ΖΩΗ..ΘΑΝΑΤΟΣ..ΣΩΤΗΡΙΑ..ΘΑΥΜΑ

 

 

Η απορία φίλης δικαιολογημένη : 

Τί μπορεί να φταίει και δυο διαφορετικοι  ανθρωποι ταλαιπωρουνται απο την αρρώστια  φανταστικη ή πραγματικη δεν εχει σημασια. 

Τί μπορει να συμβαινει και πληθη ανθρωπων αρρωστων και μη συρρεουν στην Αυλη των θαυματων, προσδοκωντας την ιαση απο καθε νοσο πραγματικη ή και φανταστικη..

 

 

 

Ο άρρωστος Φτάνοντας στο ιατρείο, ή στα επειγοντα Νοσοκομειου κρεμεται  απ τα  χείλη του γιατρού Περιμένει τη διάγνωσή  του  δεν προσέχει τόσο τί θα του πεί, αλλά προσπαθεί με αγωνία να εισδύσει στην σκέψη του για να διακριβώσει τι  του αποκρύπτει.

Κι αυτή η κίνησή κρύβει  φόβο θανάτου  

Μήπως  θάπρεπε,περισσότερο από την αρρώστια να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε το φόβο του θανάτου,που 7 στις 10 περιπτωσεις κρύβεται πίσω απ αυτήν.

 

 

Ο θάνατος είναι ένα βιολογικό και υπαρξιακό φορτίο που  κουβαλάει ο άνθρωπος από την στιγμή της σύλληψής του. 

Ακομα ξερουμε πως Από τα 20.000 -24.000 γονίδια μας,ένας αριθμός 200-300 σχετίζεται με την γήρανση και την φθορά που οδηγεί στον θάνατο. Ενα  θάνατο που είναι καλά κρυμμένος μέσα μας. Το ιδιο και τα γονίδια που πιθανόν να προκαλέσουν κάποτε διάφορες αρρωστιες κι αυτά κρύβουν τελικά τον θάνατο.

Ο φόβος του θανάτου . Η συσσώρευση υλικών αγαθών, οι ασφαλίσεις ζωής,οι καταθέσεις  στο βάθος τους κρύβουν το φόβο της φθοράς κι ανημπόριας και τις άγνωστες συνθήκες με τις οποίες θα πεθάνουμε.

Η βιολογία, μας βεβαιωνει ότι η ζωή του ανθρώπου, προσδιορίζεται απ τις λειτουργίες των ενδοκρινών του  αδένων,και τις χημικές και ηλεκτρικές αντιδράσεις των κυτταρων του.

Οι ψυχολόγοι μιλούν για τις ορμές , τα ένστικτα και τις εξαρτημένες διαδικασίες συμπεριφοράς.

Ο Βίκτωρ Φράνκλ, διάσημος Εβραίος ψυχολόγος, υποστηρίζει πως κάθε άνθρωπος  μπορεί  ελευθερα να προσδιορίζη το νόημα της ζωής του, και να υπερβαίνη Την Τραγική Τριάδα Της Ανθρώπινης Ύπαρξης  

Τον Πόνο, τον Θάνατο Και την Ενοχή.

 

 

 

 

Ο  Κίρκεγκαρτ, τα αντιμετώπισε με την πίστη στον Θεό .

Ο Γιάσπερς, με την κίνηση προς τον εαυτό, τους άλλους και την ιστορία, με απώτερο τέλος όμως την τραγωδία,και το ατελεσφορο του θάνατου, που δεν μπορούμε να αποφύγουμε 

Ο  Σάρτρ, συνέδεσε την ύπαρξη με το μηδέν, θεωρώντας πως προέρχεται από το μηδέν και  μηδενίζει τα πάντα .

Κι ο μεγάλος Χαϊντέκερ , συνεδεσε την ύπαρξη με το νόημα , την αλήθεια την ανάδυση  από την λήθη του θανάτου 

Υπάρχουν καθ όλα υγιείς σωματικά άνθρωποι που δεν έχουν απαλλαγεί από το υπαρξιακό κενό και την ανούσια ανυπαρξία.Από την βίωση μιας προ-θανάτειας εμπειρίας,μιας αργόσυρτης κίνησης προς τον θάνατο.

Ο Γιάλομ στην ¨συζήτησή¨ του με τον Νίτσε  τόνισε παρελαύνω κι εγώ μαζί με όλους τους άλλους,με συντονισμένο βήμα προς το θάνατο.

 

 

 

Η νοηματοδότηση του ανθρώπινου βίου ,είναι ένα εμβόλιο αναγκαίο για κάθε ασθένεια. Χρειαζόμαστε αισιοδοξία, ελπίδα, προοπτική, νόημα ζωής.

Αυτό που θα πρέπει να μας απασχολεί δεν είναι το ότι θα πεθάνουμε, αυτό είναι δεδομενο ,αλλά το 

Πώς Θα Ζήσουμε Όσο Είμαστε  Υγιείς.

Αυτό είναι το ισχυρότερο αντιβιοτικό και το αποτελεσματικότερο εμβόλιο που μας κάνει αν μπορουμε να μεταχειριστουμε τον ορο πιο ανθρώπινος.

Αλλιώς θα ισχύει ο λόγος του Μπρόιερ:

Επιλέγουμε την ψυχική πίεση, και η ψυχική πίεση είναι αυτή που επιλέγει την αρρώστια.

Χαιρετε..