Η πανδημία δεν έχει τελειώσει.
O ιοί δεν έχουν εγκέφαλο, και είναι προγραμματισμένοι να επιβιώνουν.
Ετσι δημιουργουν συνεχώς μεταλλάξεις όχι μία αλλά χιλιάδες, Γι’ αυτό και συνεχίζουμε να δημιουργούμε μιαν ασπίδα προστασίας με αντισώματα, εμβόλια και αντιιικά φάρμακα προβλέποντας πού θα πάει ο ιός και περιμένοντάς τον εκεί, όχι κυνηγώντας τον. Ετσι ίσως μπορέσουμε να τον νικήσουμε.
Η Πίστη γενικα συνισταται σε αποδοχη χωρίς να αποζητας αποδείξεις. Οταν λέμε σε κάποιον πιστεύω σε εσένα σημαίνει ότι θεωρούμε πως μπορεί να κάνει πράγματα χωρίς όμως να έχουμε αποδείξεις γι’ αυτό.
Κατι παρομοιο ισχύει και στην επιστήμη. Στην αρχή δεν έχουμε πολλά δεδομένα που να υποστηρίζουν αυτό που ισχυριζόμαστε ή αυτό που πρέπει να γίνει για τη δημιουργία ενός νέου φαρμάκου ή εμβολίου.
Βασιζόμαστε στην πίστη μας, λοιπόν, και στην εμπνευση μας, κουβεντιάζουμε με ατέρμονες συζητήσεις κάθε φορά και αρχίζουμε να επαναδιατυπώνουμε την ιδέα μας, μερικές φορές σε τέτοιο βαθμό που να παίρνει άλλη μορφή, εντελώς διαφορετική τελικά.
Κι έτσι, όταν ξεκινά η συλλογή των δεδομένων, περνάμε από την αφηρημένη πίστη στη χειροπιαστή, στη σιγουριά που δίνουν οι εργαστηριακές και κλινικές μελέτες.
Κι αυτό το νεφελώδες, ίσως, που είχαμε στο μυαλό μας γίνεται πραγματικότητα.
Τι θα γινόταν αν είχαμε τη δυνατότητα να εισαγάγουμε στο ανθρώπινο σώμα μόρια mRNA, δηλαδή μικροσκοπικά κομμάτια γενετικού κώδικα, που θα έδιναν εντολή στα κύτταρα να παραγάγουν πρωτεΐνες οι οποίες θα είχαν θεραπευτικό ρόλο ή θα ενίσχυαν το ανοσοποιητικό μας σύστημα;
Θα μπορούσαμε έτσι να αποτρέψουμε ή και να αντιμετωπίσουμε μια σειρά ασθενειών;
Εκείνη την εποχή η τεχνολογία mRNA είχε ήδη αρχίσει να αναπτύσσεται, όμως οι περισσότεροι επιστήμονες έβλεπαν σε αυτήν μόνο τα μειονεκτήματα.
Γιατί όταν μπαίνουν στον οργανισμό μας τα μόρια με τη γενετική πληροφορία, αυτός τα αντιλαμβάνεται ως ιό και αντιδρά.
Παράγει αντισώματα, γίνεται πραγματική μάχη εντός μας. Οι παρενέργειες που έχουμε από τα εμβόλια mRNA –συμπτώματα συνήθως όπως εκείνα της γρίπης– είναι επειδή το σώμα μας προσπαθεί να αμυνθεί απέναντι σε αυτό που βλέπει ως ιό.
Επρεπε να βρούμε τρόπους να ξεπεράσουμε αυτά τα εμπόδια.
Τον Οκτώβριο του 2010 μπήκαμε στο εργαστήριο και την επόμενη χρονιά είδαμε ότι με κάποιες χημικές τροποποιήσεις στο mRNA, που δεν είχαν γίνει ποτέ πριν, θα τα καταφέρναμε.
Ετσι γεννήθηκε η Moderna.
Πριν ακόμη εμφανιστεί ο SARS-CoV2, είχαμε στη διάθεσή μας περίπου 20 φάρμακα και εμβόλια στο στάδιο των κλινικών δοκιμών σε ανθρώπους. Εννέα από αυτά ήταν εμβόλια.
Ηδη από το 2015 είχαμε δοκιμάσει τη χορήγηση mRNA σε ανθρώπους. Γι’ αυτό και δημιουργήσαμε το εμβόλιο σε μόλις 42 ημέρες αφότου λάβαμε τη γενετική ακολουθία του νέου ιού.
Εμείς, λοιπόν, ήμασταν προετοιμασμένοι σε μεγάλο βαθμό. Δεν μπορώ να πω το ίδιο για τις περισσότερες κυβερνήσεις…
Νούμπαρ Αφέγιαν, ιδρυτής της Moderna, μιλάει στην «Κ» για τις προκλήσεις της επιστήμης σε καιρό πανδημίας
Πηγη
https://www.kathimerini.gr/opinion/interviews/561893770/o-idrytis-tis-moderna-stin-k-syntoma-to-emvolio-eyryteris-kalypsis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου