Η τελευταια δεκαετια , υπηρξε μια περιοδος που εμπεδωσαμε την έννοια της λεξης ¨υβριδιο¨
Για την ιστορια υβριδια ηταν Μυθολογικά οντα που το πάνω μισό μέρος του σώματός τους ήταν ανθρώπινο και το άλλο τους μισό ήταν ζώο
Το υβρίδιο, μικρή ύβρις ,αποτελεί ύβρη ,σα να λεμε βρισιά προς την φύση, αφού παραβιάζει τους κανόνες της και δημιουργεί τερατογεννέσεις.
Στην μυθολογία μας,οι Άρπυιες ήταν θηλυκά τέρατα, πουλιά με γυναικείο κεφάλι, κόρες του Θαύμαντα και της θαλάσσιας Νύμφης Ηλέκτρας και αδελφές της αγγελιαφόρου των θεών Ίριδας.
Οι Άρπυιες Υποτίθεται ότι άρπαζαν τα παιδιά και τις ψυχές. Για τον λόγο αυτό τις απεικόνιζαν επάνω στους τάφους να κρατούν στα νύχια τους την ψυχή του νεκρού.
Οι πιό γνωστές ήταν η Ωκυπέτη , κι η Αελλώ.
Οι Ερινύες, εξ αλλου, ήσαν μυθικές χθόνιες φτερωτές θεότητες, που κυνηγούσαν όσους είχαν διαπράξει εγκλήματα κατά της φυσικής και ηθικής τάξης των πραγμάτων.
Οι Ερινύες, εξ αλλου, ήσαν μυθικές χθόνιες φτερωτές θεότητες, που κυνηγούσαν όσους είχαν διαπράξει εγκλήματα κατά της φυσικής και ηθικής τάξης των πραγμάτων.
Επίσης είναι γνωστές και ως Ευμενίδες, ευφημισμός που έδωσε το όνομά στην τρίτη τραγωδία της τριλογίας Oρέστεια του Αισχύλου.
Κι ερχομαστε σε μια από τις πλεον αινιγματικές παρουσίες της αρχαίας Ελληνικής μύθολογίας είναι εκείνη των Κενταύρων,
των ανθρώπων-αλόγων,
που φέρονται να κατοικούσαν κυρίως στο Πήλιο της Μαγνησίας.
Μισοί άνθρωποι και μισοί άλογα, δεν κρύφθηκαν σε σκοτεινά υπόγεια, όπως ο άνθρωπος - ταύρος της Κρήτης, αλλά συχνά απέκτησαν περίοπτη θέση ανάμεσα στους αρχαίους Έλληνες ημίθεους και ήρωες, αναλαμβάνοντας ακόμα και αυτό τον ρόλο του παιδαγωγού τους.
Ο Κένταυρος Χείρων ηταν παιδαγωγός ,του Αχλιλλέα, και του Ιάσονα
Ο Τραγέλαφος είναι ένα από τα πολλά διαγενετικά πλάσματα της μυθολογίας.
Μισός ελάφι, μισός τράγος υπερβαίνει τα όρια του βιολογικού είδους. Είναι ένα ον που δεν είναι δυνατόν να υπάρξει σε έναν τακτοποιημένο κόσμο.
Είναι η αλληγορία για το ακατανόητο, το αντιφατικό, το ετερόκλητο.
Μια και εξηγησαμε όλα τα πιθανα υβριδια, παμε να δουμε τωρα και το υβριδικό είδος γυναίκας που μας πρεκυψε από τις στάχτες της λεμε τωρα, μεσόκοπης πλην ανήσυχης προγόνου της ενώ αναβαπτισθηκε στη πρώτη χειραφετημένη, ανεξάρτητη εκπροσωπο του φεμινιστικου κινηματος
Μια και εξηγησαμε όλα τα πιθανα υβριδια, παμε να δουμε τωρα και το υβριδικό είδος γυναίκας που μας πρεκυψε από τις στάχτες της λεμε τωρα, μεσόκοπης πλην ανήσυχης προγόνου της ενώ αναβαπτισθηκε στη πρώτη χειραφετημένη, ανεξάρτητη εκπροσωπο του φεμινιστικου κινηματος
Φυσικα και δεν κρύβει την ηλικία της αλλα ούτε την διαλαλεί λες και είναι πραμάτεια προς πώληση.
Η ηλικία, για την ακρίβεια, δεν την αφορά, τη νοιάζει μόνο η γνώση που λαμβάνει από την αδιάκοπη εμπειρία. Είναι μαθητής και δάσκαλος, ταυτόχρονα.
Δεν κομπάζει για όσα γνωρίζει και δεν κοπιάζει να αποδείξει ότι μπορεί
Είναι ενα είδος σοφής και κατασταλαγμένης γυναίκας, η οποία μπορεί να δώσει συμβουλές πρεσβύτερης γνώσης στις νεωτερες παραμένοντας η ίδια, απολύτως ενεργή στο παιχνίδι.
Ερωτεύσιμη ,αποστασιοποιημένη, χαριτωμένη και επιβλητική,είναι κορίτσι και γυναίκα, μαζι.
Ένα νέο υβριδικο και πολύ περισσοτερο επικινδυνο απ το το πρωτοτυπο, oν, που ξαφνκα αρχισε να ζει ανάμεσά μας.
Δεν έχει ηλικία. Ακροβατεί με μαεστρία ανάμεσα στην αιώνια έφηβη, χωρίς όμως τις κουτες ανασφάλειες της και στην κατασταλαγμένη γυναίκα των πρώτων -ήντα, έχοντας απεγκλωβιστεί από τις σφιχτές αγκυλώσεις της.
Πατάει γερά στη γη, με πλήρη επίγνωση ότι οι εμπειρίες της είναι τα παράσημά της.
Ότι οι όποιες ρυτίδες της είναι τα καλογυαλισμένα αστέρια της αναβάθμισής της.
Και ενώ,ενδεχομένως, μέσα της παραμένει τρωτη η έξωθεν μαρτυρία της προδίδει μια ενήλικη ζωντάνια χωρίς ίχνος αυστηρότητας.
Δεν πίνει από το κρασί της σοβαροφάνειας.
Απαξιεί να ενταχθεί στο κλαμπ των αποκατεστημένων γυναικών, με ανταύγεια μετριοπάθειας στην κόμη και ξινισμένο βλέμμα σε ό,τι νέο, σε ό,τι ασύμφωνο με το δικό τους data κυρίως όμως ενθουσιάζεται με τους νέους που δεν έχουν μέλλον.
Σύμφωνα με κάποιον παρακείμενο κύκλο γυναικών, οι οποίες είναι φαρμακομύτες Το επιδόρπιο του αυτοσαρκασμού το τιμά δεόντως.
Δεν αναπαράγει φτηνούς αστεϊσμούς δε θίγει συνειδήσεις της ομήγυρης, δεν πετά μπηχτές.
Έχει το θάρρος να επιβραβεύσει το ανώτερο και να παράξει ατόφιο και γνήσιο χιούμορ, πρωτογενές, όχι από δεύτερο χέρι, δαγκώνοντας την πίτα του αυτοσαρκασμού με γενναιότητα.
Δεν παιχνιδίζει. Δεν μιλάει με νιανιάρισμα. Έχει δεμένο λόγο και εμπεριστατωμένη άποψη.
Συνήθως η άποψή της λοξοκοιτάζει το αουτσάιντερ, επιδοκιμάζει το έσχατο, φλερτάρει με το οριακό.
Διότι γνωρίζει ότι η χρυσή αλήθεια βρίσκεται, πάντα, κάπου στη μέση.
Οπότε, καλό είναι να έχεις πατήσει τις ακρώρειες, έστω για να δεις πως μοιάζουν.
Ωστόσο τα βλέπει όλα σαν να τα βλέπει πρώτη φορά:
Με ζωηρό ενθουσιασμό.Η εικόνα της είναι η χειραψία της. Και η χειραψία της είναι συμβόλαιο.
Αγαπάει τους άντρες.
Δε μάχεται τη διαφορετικότητά τους.
Έχει επίγνωση της κομπλικέ γυναικείας σκέψης της.
Έχει εκτίμηση στην αντρική παρρησία.
Αγαπάει και τις γυναίκες.
Δεν πέφτει στη λούμπα της μικρομετρικής ανταγωνιστικής φιλεχθρείας.
Όποια μιλάει τη δύσκολη ομολογουμένως γλώσσα της είναι οκέι, όποια επιλέγει ντεπασέ μεθόδους έριδας, απομακρύνεται τεχνηέντως.
Μόνο αγνές προθέσεις ταιριάζει ασορτί με την κοφτερή της εμφάνιση.
Ανταποδίδει και δεν προδίδει.
Μιλάει όταν έχει κάτι να πει, δεν τη βρίσκει με τον ήχο της φωνής της.
Το ντυσιμό της ακούραστο.
Δεν συμβιβάστηκε με το βιοτεχνικό χάι των συνομηλίκων της.
Δεν συνθηκολόγησε με το αδιάφορο.
Ούτε η γκαρνταρόμπα της αλλά ούτε και η βιβλιοθήκη της.
Τα άσπρα της μαλλιά όταν τα αφήνει να φαίνονται είναι το φωτοστέφανό της. Ιερό όσο και η ίδια η ανθρώπινη φύση της.
Καπως ετσι βλεπω,τοσο εγω, αλλα και πολλοι φιλοι μου, τη γυναικα φαινομενο, που ξεπερασε τα ταμπου της ηλικιας και του Botox, και με τις ρυτιδες της, παρασημα εμπειριας ζωης, πορευεται την οδο μεχρι το τελος, με χαμογελο κι ελπιδα.
Ενα είναι σιγουρο ότι εχει καλους φιλος και φιλες που τη θαυμαζουν μυστικα, γιατι σ αυτην βλεπουν το τσαγανο που τους λειπει
Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου