Τα παυσίπονα ανακουφίζουν από πόνο τραυματισμούς, ακόμα και αρθρίτιδα.
Δεν απενεργοποιούν τα νεύρα του χρήστη, ούτε αλλάζουν την ικανότητά του να επικοινωνεί με το περιβάλλον του.
Τα αναλγητικά χρησιμοποιούνται για την ανακουφιση οξέος και βραχυπρόθεσμου , και χρόνιου πόνου όπως η αρθρίτιδα.
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι :
τα οπιοειδή και τα αντιφλεγμονώδη .
Τα αντιφλεγμονώδη δρουν μειώνοντας το πρήξιμο στο σημείο του πόνου.
Ειναι η ιβουπροφαίνη, η ναπροξένη και η ασπιρίνη.
Στον αντιποδα, τα αναλγητικά οπιοειδή λειτουργούν αλλάζοντας τις εγκεφαλικές αντιδράσεις στην αντιληψη του πόνου .
Παρόμοια με την μορφίνη, ειναι η μεθαδόνη, και η κωδεΐνη.
Τα παυσίπονα προκαλούν ριψοκίνδυνες αλλαγές στην συμπεριφορά .
Η παρακεταμόλη αλλάζει την συμπεριφορά .
Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό
Social Cognitive and Affective Neuroscience,
οι ερευνητές ανέφεραν ότι η ακεταμινοφαίνη φαινεται ότι κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται λιγότερα αρνητικά συναισθήματα, όταν αναλογίζονται το αν θα συμμετάσχουν σε επικίνδυνες δραστηριότητες.
Με λίγα λόγια αισθάνονται λιγότερο φοβισμένοι.
Καθώς η ακεταμινοφαίνη - παρακεταμόλη υπάρχει σχεδόν σε κάθε σπίτι και την προμηθευόμαστε χωρίς ιατρική συνταγή, αυτή η παρενέργειά της να οδηγεί σε ριψοκίνδυνες συμπεριφορές.
Αυτά τα ευρήματα έρχονται να προστεθούν σε προηγούμενα που υποδηλώνουν ότι η επίδραση της ακεταμινοφαίνης στην μείωση του πόνου έχει επίσης μιαν ακούσια εκτεταμένη μείωση σε διαφορετικές ψυχολογικές διεργασίες.
Φαίνεται να μειώνει τη δεκτικότητα του χρήστη σε συναισθήματα που τον πληγώνουν, να μειώνει το επίπεδο της ενσυναίσθησής του και να αμβλύνει τις γνωστικές του λειτουργίες.
Η μελέτη υποδηλώνει επίσης ότι η ικανότητα των ανθρώπων να αντιλαμβάνονται και να αξιολογούν τους κινδύνους είναι μειωμένη όταν λαμβάνουν αναλγητικά φάρμακα παυσίπονα.
Σε μια εκτεταμένη σειρά πειραμάτων με περισσότερους από 500 φοιτητές ως συμμετέχοντες, η ομάδα των ερευνητών υπελόγισε μια δόση 1.000 mg παρακεταμόλης, που χορηγήθηκε τυχαία στους συμμετέχοντες, επηρέασε την συμπεριφορά τους στην ανάληψη ρίσκων, σε σύγκριση με μια ελεγχόμενη ομάδα που έλαβε εικονικό φάρμακο.
Σε κάθε ένα από αυτά τα πειράματα, οι συμμετέχοντες είχαν την αποστολή να φουσκώσουν ένα μπαλόνι σε μια οθόνη υπολογιστή, με κάθε φύσημα να τους προσφέρει υποθετικά χρήματα.
Οι οδηγίες ήταν να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, φουσκώνοντας το μπαλόνι. Τα αποτελέσματα του πειράματος έδειξαν ότι οι φοιτητές που έλαβαν παρακεταμόλη αναλάμβαναν σημαντικά μεγαλύτερο ρίσκο κατά τη διάρκεια του πειράματος σε σχέση με την ελεγχόμενη ομάδα που ήταν πιο προσεκτική και συντηρητική.
Συνολικά, ωστόσο, με βάση τον μέσο όρο των αποτελεσμάτων στα διάφορα τεστ, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει σημαντική σχέση μεταξύ της λήψης ακεταμινοφαίνης και της επιλογής μεγαλύτερου κινδύνου, ακόμη και αν το παρατηρούμενο αποτέλεσμα μπορεί να είναι ελαφρύ.
Τούτου λεχθέντος, αναγνωρίζουν ότι οι προφανείς επιπτώσεις του εν λόγω παυσίπονου στην συμπεριφορά ανάληψης κινδύνου θα μπορούσαν επίσης να ερμηνευθούν μέσω άλλων ψυχολογικών διαδικασιών, όπως το μειωμένο άγχος.
Παρά τη σοβαρότητα αυτών των ευρημάτων, η ακεταμινοφαίνη παραμένει ένα από τα πλεον χρησιμοποιούμενα φάρμακα στον κόσμο, θεωρείται απαραίτητο φάρμακο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και συνιστάται από το CDC για ανακούφιση από τον πόνο στο σπίτι σε ύποπτες περιπτώσεις COVID-19.
Πηγές:
https://www.sciencetimes.com, https://www.sciencealert.com, https://news.osu.edu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου