος.
Ο συνειδητός νους, που λειτουργεί σαν φίλτρο,δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί δεν εχει κριτική σκέψη, επομένως το νηπιο κι ατυχως εχουμε νηπια και σε προχωρημενη ηλικια, δεχεται και καταγράφει, δίχως καμιά αντίσταση ή επεξεργασία, οτιδήποτε συμβαίνει στο περιβάλλον του.
Αν κάποιο μέλος της οικογένειάς μας παρουσιάσει ένα πρόβλημα υγείας,π.χ. διαβήτη,καρκίνο,Αλτσχάιμερ αυτό καταγράφεται στο υποσυνείδητό του νηπιου, αλλα και μεγαλυτερου μελους της οικογενειας με αποτέλεσμα να δημιουργειται η πεποιθηση πιστη πως, σε ανάλογη ηλικία,θα εμφανίσουμε,
λόγω κληρονομικότητας,παρόμοια ασθένεια
Τέτοιου ειδους καταγραφές, αποτελούν αυτό που λεμε¨σύμμορφη απειλη¨, και παριφιστανται σαν προγραμματισμενες βόμβες, απειλώντας την υγεία ψυχης και σώματος.
Η ¨κληρονομικότητα¨, μια εννοια που τρομαζει
φαινεται πως τελικα δεν είναι παρα
ο ¨μπαμπουλας¨ της ιατρικης δεοντολογιας και
φαινεται πως τελικα δεν είναι παρα
ο ¨μπαμπουλας¨ της ιατρικης δεοντολογιας και
δ ε ν ι σ χ ύ ε ι
Ανάλογα Με Το Πώς Είναι Προγραμματισμένος Ο Υποσυνείδητος Νους μας ,θα αντιδράσουν τα γονίδια μας.
Αυτα που ελέγχουν την υγεία, την αρρωστια, και το θανατο μας.
Ολοι γνωριζουμε, ότι οι παράγοντες που εξασφαλίζουν την κληρονομικότητα είναι τα χρωματοσώματα, με κυριαρχα τα γονίδια.
Από έρευνες του καθηγητη Λιπτον πάνω στην ανάπτυξη των μυϊκών κυττάρων ,στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ στην κλωνοποίηση, παρατήρησε πως
όταν τα γονίδια εκτίθονταν σε διαφορετικό περιβάλλον, άλλαζαν συμπεριφορά και εκείνα που επρόκειτο να δημιουργήσουν μυς έδιναν οστά, εκείνα που επρόκειτο να δημιουργήσουν οστά έδιναν λιπώδη ιστό κ.ο.κ.
Ανάλογα Με Το Πώς Είναι Προγραμματισμένος Ο Υποσυνείδητος Νους μας ,θα αντιδράσουν τα γονίδια μας.
Αυτα που ελέγχουν την υγεία, την αρρωστια, και το θανατο μας.
Ολοι γνωριζουμε, ότι οι παράγοντες που εξασφαλίζουν την κληρονομικότητα είναι τα χρωματοσώματα, με κυριαρχα τα γονίδια.
Από έρευνες του καθηγητη Λιπτον πάνω στην ανάπτυξη των μυϊκών κυττάρων ,στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ στην κλωνοποίηση, παρατήρησε πως
όταν τα γονίδια εκτίθονταν σε διαφορετικό περιβάλλον, άλλαζαν συμπεριφορά και εκείνα που επρόκειτο να δημιουργήσουν μυς έδιναν οστά, εκείνα που επρόκειτο να δημιουργήσουν οστά έδιναν λιπώδη ιστό κ.ο.κ.
Συνειδητοποίησε τότε πως τα γονίδια δεν είναι προγραμματισμένα in vitro, αλλά in vivo και πιο συγκεκριμένα in vivo mutagenesis,
αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον και αντλώντας πληροφορίες από αυτό.
Ανέπτυξε τότε τη θέση ότι δεν ελέγχουν τα γονίδια τα κύτταρα, μέσα στα οποία βρίσκονται, και κατ' επέκταση την υγεία, αλλά το περιβάλλον και η αντίληψη που σχηματίζει ο νους.
«Όταν πιστεύεις ότι τα γονίδια κυβερνούν τα πάντα στη ζωή, τότε γίνεσαι θύμα τους. Γίνεσαι θύμα της κληρονομικότητάς σου,λέει ο δρ. Λίπτον και συνεχίζει: Όταν πάρεις υγιή κύτταρα και τα βάλεις σ ένα άρρωστο περιβάλλον,τότε τα κύτταρα θα αρρωστήσουν.Aκριβως όπως αν βαλλεις έναν υγιη σ ένα περιβαλλον γεματο αρρωστους
αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον και αντλώντας πληροφορίες από αυτό.
Ανέπτυξε τότε τη θέση ότι δεν ελέγχουν τα γονίδια τα κύτταρα, μέσα στα οποία βρίσκονται, και κατ' επέκταση την υγεία, αλλά το περιβάλλον και η αντίληψη που σχηματίζει ο νους.
«Όταν πιστεύεις ότι τα γονίδια κυβερνούν τα πάντα στη ζωή, τότε γίνεσαι θύμα τους. Γίνεσαι θύμα της κληρονομικότητάς σου,λέει ο δρ. Λίπτον και συνεχίζει: Όταν πάρεις υγιή κύτταρα και τα βάλεις σ ένα άρρωστο περιβάλλον,τότε τα κύτταρα θα αρρωστήσουν.Aκριβως όπως αν βαλλεις έναν υγιη σ ένα περιβαλλον γεματο αρρωστους
Για να τα θεραπεύσεις δεν τους χορηγείς φάρμακα, αλλά τα μεταφέρεις σε ένα υγιές περιβάλλον και τότε θεραπεύονται
Όταν ανακοίνωσε τα συμπεράσματα των ερευνών του στους συναδέλφους του καθηγητές, εκείνοι αρνήθηκαν να τα δεχτούν, λέγοντας πως ανατρέπουν την καθιερωμένη αντίληψη που επικρατεί στους χώρους της βιολογίας. Τότε ο δρ. Λίπτον παραιτήθηκε από τη θέση του και συνέχισε ως ανεξάρτητος επιστήμονας.
Τα συμπερασματα δικα σας.
Ο δρ. Μπρους Λίπτον Bruce Lipton σπούδασε βιολογία στα Πανεπιστήμια του Λονγκ Άιλαντ (1966) και της Βιρτζίνια (1971).
Το 1973 έγινε βοηθός καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν.
Από το 1987 έως το 1992, συμμετείχε σε έρευνες στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
Από το 1993 είναι επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα πανεπιστήμια.
Οι δημοσιεύσεις του αφορούν κυρίως την έρευνα για την ανάπτυξη των μυϊκών κυττάρων, ενώ είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ως αυθεντία στον τομέα των ¨βλαστοκυττάρων¨.
Από τα έργα του ξεχωρίζει το διεθνές best seller "Η βιολογία της πίστης" (The Biology of Belief), για το οποίο έλαβε το 2009 το Βραβείο Ειρήνης του GOI Peace Foundation.
Στο βιβλίο αυτό πραγματεύεται την επίδραση που έχουν στο σώμα τα συναισθήματα της ¨αγάπης και του φόβου¨.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου