Ο βιολόγος θεολογεί,όταν αναλογιστεί ότι δεν θα μπορούσε η φύση να προγραμματίσει από μόνη της την ανοδική της πορεία, από τα κατώτερα είδη προς τα ανώτερα, και μάλιστα με τόσο τέλεια οργανωμένο σχέδιο.Λογικά απαιτείται η ύπαρξη ενός υπέρλογου Σχεδιαστή .Ακόμα, κι αν σκεφθεί ότι απ το στοιχειώδες αμινοξύ, μέχρι το πρώτο κυτταρο, το διάστημα είναι τόσο παράλογα χαώδες ωστε, δεν υπάρχει περίπτωση να παραχθεί τυχαία, mutatis mutandis και η πιθανότητα να αδειάσει ένας συγγραφέας ενα τσουβάλι γράμματα στο έδαφος ,και σχηματιστείστο πάτωμα ένα διαμορφωμένο κείμενο.και φυσικά αντιπαρερχόμεθα την περίπτωση του θαύματος.
Ο γενετιστής ψηλαφίζει θεολογικό έδαφος σκεπτόμενος τον τρόπο που διαμορφώνονται μάτια στο έμβρυο, που μεγαλώνει σε σκοτεινό περιβάλλον με σκοπό να βλέπει αφού γεννηθεί.
Αυτό όμως φανερώνει εξαίσιο μελλοντικό σχέδιο στη φύση που την ξεπερνά, διότι αν δεν υπήρχε Θεός θα έπρεπε η ίδια να προγραμματίζει, ως έλλογο ον, και ξεχωριστή προσωπικότητα μην ξεχνάμε.δεν υπάρχει ενέργεια αν δεν υπάρχει πρόσωπο που την κατευθύνει την εντελέχειά της.
Έπειτα, αρκετοί άνθρωποι σκοντάφτουν στην ηθική του Ευαγγελίου, και τρομάζουν στην ιδέα ότι πρέπει να αλλάξουν συλλήβδην τη ζωή τους,πολύ περισσότερο δε αν αυτή είναι γεμάτη πάθη και αδυναμίες.
Αν η γεωμετρία απαιτούσε ηθική κανείς δεν θα ήταν μαθηματικός, έλεγε ο Λάιμπνιτς.
Ο Θεός αποκαλύπτεται όμως στα νήπια με την καθαρή καρδιά, και σε όσους ομοιάζουν με τα νήπια στην ανιδιοτελή σκέψη και τη ζωή τους.
Το Μίσος, Η Ζήλεια, Ο Εγωισμός, Η Απελπισία, Τα Πάθη,Η Άγνοια,Απομακρύνουν ΤονΆνθρωπο Από Τον Θεό και σαν σκιά και σκούρα κουρτίνα κρύβουν τις ζωογόνες άκτιστες ακτίνες του Θεού από τον άνθρωπο.
Ακόμη, οι αισθήσεις δεν συλλαμβάνουν συνολικά την πραγματικότητα.
Επιτελούν περιορισμένη λειτουργία.
Οι γνώσεις μας για τα μυστήρια του σύμπαντος είναι απειρο-ελάχιστες. Τα φαινόμενα απατούν. Τα μαθηματικά που διδάσκονται στο Πανεπιστήμιο, ενώ δεν γίνονται κατανοητά από μαθητές δημοτικού, παρ ολα αυτα ισχυουν
Μια Αιθιοπική Παροιμία Μας Λέει
Μην καταριέσαι τον Θεό γιατί έπλασε την τίγρη,αλλά να είσαι ευγνώμων γιατί δεν της έδωσε φτερά
Και αν τον 19ο αιώνα το πρόβλημα ήταν ότι πέθανε ο Θεός, στον 20ο και 21ο αιώνα το πρόβλημα είναι ότι πέθανε ο άνθρωπος σύμφωνα με τον Έριχ Φρομ.
Μια αλλη παροιμία λέει Ο Θεός τρέφει τα πουλιά, μα δεν τους βάζει το φαγητό και στη φωλιά.
Μια Σλοβένικη παροιμία λέει Εάν ο Θεός σ έκανε μούσκεμα με τη βροχή του, ο ίδιος και θα σε στεγνώσει με τον ήλιο του
Τελειώνοντας, δεν πρέπει να παραλείψουμε και κάποιους σύγχρονους δικούς μας δήθεν φιλοσοφούντας περί παντός επιστητού,στοχαστές δημοσιογράφους,που από δημοσίου βήμα-τος αναρωτιώνται:
Υπάρχει Θεός; Και απαντούν αναφερόμενοι στον (ταλαίπωρο) Καντ
¨Δεν έχουμε καμία τελεσίδικη λογική απόδειξη για την ύπαρξη Θεού ή Θεών.
Όλες οι αποδείξεις καταρρίφθηκαν από τον Κάντ κι έκτοτε δεν αναβίωσε καμία τους παρά μόνο σε ορισμένα ελληνικά σχολικά εγχειρίδια θρησκευτικών.
Οι αποδείξεις αναφέρονταν στην παραδοσιακή έννοια του Θεού όπως την διαμόρφωσαν οι μεγάλες μονο-θεϊστικές θρησκείες Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός και Ισλάμ.
Σύμφωνα με αυτές ο Θεός ήταν ο δημιουργός του κόσμου, άναρχος, παντοδύναμος και πανάγαθος.
Το ερώτημα αν υπάρχει κάποια αφηρημένη κοσμολογική δύναμη,απρόσωπη και αδιάφορη προς τα ανθρώπινα ,όπως έλεγε ο Επίκουρος, ανήκει στο χώρο των φυσικών επιστημών ,αλλά ούτε από εκεί έχει προκύψει κάποια ένδειξη.
Η ιστορία, έλεγε ο Kant, είναι ένας τεράστιος σωρός, ένας λόφος από γεγονότα.
Ο κάθε ιστορικός πάει εκεί, επιλέγει μερικά από τον σωρό, τα συνθέτει και κατασκευάζει μία ιστορική πραγματικότητα.
Μακάρι ο περισπούδαστος στοχαστής να καταλάβαινε τον αγιο Γεροντα Παΐσιο, που μάς προτρέπει:
Έχεις λύπη; Ο Θεός σου λείπει..
Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου