Τελικα είναι αποκαρδιωτικό ότι στην κλινική ιατρική έχουμε υπερβολικά πολλή ιατρική και υπερβολικά λίγη φροντίδα
Η υπερδιάγνωση και η υπερθεραπεία αποτελούν ένα μεγαλο πρόβλημα
Υπερβολική χρήση της ιατρικής, στη διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών.
Η υπερδιάγνωση προηγειται, ενώ η υπερθεραπεία συνήθως ακολουθεί.
Ετσι σε υγιείς , ή ασυμπτωματικους, μπαίνει διάγνωση κάποιας νόσου που δεν πρόκειται να τους βλάψει .
Ασχέτως πάντως του πώς ονομάζουμε το φαινόμενο, με περιττές εξετάσεις και θεραπείες οι γιατροί κάνουν συχνά σε υγιείς επικίνδυνα πράγματα.
Μια αξονική τομογραφία (CT scan), έχει το ρίσκο της ακτινοβολίας, η οποία μπορεί να προκαλέσει καρκίνο αργότερα.
Τα τελευταία χρόνια, έχουν πυκνώσει οι ενδείξεις για τις βλαβερές συνέπειες της υπερδιάγνωσης και της υπερθεραπείας.
Ηδη απ το 2002, πριν 20 χρονια,το κορυφαίο ιατρικό περιοδικό British Medical Journal (BMJ) εξέδωσε ένα θεματικό τεύχος με τίτλο Too Much Medicine?
Τα άρθρα εκείνου του τεύχους αφορούσαν κυρίως το πρόβλημα της ιατροποίησης πολλών όψεων της κανονικής ζωής
Το περιοδικό καλούσε τους γιατρούς να αντισταθούν στην καπηλεία των νόσων
Το BMJ ξεκίνησε το 2013 εκστρατεία με τίτλο Too Much Medicine χωρίς το ερωτηματικό αυτήν τη φορά.
Το αμερικανικό ιατρικό περιοδικό Archives of Internal Medicine απ το 2010 και μετά συμβάλλει στον προβληματισμό με επιστημονικά άρθρα κάτω από τον γενικό τίτλο Little is More ενώ το JAMA ονόμασε το 2012 το πρόβλημα της υπερδιάγνωσης μια σύγχρονη επιδημία
Το 2012 το BBC αφιέρωσε μια σειρά εκπομπών του στο πρόβλημα. Στις ΗΠΑ, υπάρχει από το 2012 εκστρατεία γιατρών με τον τίτλο «Επιλέγοντας Σοφά» (Choosing Wisely).
Είναι μια πρωτοβουλία των αμερικανών γιατρών, μια συμμαχία των εταιρειών των διαφόρων ιατρικών ειδικοτήτων για να πολεμήσουν την κατάχρηση και κακή χρήση των εργαστηριακών εξετάσεων.
Σκοπός τους η προαγωγή του διαλόγου ανάμεσα στους γιατρούς και τους ασθενείς και επιλογη ιατρικων φροντίδων που «υποστηρίζονται από επιστημονική ένδειξη», και «δεν επαναλαμβάνουν τα ευρήματα άλλων εξετάσεων ή ιατρικών πράξεων που έχουν ήδη γίνει», που «δεν είναι πιθανόν να βλάψουν» και που «είναι αληθώς απαραίτητες»
Πού, όμως, υπάρχει το φαινόμενο της υπερδιάγνωσης;
Υπάρχει στον καρκίνο του προστάτη και του θυρεοειδούς, στο άσθμα, στη χρόνια νεφροπάθεια, και στο έλλειμμα προσοχής με διαταραχή υπερκινητικότητας (ADHD).
Υπάρχει, επίσης, στον καρκίνο του μαστού, στον διαβήτη της κύησης, στην υπέρταση , στην υψηλή χοληστερόλη, στον καρκίνο του πνεύμονα, στην οστεοπόρωση, και στην πνευμονική εμβολή
Οι τρόποι εκδήλωσης της υπερδιάγνωσης είναι Υπερδιάγνωση μέσω προγραμμάτων προληπτικής εξέτασης (screening) του υγιούς πληθυσμού οπως προγράμματα που διαπιστώνουν «καρκίνους», που όμως ποτέ δεν θα σκοτώσουν,
Υπερδιάγνωση μέσω του screening ατόμων με συμπτώματα, λόγω ολοένα και περισσότερο ευαίσθητων διαγνωστικών εξετάσεων, Υπερδιάγνωση μέσω ευρημάτων που διαπιστώνονται παρεμπιπτόντως και αποτελούν ανωμαλίες που θα παραμείνουν καλοήθεις, Υπερδιάγνωση μέσω της διεύρυνσης του ορισμού των νόσων έτσι ώστε να περιλάβουν άτομα με ηπιότερα συμπτώματα καθώς και άτομα με
πολύ χαμηλό κίνδυνο να νοσήσουν.
Μερικοί από τους λόγους είναι:
Πρέπει να κατηγορηθούν για το εμπόριο ασθενειών οι φαρμακευτικές εταιρείες “big pharma”, και τα νοσοκομειακά συγκροτήματα, που ενσταλάζουν φόβους στους ασθενείς και τους προτρέπουν να ενημερωθούν για νέες νόσους, για νέα φάρμακα, για νέα μηχανήματα και νέες εξετάσεις.
Ενα άλλο μέρος του εγκλήματος του εμπορίου ασθενειών.
Είναι οι γιατροί, που είναι συνένοχοι με τις φαρμακευτικές εταιρείες με το να ομιλούν για «νέες» νόσους και με το να συνταγογραφούν περιττά φάρμακα.
Είναι οι γιατροί, που είναι συνένοχοι με τα νοσοκομεία με το να παραγγέλλουν περιττές εξετάσεις.
Είναι οι γιατροί, που έχουν ενσταλάξει στους ασθενείς μας την τυφλή πίστη στην τεχνολογία και την απέραντη αισιοδοξία στις θεραπείες.
Η μάχη εναντίον της υπερδιάγνωσης πρέπει να αρχίσει με το να αναγνωρίσουν οι γιατροί ότι είμαστε μέρος του προβλήματος.
Το θεμέλιο της ιατρικής φροντίδας είναι η εμπιστοσύνη κι αυτή η εμπιστοσύνη διαβρώνεται από οικονομικά κίνητρα και συγκρούσεις συμφέροντος
Παραδείγματα υπερδιάγνωσης και υπερθεραπείας, σε βρέφη, παιδιά και έφηβους Υγιή παιδιά παρακολουθούνται συνεχώς, κάθε λίγους μήνες ή λίγα χρόνια, συχνά και με ηχοκαρδιογράφημα, παρόλο που έχουν απλώς ίχνος ή ελάχιστη ανεπάρκεια της μιτροειδούς, ή της τριγλώχινος, ή της πνευμονικής βαλβίδος. Υγιή παιδιά παρακολουθούνται συνεχώς, κάθε λίγους μήνες ή λίγα χρόνια λόγω της παρουσίας βατού ωοειδούς τρήματος
Ασθενείς όλων των ηλικιών παρακολουθούνται συνεχώς, κάθε λίγους μήνες ή λίγα χρόνια με ηχοκαρδιογράφημα λόγω πρόπτωσης μιτροειδούς βαλβίδος, ενώ στην πραγματικότητα έχουν υγιή καρδιά.
Η υπερβολική ιατρική, τα φαινόμενα υπερδιάγνωσης και υπερθεραπείας βλάπτουν τους υγιείς αλλά και τους ασθενείς. Είναι φαινόμενα που και στη χώρα μας έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Συμπερασματικώς,
Όχι περιττούς γιατρούς, όχι περιττές εξετάσεις, όχι περιττά φάρμακα. Στο γιατρο σε πηγαινουν δεν πας μονος σου να ξυστεις στην γκλιτσα του τσομπανη. Δεν πας ποτε κατ ευθειαν σε χειρουργικες ειδικοτητες. Πας γυρευοντας βασανα .
Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου