SYNDROMO ..Williams

 

Οι άνθρωποι σου δίνουν ό,τι έχουν. Το κατάλαβα με τον εγγονό μου, που έχει σύνδρομο Williams

Είναι ο άγγελος που έστειλε ο Θεός, το καλύτερο πράγμα που έχω δει και με έχει κάνει να μάθω πολλά πράγματα για τους ανθρώπους. 

Αυτα ειπε η  η Μις Υφήλιος του 1964, Κορίνα Τσοπέη,

Ετσι λοιπόν υπάρχουν..παιδιά που πάσχουν από το σύνδρομο Ουίλιαμς

 

 

 

 

 

 

Πρόκειται περί συγγενούς ανωμαλίας 

Δε κληρονομείται, καθώς επιπολάζεται τυχαία και απροσδόκητα. 

Ένα από τα σπάνια σύνδρομα το σύνδρομο Williams, ανακαλύφτηκε το 1961. 

Υπολογίζεται περίπου σε 1 προς 25.000 ανθρώπους. 

Οι πάσχοντες απο  το σύνδρομο Williams,έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσώπου, που από μερικούς ειδικούς χαρακτηρίζονται ως.. διαβολικά, και που έχουν χαμηλό ΙQ αλλά εξαιρετικά μουσικά και αφηγηματικά χαρίσματα 

Μια νεαρή κοπέλα μαθαίνει να τραγουδάει άριες από όπερες σε 32 γλώσσες  καθώς και ηλικιωμένοι με άνοια οι οποίοι αναπτύσσουν απρόσμενες μουσικές δεξιότητες.

 

 

 

 

 

Παραμένει υπο-διαγνωσμένο, αφού οι γονείς τείνουν να απευθύνονται στους ειδικούς για βοήθεια μόνον όταν συνυπάρχουν και άλλα προβλήματα.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Όλιβερ Σακς γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1933 - 2015  

Σπούδασε στο Λονδίνο, στην Οξφόρδη, στην Καλιφόρνια και στη Νέα Υόρκη. 

Μετά από μια μακρά περίοδο έρευνας στην νευροχημεία και στη νευροφυσιολογία, επέστρεψε στην κλινική ιατρική. 

Υπηρξε καθηγητής της κλινικής νευρολογίας στο Albert Einstein College of Medicine της Νέας Υόρκης. Τα βιβλία του Migraine, Awakenings, A Leg to Stand on, Seeing Voices, The Man who Mistook his Wife for a Hat, εμπνέονται από την κλινική του εμπειρία και αποτελούν γλαφυρές περιγραφές νευρολογικών αρρώστων και αναλύσεις της εγκεφαλικής λειτουργίας.

Η Μουσική Μπορεί Να Βοηθήσει απο ανθρώπους,  φυσικά, μέχρι φυτά κι οπωσδήποτε, ανθρώπους με νευρολογικές παθήσεις, αλλά και  ασθενείς με προχωρημένη άνοια, ώστε να προσανατολίζονται και να συγκρατούν πληροφορίες.. γιατί 

Η Μουσική Αντίληψη, Η Μουσική Ευαισθησία, Η Μουσική Συγκίνηση Και Η Μουσική Μνήμη μπορούν να επιβιώσουν πολύ καιρό μετά την εξαφάνιση άλλων μορφών μνήμης και διανοητικής λειτουργίας. 

Ετσι λοιπόν υπάρχουν..παιδιά με το σύνδρομο Ουίλιαμς

 

 Ο Σακς δεν γράφει μόνο ως γιατρός και επιστήμονας, αλλά επίσης ως ένας ανθρωπιστής με φιλοσοφική και λογοτεχνική κλίση

Και έχει την ικανότητα σ’ αυτές τις σελίδες ν αγγίξει τα αβυσσαλέα μυστήρια του εγκεφάλου, και τα εξίσου βαθιά μυστήρια της μουσικής  μιας τέχνης που είναι τελείως αφηρημένη και βαθύτατα συναισθηματική, στερημένη από τη δυνατότητα να αναπαριστά οτιδήποτε συγκεκριμένο ή εξωτερικό,αλλά προικισμένη με την ικανότητα να εκφράζει πανίσχυρα, άφατα συναισθήματα και διαθέσεις.

 

 

 

 

 

 

Ο Σάκς λυπάται για το άνισο μοίρασμα των μουσικών χαρισμάτων στον ανθρώπινο πληθυσμό. 

Ο Φρόιντ και ο Ναμπόκοφ , και μαζί μ αυτούς δεκάδες χιλιάδες  συνάνθρωποί μας δεν είχαν δεν έχουν  τη δυνατότητα να αντλήσουν οποιαδήποτε ευχαρίστηση από τη μουσική, η οποία έχει μιαν Αφηγηματική ..και  Μνημονική Δύναμη, μια δυνατότητά να βοηθάει τον ενδιαφερόμενο,να ακολουθήσει περίπλοκες οδηγίες ή να συγκρατήσει μεγάλο όγκο πληροφοριών 

Μια Δυνατότητα που εξηγεί γιατί η μουσική μπορεί να βοηθήσει ένα, ας πούμε, αυτιστικό  άτομο να κάνει πράγματα που αλλιώς δεν θα είχε την ικανότητα να κάνει

Ενα δειλό άτομο , να αποκτήσει θάρρος κι ενεργητικότητα,Ψυχή για να επιχειρήσει κάτι γι άλλους ακατόρθωτο.. 

Εξ άλλου ο ¨ρύθμός¨, οποιοσδήποτε ρυθμός, που ¨πάει¨στον καθένα υποψιασμένο,  βοηθάει στον συντονισμό και την ενεργοποίηση βασικών κινητικών διεργασιών,μια δύναμη που εξηγεί γιατί η μουσική μπορεί να βοηθήσει αθλητές να φτάσουν σε ανώτερα επίπεδα ,και γιατί το κατάλληλο είδος μουσικής π.χ.το  legato , που είναι ομαλή συνέχεια δύο ή περισσότερων φθόγγων, χωρίς διακοπή ,τους ασθενείς από Πάρκινσον να ελευθερωθούν από την κινητική τους καθήλωση.

 

 

 

 

 

 

Συμπερασματικά 

κάτι που για τους πολλούς μπορεί να είναι ¨αρνητικό πρόθεμα¨ για την όποια προβολή τους, ή ακόμα επιβίωσή τους σ’εναν κοσμο που βασιλεύει η αμαρτία σε κάθε επίπεδο, κι όπου ο αγώνας γίνεται για να μπορέσει κανείς να μπεί σ ένα κύκλο, απ όπου για να βγή χρειάζεται πολλασια δύναμη, άνθρωποι με,ας πούμε μειονεξίες προχωρούν, και ρίχνουν ματιές στον κόσμο που προορίζεται  για τους ασκητές της ζωής.

Ετσι λοιπόν την επόμενη φορά που θα συναντήσουμε ένα πρόσωπο  με ¨ειδικές¨όπως λέγονται αναγκες, ας μην το προσπεράσουμε, αλλά ας σταθούμε λίγο, και να ρίξουμε ένα βλέμμα συμπάθειας στον τρόπο που συμπεριφέρεται, κι ίσως μάθουμε-δούμε πράγματα που δεν περιμένουμε, απ τους ταπεινούς, περιθωριακούς,ξεχασμένους, κι αγνοημένους του κόσμου τούτου.

 

 

 

Χαίρετε.