ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΝΟΣΗΣΗ ΑΠΟ COVID19

 

Απορια : 

Τί συμβαινει στον οργανισμο εκεινου που ξεπερνα την δυστυχια του  κορονοϊου; 

Ακουμε και βλεπουμε νικητες  της Covid-19 

Μεχρις εκει. Κανεις ομως δεν μας πληροφορει για μετα.

Ποιες  ειναι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που αφορούν εκδηλώσεις από όλα τα ¨συστήματα¨ του  πληγεντος οργανισμου. 

https://ihthielaio.wordpress.com/2020/11/24/

Ανησυχία προκαλεί στην πνευμονολογική  κοινότητα το ενδεχόμενο οι ασθενείς που νόσησαν από COVID19 να αναπτύξουν 

Πνευμονική ίνωση  Μία μη αναστρέψιμη χρονια  δυστυχως, πνευμονοπάθεια, με επιπτώσεις που υποβαθμίζουν τη ζωή του ασθενούς. 

Και το ερώτημα που προσπαθούν οι επιστήμονες να απαντήσουν  είναι αν τα φάρμακα που ήδη χορηγούνται για τη νόσο, μπορούν να προλάβουν τις χρόνιες βλάβες που προκαλεί στον πνεύμονα στους ασθενείς που χτυπήθηκαν από αυτήν, εξαιτίας του SARS-COV-2. 

Μελετάται το φαινόμενο απο μία πολυκεντρική μελέτη, στην οποία παίρνουν μέρος Νοσοκομεία από όλη την Ελλάδα. 

Παρακολουθούνται ασθενείς μετά την έξοδο από το Νοσοκομείο, με Αξονικές θώρακος Υψηλής ευκρίνειας, για να διαπιστωθει, η αποδρομη ή οχι  βλαβων,  σε τι ποσοστό και  βαρύτητα, οπως  και ποια θεραπευτική παρέμβαση κρινεται επιβεβλημενη 

Προς το παρον ειναι αγνωστο το ακριβές ποσοστό των COVID-19 ασθενών που θα αναπτύξουν ίνωση των πνευμόνων  καθώς απαιτείται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μελέτης και όπως άλλωστε είναι γνωστό, οι περισσότερες εισαγωγές έγιναν κατά το δεύτερο κύμα. 

Η εμπειρία που έχουμε από τον Sars και τον Μers,  δείχνει ότι στα 15 χρόνια μετά περίπου το 3,2% των προσβληθέντων είχαν συμπτώματα πνευμονικής ίνωσης. 

Ναι μεν χαμηλό ποσοστό, εάν ισχύει το ίδιο και για την τρέχουσα πανδημία, αλλά αν λάβουμε υπόψιν την έκταση της το 3,2% επί του συνόλου των πασχόντων, είναι ένα πολύ μεγάλο νούμερο.

Ποιοι από τους νοσήσαντες με covid-19 κινδυνεύουν περισσότερο να αναπτύξουν πνευμονική ίνωση

Ως φαινεται, δεν έχουν όλοι οι νοσήσαντες τον ίδιο κίνδυνο να αναπτύξουν πνευμονική ίνωση. 

Αυτοί που έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο είναι ηλικιωμένοι, άτομα που έχουν νοσηλευθεί επί μακρόν είτε σε απλή κλίνη ή σε ΜΕΘ, όσο μεγαλύτερη η νοσηλεία τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος. 

Ατομα με συννοσηρότητες όπως είναι ο Διαβήτης, η υπέρταση και η στεφανιαία νόσος. 

Ατομα που  νοσηλεύτηκαν και έχουν χαμηλά λεμφοκύτταρα και ηυξημένο ένζυμο  lph, κάνουν συχνότερα βλάβες μόνιμες από τον πνεύμονα. 

Οι καπνιστές έχουν 140% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σοβαρά συμπτώματα και 240%  για να εισαχθούν σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ή και να χάσουν τη ζωή τους.

Γενναται το ερώτημα για το αν η αναπηρία που δημιουργεί στον πνεύμονα η πνευμονική ίνωση φαίνεται εξαρχής. 

Η απαντηση ειναι οτι Συνηθως φευγουν απ το νοσοκομείο με οξυγόνο το οποιο , μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, μικρότερο, ή μεγαλύτερο, δεν το έχουν ανάγκη 

Όμως, ένα σημαντικό ποσοστό , χρειάζεται στη συνέχεια μονίμως οξυγόνο. Κι αυτά τα άτομα που αποκτούν μόνιμες και βαριές βλαβες θελουν προσοχη. 

Οψομεθα