Τί Ήταν Τελικά Αυτές Οι Παραβολές Που Είπε Ο Χριστός, και σε ποιούς απευθύνονταν και γιατί το Ευαγγέλιο μας τους ονομάζει όλους δούλους.
Ας πάρουμε τον ¨δούλο της αδικίας¨ της παραβολής, που είναι ο δούλος της αμαρτίας, και όντας διαχειριστής, κατα την απόδοση του λογαριασμού κάνει κάτι άλλο την έσχατη στιγμή δεν φεύγει αλλά μένει να περιμένει τον Κύριο, για να του δείξει οτι δεν είναι θρασύς δεν το βάζει στα πόδια,θέλει να δώσει λογ/σμο ,δεν είναι εντελώς αναίσθητος .
Ναί μεν κατεχράσθη, αλλά τα επιστρέφει εμμέσως.Δεν τολμά να τον αντικρύσει κατα πρόσωπο τον περιμένει στέκει αυτοκατάκριτος και ομολογει οτι όντως είναι ανάξιος και επιστρέφει μέρος των κλαπέντων,απο τα δικά του χρήματα.
Κατ αρχάς, όλες οι παραβολές έχουν κάποιο σημαντικό νόημα.Ολες μιλάνε για δούλους, όχι ομως δούλους απλούς, αλλά της Βασιλείας του Θεού.
Εκτός ομως απ τους δούλους, το Ευαγγέλιο μιλάει και για μισθωτούς, όχι αυτούς που σήμερα ονομάζουμε υποζύγια των φόρων,
Εκτός ομως απ τους δούλους, το Ευαγγέλιο μιλάει και για μισθωτούς, όχι αυτούς που σήμερα ονομάζουμε υποζύγια των φόρων,
αλλά και για υιούς.
Ετσι λοιπόν οι δούλοι είναι αυτοί που αγωνίζονται να τηρήσουν το θέλημα του Θεού, για να μην καταλήξουν στην κόλαση, δηλαδή κάνουν ο,τι κάνουν και για τον φόβο της κολάσεως, διευκρινιστικά, τους ξεχωρίζουμε απ όλους τους άλλους, τους δήθεν έξυπνους, και μάγκες, που όλα τα ξέρουν, και μεσα στον πόνο της μηδαμινότητας και παχυλής άγνοιάς τους, όλα τα λοιδορούν, μια και δεν μπορούν να τα χωνέψουν.
Απ την άλλη οι μισθωτοί, όπως στην παραβολή του ασώτου υιού,εργάζονται για να κερδίσουν τον Παράδεισο σαν μισθό σαν ανταπόδοση . Και τέλος οι υιοί τηρούν το θέλημα του Θεού, Επειδή Αισθάνονται Τον Θεό Σαν Πατέρα Τους Και Θελουν Να Τον Ευχαριστήσουν.
Εδώ να βάλουμε μιαν ανω τελεία και να εξηγήσουμε κάτι για τις παραβολές.
Αυτές δεν ειπώθηκαν απ τον Χριστό για να απλοποιήσουν τα όσα έλεγε, το αντίθετο,ο Χριστός χρησιμοποιούσε την παραβολή ,τον μύθο όπως θα λέγαμε σήμερα για Να Κρύψει Τον Λόγο ¨Ινα Βλέποντες, Μη Βλέπουσι Και Ακούοντες Μη Συνιώσι¨ .
Ας πούμε στην παραβολή του σπορέως,
τον ρώτησαν οι μαθητές
τον ρώτησαν οι μαθητές
¨Κύριε φράσον ημίν την παραβολήν ταύτην ¨και Εκείνος τους είπε:
Υμιν Δέδοτε Γνωναι Τα Μυστήρια Του Θεού
Αλλοις Δε Εν Παραβολαίς, Ινα Βλέποντες Μη Βλέπουσι, Και Ακούοντες Ου Συνιώσιν ¨
Οι παραβολές ειπώθηκαν απ τον Χριστό, για να δώσει σ αυτούς
Μιαν Άποψη Των Μυστηρίων Της Βασιλείας Του Θεού, δηλαδή σα να λέμε
πώς βιώνεται η άκτιστη Χάρη και ενέργεια του Θεού¨γιατί πέρα των μυστηρίων που εμείς ξέρουμε, της βάπτισης, του γάμου της Θείας ευχαριστίας, υπάρχουν και εκείνα της βίωσης της καθαρτικής, φωτιστικής και Θεοποιού ενέργειας του Θεού Οπότε Στους Μαθητές, Δίνεται Η Δυνατότητα Να Βιώσουν Αυτά Τα Μυστήρια, Και Μετά Οι Τρείς Απ Αυτούς Μόνο ,Να Ανέβουν Στο Θαβώρ Και Να Δούνε Τη Δόξα Του Θεού
Το Άκτιστο Φώς .
Ετσι έχουμε μια κατηγορία λαού που ακούει τις παραβολές .
Μια δεύτερη που γνωρίζει τα Μυστήρια της Βασιλείας του Θεού, και που είναι οι Μαθητές, Και
Μια Τρίτη Κατηγορία, οι τρεις απ τους δώδεκα που αξιώνονται να ανέβουν στο Θαβώρειο όρος και να δουν την Βασιλεία του Θεού.
Και νάμαστε πάλι στο δούλο της αδικίας, που την έσχατη στιγμή συναισθάνεται οτι τα χαρίσματα που του έχει δώσει ο Θεός τα χρησιμοποίησε άδικα, σπάταλα, κακά, δηλαδή τα σκόρπισε άσωτα, όμως δεν στέκεται στο γεγονός, αλλά έχει την αίσθηση της παρουσίας του Θεού, την αίσθηση της ανταποδόσεως, οτι κάποια στιγμή θα κληθεί να δώσει λογαριασμό και την τελευταια αυτή στιγμή, παρακαλά κι ο Χριστός, ο Κύριος τον συγχωρεί για την κακή χρήση του πλούτου των χαρισμάτων προς το πρόσωπό του .
Αυτό μας καλεί η συγκεκριμένη παραβολή να κάνουμε κι εμείς, που είμαστε δούλοι, που σφετερισθήκαμε πλήθος χαρισμάτων που μας δόθηκαν απ τον Κυριο των οποίων εμείς κάναμε κακή χρήση .
Συνθέτει κάποιος ένα τραγούδι, που εχει πόνο, λύπη, αίσθημα, θλιψη.Το εκτελεί ένας διάσημος τραγουδιστής, που τον ίδιο ούτε τον αγγίζει, όμως το ακούει κάποιος με χαλαρωμένο μυαλό, επηρεάζεται και αυτοκτονεί Τοτε, την ώρα της Κρίσεως, ο Τραγουδιστής θα το βρή μπροστά του
Τότε ο Χριστός θα τον ελέγξει.Θα του πεί σου έδωσα μιαν υπέροχη φωνή κι εσύ την χρησιμοποίησες για οδηγήσεις τον κόσμο στην αυτοκτονία.
Αλλο παράδειγμα:
Ενας πολιτικός άνδρας, έχει το χάρισμα του λόγου, των επιχειρημάτων, της πειθούς, και όντας πληθωρικός σε όλα, πείθει τον κόσμο να τον εμπιστευθεί και να του δώσει την ψήφο του, κι εκείνος, αφού εκλεγεί, τον κοροϊδεύει, του κόβει τους πόρους διαβίωσης, τον οδηγεί στην έσχατη απελπισία και τον αυτοχειριασμό
Αυτός ο πολιτικός, έστω κι αν γλυτώσει την τιμωρία του νόμου, δεν υπαρχει περίπτωση να γλυτώσει πρώτον:
απ τον Πνευματικό Νόμο, που ενεργεί κατα την παρούσα φάση της ζωής μας, και τελικά απ την Κρίση κατα την Δευτέρα Παρουσία Μήπως σήμερα δεν παρακολουθούμε την δίκη ενός πάλαι ποτέ ,ας πούμε, ισχυρού στελέχους του πασοκ;
Σύμφωνοι ποτέ δεν υπήρξε πρότυπο ιδιαιτέρας ευφυίας, όμως διετέλεσε, ελέω του άλλου μεγάλου χαρισματικού ηγέτου, υπουργός σε νευρα-λγικά υπουργεία, απ όπου νοσφίσθηκε παρανόμως χρήματα, που δεν είχε ούτε την παραμικρή πονηρία να κρύψει, αλλά επιδεικτικά τα πρότεινε στο άναυδο πλήθος, έως ότου η κατακραυγή, αλλά και η πολιτική σκοπιμότης τον έφερε σιδηροδέσμιο ενώπιον του νόμου.( Πνευματικού και κοινού)
Συμπερασματικά, φίλοι μου,
τί κανουμε για να αποφύγουμε την ¨κόλαση,που βιώνει αυτή τη στιγμή, το στέλεχος που λέγαμε¨ πρίν την πραγματική κόλαση;
Αναδεχομαστε, με ηπιοτερους όρους ,την κόλαση της αυτομεμψίας ,της πλήρους μετανοίας, κι όπως ο δούλος της αδικίας, επέστρεψε στον Κύριό του τα κλαπέντα, και εμείς με πλήρη μετάνοια,ζώντας την απόλυτη κόλαση της μετανοίας, επιστρέφουμε τα ¨οφειλόμενα¨, με τόκο στον Χριστό, παρακαλώντας για την αναπαυση της συνειδήσεως μας
Και μην νομίζετε οτι αυτοί οι άνθρωποι που φυλακίζονται, διαπομπευόμενοι, δεν μετανοιώνουν εκπρόθεσμα ,όμως τότε είναι λίγο αργά, ο πόνος και το αντίτιμο αυτής της μετανοιας είναι βαρύτατο
Και Το Αντίτιμο Της Κόλασης ποιό;
Πολλα χρήματα,πάρα πολλά χρήματα ,λές και τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν λίγα λεπτά μακαριότητας .
Και μην ξεχνάμε, οι δούλοι εργάζονται απο φόβο Οι μισθωτοί για τον μισθό ,Μόνον Οι Υιοί Το Κάνουν Απο Αγάπη Για Τον Πατέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου