Η κατανομή του μεγέθους των ερυθρών αιμοσφαιρίων (RDW) αποτελεί , συμφωνα με τελευταιες μελετες, δείκτη αυξημένου κινδύνου θανάτου από κοροναϊό, κατα τους Αμερικανούς επιστήμονες.
Ο δείκτης για κίνδυνο θανάτου από κοροναϊό, προκύπτει από μία απλή γενική εξέταση αίματος, μας λενε οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Βιολογίας και ερευνητή του Τμήματος Παθολογίας Τζον Χίγκινς οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο
JAMA Network Open.
Οι ερευνητές μελέτησαν στοιχεία για 1.641 ασθενείς που εισήχθησαν στο νοσοκομείο μετά από λοίμωξη από τον κοροναϊό SARS-CoV-2. Διαπιστώθηκε ότι όσοι κατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο είχαν τιμές εύρους κατανομής ερυθρών πάνω από το φυσιολογικό, είχαν κατά μέσο όρο σχεδόν τριπλάσιο κίνδυνο 300% θανάτου εμφανίζοντας τελικά ποσοστό θνητότητας 31%, έναντι 11% όσων ασθενών με Covid-19 που είχαν φυσιολογικά επίπεδα κατανομής ερυθρών.
Πρόσθετη ήταν η αύξηση του κινδύνου θανάτου όσον αφορά τους ηλικιωμένους.
Ενδεικτικά, το 46% των ασθενών άνω των 80 ετών με αυξημένα αρχικά επίπεδα RDW πέθαναν από Covid-19, έναντι 29% όσων είχαν κανονικά επίπεδα RDW.
Η περαιτέρω αύξηση του δείκτη RDW μετά την εισαγωγή στο νοσοκομείο σχετιζόταν με αύξηση της πιθανότητας θανάτου.
Η θνητότητα όσων κατά την παραμονή τους στο νοσοκομείο εμφάνισαν άνοδο του RDW από φυσιολογικά σε αυξημένα επίπεδα ήταν 24%, έναντι 40% όσων εξ αρχής είχαν αυξημένα επίπεδα, τα οποία αυξήθηκαν κι άλλο όσο νοσηλεύονταν.
Το φυσιολογικό εύρος ερυθρών είναι : 12,2% έως 16,1% στις γυναίκες και
11,8% έως 14,5% στους άνδρες.
Οι ερευνητές εισηγούνται τη συνεχή παρακολούθηση του συγκεκριμένου δείκτη καθ’ όλη τη νοσηλεία, ώστε να εξάγονται συμπεράσματα κατά πόσο ένας ασθενής ανταποκρίνεται στη θεραπεία ή η υγεία του επιδεινώνεται.
Διευκρίνισαν ότι το RDW δεν προορίζεται να αντικαταστήσει τα μοριακά τεστ ή αντισωμάτων για τον κοροναϊό,αλλά να βοηθήσει κυρίως τα νοσοκομεία να εντοπίζουν εκείνους τους ασθενείς με Covid-19 που θα χρειαστούν εισαγωγή σε ΜΕΘ και διασωλήνωση.
Παράλληλα, οι επιστήμονες προσπαθούν να ανακαλύψουν τον βιολογικό μηχανισμό που προκαλεί τη μεγάλη αύξηση στο δείκτη RDW στις σοβαρές περιπτώσεις Covid-19.
Προς το παρόν, δεν είναι βέβαιοι γιατί ορισμένοι ασθενείς έχουν αυξημένο RDW και άλλοι όχι.
Κατ΄ αρχάς,να ξεκαθαρισουμε πως δεν υπάρχουν θετικά και αρνητικά διαγνωστικά τεστ.
Ειναι καποιοι με παρουσία ή μη συμπτωμάτων ,που εμφανίζουν ένα θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα σε διαγνωστικό τεστ.
Μόνο του, ένα αποτέλεσμα δεν λέει τίποτε. Σε συνδυασμό με άλλες παραμέτρους, επιτρέπει να προσδιορισεις την ανοσολογική κατάσταση του ατόμου, σε σχέση με τον SARS-CoV-2. Αυτη τη στιγμη εχουμε στη διαθεση μας
α) τον μοριακό έλεγχο, ο οποιος, ανιχνεύει γενετικό υλικό λειτουργικου ιου, σε ελάχιστες ποσότητες.
β) η ανίχνευση αντιγόνων, πρωτεϊνών του ιου, ευκολότερα, φτηνότερα, πλην ομως πολύ λιγότερο αξιόπιστα.
γ) ελεγχο αντισωματων, που ανιχνεύουν την απάντηση του οργανισμού,στην επαφη του με το ιο, ατυχως ελάχιστα χρήσιμα στην οξεία φάση.
Δύο ειναι οι λόγοι για να αποφασισει καποιος να κανει ενα τεστ
Αν έχει ερθει σε επαφη με επιβεβαιωμενο κρουσμα , εν γνωσει ή αγνοια του.
Αν έχει εκτεθεί σε δυνητικό κρούσμα τις προηγούμενες ημέρες, ή έχει βρεθει σε κοινωνική εκδήλωση από τις γνωστές που προκαλούν συνωστισμο πολλων ατομων, ή εργάζεται σε χώρους με συνωστισμο και ελλιπη αερισμο, ή ερχεται ενεργά και σε επαφή με κοσμο , και αγνοωντας την εφαρμογή μέτρων προσωπικής προστασίας, σε επιδημιολογικά επιβαρυμένη περιοχή
Αν υπαρχουν συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού, ή μια παρατεταμένη κόπωση
Ακομα κι αν δεν υπαρχουν συμπτώματα, απλα το ατομο ειναι ανω των 65, διαβητικό ή παχύσαρκο ή με υφερπουσα καρδιοπαθεια
Η σημασία του αρνητικού τεστ
Οταν τωρα το τεστ βγει αρνητικό, δεν σημαινει οτι αν ειμαι ασυμπτωματικος φορεας δεν μεταδίδω τον ιο .
Τα τεστ, ακόμη και τα καλύτερα, έχουν πιθανως ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα.
Ο μοριακός έλεγχος έχει υψηλη ευαισθησία που εγγιζει το 80%.
Αν καποιος έχει εκτεθεί, έτσι ώστε να υπάρχει κίνδυνος να του μετέδωσαν τον ιο, δεν εφησυχαζει με ενα αρνητικό τεστ.Οφείλει να αποδεχτει τον αυτοπεριορισμό και τις προφυλάξεις
Αν τώρα υπαρχουν συμβατά συμπτώματα και ιστορικό έκθεσης, ένα αρνητικό τεστ δεν λέει πολλά, η υποψία μετράει κλινικα.
Εσυ τωρα εξακολουθείς να έχεις περισσότερες θετικες πιθανότητες παρά το αρνητικό τεστ, σε σχέση με έναν θετικό , ασυμπτωματικό ερημίτη που κρατά αποστάσεις και φοράει μάσκα παντού.
Είπαμε, το τεστ συμπληρώνει την εικόνα, δεν την καθορίζει.
Η σημασία του θετικού μοριακου τεστ δυσκολα αμφισβητειται
Ένα θετικό αποτέλεσμα στον μοριακό έλεγχο σπανια να είναι ψευδές.
Άρα, αν έχει καποιος θετικό μοριακό τεστ, σημαίνει ότι κάποια στιγμή πρόσφατα μολύνθηκε
Αν δεν είχε ποτέ συμπτώματα, ενδέχεται να αποκτήσει, απαιτείται εγρήγορση.
Αν είχε συμπτώματα και πέρασαν, μάλλον άργησε να κάνει το τεστ και περιορισμένη η σημασία του πλέον
Αν έχουν περάσει και τουλάχιστον 10 ημέρες από την έκθεση στον ιο, και θετικο να είναι το τεστ, δεν έχει σημασία, κατά 98% ανιχνεύονται ασήμαντα θραύσματα του ιου.
Αν τωρα είσαι μολυσματικός, δεν θα στο πει με βεβαιότητα το θετικό τεστ.
Μπορεί να σου πει αν υπάρχει άφθονο υλικό του ιου που σημαίνει υψηλή δυνητική μεταδοτικότητα.
Το πλέον σημαντικό που σου λέει ένα θετικό μοριακό τεστ όμως, μεσούσης της πανδημίας, είναι πως κάποια στιγμή, τώρα πρόσφατα, ηρθες σε αμεση επαφη με τον ιο και μολυνθηκες. Άρα ενδέχεται να τον έχεις μεταδώσει σε οσους συναναστραφηκες τις τελευταιες ημερες, και να τους ψαξεις.
Οπότε αποτελείς κρίκο μιας αλυσίδας μετάδοσης την οποία πρέπει να αναζητησεις.οι ειδικοί.
Κι αυτή η αλυσίδα, δεν πρέπει να πηγαίνει μόνο προς το “ποιους μπορεί να κόλλησες”, αλλά κυρίως στο “πού μπορεί να κόλλησες”, τις συναναστροφες πρέπει να ανακαλύπτουμε.
Σχετικα τωρα με τα γρηγορα τεστ είναι γρήγορα μεν, αλλά πολύ λιγότερο ευαίσθητα και πολύ λιγότερο ειδικά.
Θα επιλεξουμε ένα γρήγορο τεστ σε ασθενή με υψηλή κλινική και επιδημιολογική πιθανότητα να πάσχει από COVID-19, αλλά δεν θα εκτιμήσουμε ένα τυχαίο τεστ σε έναν ασυμπτωματικό που το εκανε γιατι ηθελε να δοκιμασει την...τυχη του, και βγηκε θετικο.
Τα γρήγορα τεστ μας επιτρέπουν να κερδίζουμε χρόνο σε μαζικούς ελέγχους.
Αλλά μόνο σε μαζικούς ελέγχους.
Τα γρηγορα τεστ είναι αποτύπωση μιας στιγμής.
Μια ώρα μετά μπορεί να έχουν αλλάξει τα πάντα.
Μεχρι να αποκτησουμε
την¨μυθικη ανοσια αγελης¨, εως τότε θυμάσαι, πως όταν έχεις συμπτώματα, κάθεσαι σπίτι σου και φροντίζεις να μην κολλήσεις άλλους.
Μου γράφει η Α.Φ. μου ηρθε SMS να κανω το εμβολιο της Astra Zeneca. Φοβαμαι.
Πες μου, να το κανω;
Ξεπερασε τους φοβους σου. Σκεψου πως αν νοσησεις απ τον κορωνοϊο, μπορει να μην πεθανεις, ομως θα υποφερεις για χρονια.
Ξεπερνα τον φοβο. Ξερω ειναι δυσκολο.
Θα σου πω ενα παραμυθι. Στο τελος θα καταλαβεις πως για ολα φταινε οι¨στραβοι λογισμοι μας¨.
Το 1996, της διαγνωσθηκε καρκίνος στο στήθος. Ξεκινησε θεραπεια.Το 1998, φάνηκε οτι είχε υποχωρήσει.
Εχοντας την οικονομική δυνατότητα, ταξίδεψε στην Αμερική, κι ήρθε σε επαφή με θεραπευτικές κοινότητες, που της έμαθαν
να ¨σκέπτεται θετικά¨..
Δεν την απασχόλησε το στήθος της, μέχρι που έχασε τον άνδρα και την κόρη της σε ατύχημα το 2007.
Της κόστισε πολύ, κι άρχισε να κλείνεται στον εαυτό της.
Το 2009, είχε πλέον ξεκινήσει για ¨το μεγάλο αντίο της ζωής¨.
Ομως εξ μήνες πρίν παρουσίασε κακοήθεια στον πνευμονα, κάτι είχαν δείξει οι εξετάσεις και στα οστά.
Μπαίνοντας στην άνοια, και ζώντας στον δικό της κόσμο, αργά αλλά σταθερά όλες οι ενδείξεις υποχωρούσαν, όπως τα σχέδια στην άμμο.
Το 2010, σε μια εξέταση ρουτίνας δεν υπήρχε τίποτα.
Η μαγνητική επεσφράγισε τη διάγνωση..
Μέχρι σήμερα ζεί σ ένα πολύ καλό ίδρυμα. Είναι ήρεμη και προσηνής.Με αναγνωρίζει κάθε φορά που την επισκεπτομαι, και πάντα περιμένει τον…άνδρα της και την κόρη της να έλθουν.
Οχι δεν ανησυχεί, απλά ξέρει πως θα έλθουν..
Ετσι της λέει ο εγκέφαλός της.
Α υ τ ό ς που σταμάτησε να δημιουργεί καρκινικά κύτταρα στους πνεύμονες και τα οστά της.¨
Το ουρικό οξύ είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό που περιοριζει δραματικα τη δράση των ελευθέρων ριζών.
Σχηματίζεται απ τις πουρίνες, αλλα κυριως απ την μη επαρκη ενυδατωση μας.
Απλα δεν ξερουμε να πινουμε νερο.
Αυτό Που πρεπει να αντιμετωπίζεται είναι η ουρικη νοσος και οχι απλα η τιμη του ουρικου.
Αν κάποιος Δεν Έχει Άλλα Προβλήματα , όπως καρδιοπαθεια, Δεν Πρέπει Να Παίρνει Φάρμακα, ακομα κι αν Το Ουρικό Είναι πανω από 8, αλλα να μαθει να πινει νερο καθαρο χωρις χλωριο γουλια-γουλια, και με μπουκωματα.
Νεα ευρηματα δειχνουν πως Το αυξημένο επίπεδο ουρικού στο αίμα , μπορεί να είναι ένδειξη μειωμένου κινδύνου εκδήλωσης Πάρκινσον, σε μία αντιστρόφως ανάλογη σχέση μεταξύ των δύο καταστάσεων, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε τo 2016 στο περιοδικό Neurology.
Η νόσος Πάρκινσον εμφανίζεται συνήθως σε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών.
https://kosmaser.wordpress.com/2017/02/03/
Με κύρια συμπτώματα ακαμψία ή δυσκαμψία των άκρων και του κορμού, βραδυκινησία και διαταραχή της ισορροπίας και του συντονισμού στην κίνηση. Τα συμπτώματα αρχίζουν σταδιακά, και επιδεινώνονται με τον καιρο.
Δεν υπάρχει μέχρι σήμερα θεραπεία παρα μονον αντιμετώπιση συμπτωμάτων
Ως φαινεται το ουρικό οξύ θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν προστατευτικό ρόλο για τα κύτταρα του εγκεφάλου, και προφανως τα πληττομενα απ την παρκινσον.
Το παραδοξο στην ιστορια ειναι, οτι χαμηλό επίπεδο ουρικού οξέος , πιθανον να σχετίζεται με ηυξημένο κίνδυνο της νόσου.Από σχετικες ερευνες προεκυψε, πως άτομα με τα χαμηλότερα επίπεδα ουρικού οξέος 4,9 χιλιοστόγραμμα ανά mg/dL. Διετρεχαν μεγαλυτερο κινδυνο αναπτυξης παρκινσον, σχετικα μ εκεινους με υψηλότερα επίπεδα 6,3 έως 9,0 mg/dL.
Τα φυσιολογικά επίπεδα ειναι 3,5-7,2 mg/dL.
Οι άνδρες που είχαν τα υψηλότερα επίπεδα ουρικού οξέος ήταν σχεδόν κατά 40%λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν Πάρκινσον από εκείνους με τα χαμηλότερα επίπεδα.
Εννοειται σημαντικο ρολο στο κίνδυνο εκδήλωσης Πάρκινσον, παιζουν η ηλικία, το κάπνισμα και η καφεΐνη.
Ισως στο μελλον το ουρικό οξύ να μπορούσε να προστατεύσει τους ανδρες έναντι του Πάρκινσον ή εστω να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου σε πολύ πρώιμα στάδιά της, προτού καν γίνουν αντιληπτά τα πρώτα συμπτώματα.
Θα πρεπει να γινει περαιτέρω έρευνα σχετικά με το αν η αύξηση του ουρικού οξέος σε άτομα με πρώιμη Πάρκινσον μπορεί να επιβραδύνει την ασθένεια.
Ως φαινεται, δεν μπορουμε να αποφανθουμε απολυτα ,πως το υψηλο ουρικο προστατεύει απ το Πάρκινσον, αλλά σίγουρα υπαρχει μια σχέση μεταξύ τους, που δείχνει σαφή τάση για χαμηλότερο κίνδυνο εκδήλωσης της νοσου.
Συμπερασματικα
τα ευρήματα θα μπορούσαν να έχουν θετικες επιπτώσεις για μελλοντικές θεραπείες, καθώς το ουρικο μπορει ¨να αυξηθει¨ εύκολα και ανέξοδα με μια μικρη αλλαγη στη διατροφή, παντα με με προσοχή, επειδή τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος, μπορεί να προκαλέσουν πέτρες στα νεφρά και ουρική αρθρίτιδα.
Παραδοξως στις γυναίκες, φάνηκε να μην υπάρχει καμία σχέση μεταξύ του ουρικού οξέος και του αν ανέπτυξαν νόσο του Πάρκινσον ή όχι.
