ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΠΡΑΖΟΛΑΜΗ..

 

Ξεκίνησα αντικαταθλιπτική αγωγή  

Συνηθως προκαλει  αμηχανία ακόμα και στους πλεον ενήμερους για τους μύθους που ακολουθούν αυτα τα  χάπια, αλλά και την υφερπουσα παγίδα να πιστεύει κανείς πως είναι περισσότερο βλαβερά από δυο ποτήρια ουίσκι κάθε βράδυ ή τη συνήθεια του να μαθαίνει κανείς να ζει με τη θλίψη. 

Η φράση με μισό Ζάναξ στέκομαι δεν θα δημιουργήσει την παραμικρή ταραχή στο τρίγωνο της θλίψης. Ούτε μια ρυτίδα απορίας στο μέτωπο. Όχι μόνο της πιο ενήμερης παρέας, αλλά και τις λιγότερο ενημερωμένης. Εκείνης που θεωρεί πως μια επίσκεψη στον ψυχίατρο είναι η αποδοχή στίγματος. 

Το Ζάναξ έχει ξεφύγει από το δίπολο ταμπού-ψυχική υγεία. 

Κρύβεται  σε συρτάρια με φάρμακα δίπλα σε αναλγητικά και αλοιφές, στο κομοδίνο των παππούδων μας, 

Συχνά δίνεται η αίσθηση πως όλοι έχουν ένα Ζάναξ μαζί τους. 

Πως ο καθένας μπορεί να βρει ένα Ζάναξ, να πάρει ένα Ζάναξ και άλλο ένα , χωρίς περιορισμούς,  χωρίς την καθοδήγηση γιατρού. 

Η Μαρία και ο Λάμπρος, που τους χορηγήθηκε Ζάναξ 

Είναι πραγματική αυτή η ελευθερία γύρω από το Ζάναξ; 

Είναι εθιστικό; Συνταγογραφείται με τόση ευκολία; Το παίρνουμε πράγματι σαν να είναι καραμέλα; Πότε έγινε δημοφιλές; 

Έχω  Ζάναξ στο σπίτι μου, λεει ο  Λάμπρος (30 ετών) το πήρα για πρώτη φορά Ζάναξ στα 18 . 

Μου το έδωσε η μητέρα μου μετα μια σοβαρής κρίση πανικού . 

Δοκίμασα Βαλεριάνα, αλλά δεν μου έκανε τίποτα. 

Έβρισκα Ζάναξ από όπου μπορούσα. Από φίλους, από τη μάνα μου, μού είχαν συνταγογραφήσει κιόλας, αλλά όχι πολλά. 

Για έκτακτη ανάγκη μου είχαν πει. Τότε είχα περάσει ένα καλοκαίρι στο οποίο κάθε βράδυ ή θα κάπνιζα κάνναβη ή θα έπαιρνα Ζάναξ ή θα κάποιο αντισταμινικό, για να κοιμηθώ. 

Τα έβρισκα σαν λύση, για να λέω στον εαυτό μου πως δεν παίρνω κάθε μέρα Ζάναξ, αναφέρει. 

Δεν ήταν αγχώδης περίοδος, ούτε μια δύσκολη φάση, ήταν κατάθλιψη. 

«Δεν θέλω να εθιστώ»

Κατ αρχας οι άνθρωποι είναι αρνητικοί, έως φοβικοί, απέναντι στη φαρμακευτική αγωγή. 

Ιδίως οι μεγαλύτεροι σε ηλικίες, φτάνοντας ακόμα και σε γενιές που παραδοσιακά έπνιγαν νευρώσεις και διαταραχές στο αλκοόλ. 

Η Μαρία 69 ετών ,  διαγνώστηκε με αγχώδη διαταραχή το 2019. 

Είχα πάθει την πρώτη μου κρίση πανικού στα 24 μου. 

Είχα μόλις χωρίσει από τον πρώτο μου γάμο, είχα μείνει μόνη με ένα παιδί σε μια περίοδο που αισθανόμουν μόνη και χαμένη, αναφέρει. 

Η Μαρία κατέληξε για εξετάσεις σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο, στο οποίο βρέθηκε υγιέστατη σωματικά και εξήλθε αυτού με τις ευχές του γιατρού που την εξέτασε να ξαναφτιάξει τη ζωή της 

Το 2019 φεύγει από τη ζωή ο δεύτερος σύζυγός της. 

Εντελώς ξαφνικά, μέσα σε ένα εφιαλτικό όπως μου λέει, βράδυ με εξετάσεις, νοσηλείες και το άσχημο νέο ότι ο σύζυγός της δεν τα κατάφερε, η Μαρία δεν αργεί να αντιληφθεί πως οι κρίσεις πανικού, μαζί με ξαφνικά ξυπνήματα μέσα στη νύχτα, αϋπνίες και ταχυπαλμία μπαίνουν ξανά στη ζωή της. 

Επίσκεψη σε ψυχίατρο μετά, φεύγει με αγχώδη διαταραχή. και με μια συνταγή για Ζάναξ και τη σύσταση να παίρνει μισό χάπι τη μέρα. 

Το πήρα δυο τρεις φορές, αλλά δεν το συνέχισα, λέει. Όχι, δεν είδε κάποια μαγική βελτίωση στην κατάστασή της, αλλά από φόβο πως  θα καταλήξει να εθίζεται. 

Συνεχίζει να ζει με το άγχος, αδυνατώντας να το ελέγξει αποτελεσματικά. 

Έχει τύχει να καταφύγει σε αυτό κάποιες φορές, αλλά μόνο όταν δυσκολεύεται να κοιμηθεί από αγχώδεις σκέψεις που την κρατούν ξύπνια. 

Το Ζάναξ είναι εθιστικό, αλλά αυτό το ξέρουμε ήδη

Το Ζάναξ, χρησιμοποιείται στις αγχώδεις διαταραχές, αλλά και στην κατάθλιψη, τη διπολική διαταραχή και τη σχιζοφρένεια, μαζί με κάποιο άλλο φάρμακο,  αντικαταθλιπτικό

Μου εξηγεί πως πρόκειται για ένα φάρμακο το οποίο χορηγείται για ορισμένο χρόνο, έως και τρεις μήνες. 

Μετά από ένα σημείο χάνει την αποτελεσματικότητά του 

Ως συμπληρωματική θεραπεία για την κατάθλιψη, το Ζάναξ επιλέγεται από τους ψυχιάτρους λόγω των άμεσων αποτελεσμάτων του, τα οποία μειώνουν κατά πολύ τον κίνδυνο ο ασθενής να διακόψει τα αντικαταθλιπτικά χάπια, που αποτελούν την ουσιαστική θεραπεία του. 

Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά, παρόλο που οι ψυχίατροι ενημερώνουν πως τα αντικαταθλιπτικά κάνουν αόρατη δουλειά για τις πρώτες δυο εβδομάδες περίπου. 

Επειδή σε πολλές περιπτώσεις καταθλίψεων ενυπάρχει ένα έντονο αγχώδες κομμάτι, και στις διαταραχές πανικού ακόμα περισσότερο, στα αρχικά στάδια της θεραπείας, καθώς τα αντικαταθλιπτικά χάπια θέλουν 15 με 20 μέρες  να αρχίσουν τη δράση τους, 

αρχικά συνταγογραφειται Ζάναξ 

 

Διαφορετικά, σε πολλές περιπτώσεις, οι ασθενείς μη έχοντας δει κάποια διαφορά στην καθημερινότητά τους, σταματούν εντελώς την αγωγή, θεωρώντας πως το χάπι δεν λειτουργεί. 

Το αγχολυτικό βοηθάει στη μείωση αυτού του έντονου άγχους και μας δίνει τη διαβεβαίωση, ως ένα σημείο, ότι θα συνεχίσει ο ασθενής τη θεραπεία ώσπου το κύριο φάρμακο να κάνει επίπεδα. 

Ανακουφίζει, όμως και τον ίδιο τον ασθενή. Στις διαταραχές πανικού, όπου οι ασθενείς κάνουν καθημερινά κρίσεις πανικού η βενζοδιαζεπίνη τους ηρεμεί τη συμπτωματολογία, τους αλλάζει την καθημερινότητα. Τους βοηθάει ουσιαστικά. 

Πόσο εύκολο είναι να δεχτεί ένας ασθενής μια διάγνωση; 

Έχουμε την τάση να μεγεθύνουμε το ταμπού. Δεν είναι τόσο μεγάλο το ποσοστό των ασθενών που αρνούνται τη διάγνωσή τους, από φόβο απέναντι στις ψυχικές ασθένειες. Στην πραγματικότητα, μόλις ένα μικρό ποσοστό των ασθενών να αρνηθεί τη διάγνωσή του και θα κάνει ένα άτυπο ξεσκαρτάρισμα ανάμεσα στα αντικαταθλιπτικά και το Ζάναξ, κρατώντας το Ζάναξ, απορρίπτοντας τα πρώτα. 

Εδώ υπάρχει παγίδα. Συνήθως, για να φτάσει ένας στον ψυχίατρο, και σε διαγνώσεις όπως κατάθλιψη ή αγχώδης διαταραχή, έχει πρώτα συμβουλευτεί όλες τις άλλες ειδικότητες γιατρών. 

Πολύ λίγοι είναι αυτοί που θα έρθουν κατευθείαν στον ψυχίατρο. 

Η ευκολία ή η δυσκολία με την οποία αξιολογεί ο ασθενής τα συμπτώματά του ως  ψυχοσωματικά, μέσα σε όλα, αποτελεί και ζήτημα ταξικό. 

Εξαρτάται από πολλά πράγματα. Και κυρίως από το επίπεδο των ανθρώπων που θα απευθυνθούν στον εκάστοτε γιατρό. 

Είναι λίγο ταξικό το θέμα. Ακούγεται άσχημο, αλλά είναι. 

Ένας εργάτης, θα απευθυνθεί πιο εύκολα σε έναν γενικό γιατρό, σε έναν καρδιολόγο Θα κάνει κάνει τουρ από όλους τους άλλους γιατρούς, πριν καταλήξει σε ψυχίατρο. 

Ένας άνθρωπος με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο, ίσως το βρει πιο εύκολο να παει στον ψυχίατρο. 

Να αναγνωρίσει, δηλαδή, τα συμπτώματά του και να ψάξει την αντίστοιχη θεραπεία. 

Αρχικά, το Ζάναξ δεν συνταγογραφείται μόνον από ψυχιάτρους. 

Το  συνταγογραφούν ψυχίατροι, παθολόγοι, γαστρεντερολόγοι και καρδιολόγοι, καθώς με έμμεσους μηχανισμούς, μειώνοντας το άγχος, κατά συνέπεια μειώνεται η αρτηριακή πίεση. 

Ή, για παράδειγμα, πάντα ως δευτερεύον σύμπτωμα, ο πόνος που προκαλείται από το ευερέθιστο έντερο, επιδεινώνεται από το άγχος, οπότε μειώνοντας το άγχος, μειώνεις και την ανάλογη συμπτωματολογία

Ετσι ο ψυχίατρος παρακάμπτεται, η ουσιαστική χρήση του Ζάναξ βουλιάζει στη λήθη και την ημιμάθεια και καταγράφεται στη συνείδηση των ασθενών ως ένα ακόμα φάρμακο για κάθε τι άλλο, εκτός του άγχους. 

Ως ένα φάρμακο μη ψυχιατρικό. 

Στο μυαλό πολλών , ακριβώς επειδή το συνταγογραφούν πολλές ειδικότητες, δεν περνάει ως ψυχιατρικό φάρμακο. 

Αν το συνταγογραφήσει ο παθολόγος ή ο καρδιολόγος, θα το αντιμετωπίσει σαν οποιοδήποτε άλλο φάρμακο. 

Σαν ένα χάπι για την καρδιά, σαν ένα χάπι για το στομάχι. Δυστυχώς, στο κομμάτι της ψυχιατρικής, ακόμα υπάρχει το ταμπού. 

Και ειδικά στις μεγάλες ηλικίες. Έπειτα, δίνουν σαν σύμπτωμα την αϋπνία. 

Οπότε όταν ο ασθενής παίρνει Ζάναξ, καταπολεμά την αϋπνία του. Θα πάει κάποιος στον παθολόγο για την αϋπνία, ο παθολόγος θα του χορηγήσει ένα Ζάναξ, θα εντυπωθεί στο μυαλό τους ως το χαπάκι για τον ύπνο. 

Αν έρθουν στον ψυχίατρο και τους πει  έχεις αγχώδη διαταραχή, θα απαντήσουν εγώ δεν είμαι τρελός. 

Σε πολλές περιπτώσεις, ο γιατρός παρακάμπτεται  και 

η παράκαμψη του οδηγεί στο να δίνεται το Ζάναξ από τη γειτόνισσα στη γειτόνισσα, από τη μαμά στην κόρη, από την κόρη στη φιλενάδα, από τον φαρμακοποιό στον ασθενή. 

Το Ζάναξ συγχορηγείται μαζί με κάποιο άλλο φάρμακο. 

Δεν χορηγείται μόνο του. 

Η φήμη αυτή κυκλοφορεί από τους ασθενείς, οι οποίοι συνεχίζουν μια θεραπεία του Γενικου Γιατρου 

Βρισκόμαστε σε ένα στάδιο υπερδιάγνωσης. 

Το Ζάναξ δεν εγινε ξαφνικα δημοφιλες, πάντα ήταν η εύκολη λύση. Επειδή είναι ένα πολύ καλό αγχολυτικό. 

Ωστόσο, δεν  καταφεύγουμε σ αυτό χωρίς δεύτερη σκέψη .

Το ότι έχουν αυξηθεί οι αγχώδεις διαταραχές και οι διαταραχές πανικού είναι γεγονός. 

Αλλά το κατά πόσο αυτό θα αντιμετωπιστεί με Ζάναξ ή όχι είναι άγνωστο.