Τα φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου (IBD) είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα νοσήματα που περιλαμβάνουν μια χρόνια φλεγμονή του πεπτικού σωλήνα.
Τα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου είναι:
Η ελκώδης κολίτιδα, ειναι μια μακροχρόνια φλεγμονή του βλεννογόνου του παχέος εντέρου.
Η νόσος Crohn, ειναι μια πιθανή φλεγμονή του συνόλου της πεπτικής οδού, που μπορεί να προχωρα βαθύτερα στο προσβεβλημένο τμημα του βλεννογόνου.
Εδω τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα της φλεγμονής και την περιοχή εμφάνισή της.
Κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρά, και διαφοροποιούνται ανάλογα με την περίοδο ενεργού νόσου ή ύφεσης.
Κοινα συμπτώματα στη νόσο Crohn και στην ελκώδη κολίτιδα ειναι:
-Κοιλιακό άλγος και κράμπες
-Διάρροια Κόπωση
-Αίμα από τον πρωκτό
-Μειωμένη όρεξη
-Απώλεια βάρους
Παμε στο γιατρό εάν εχουμε μια επίμονη αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου ή κάποιο από τα συμπτώματα ενός φλεγμονώδους νοσήματος του εντέρου.
Η ακριβής αιτία ενός ιδιοπαθούς φλεγμονώδους νοσήματος του εντέρου παραμένει άγνωστη.
Εχουν ενοχοποιηθει το κακο φαγητο και το στρες, πλην ομως σημερα ξερουμε πως αυτοί οι παράγοντες απλα επιδεινώνουν, αλλά δεν προκαλούν νόσο Crohn ή ελκώδη κολίτιδα.
Πιθανή αιτία είναι η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος που προσπαθεί να καταπολεμήσει έναν ιό ή ένα βακτηρίδιο, οδηγεί το ανοσο σύστημα να επιτεθεί στα φυσιολογικά κύτταρα της πεπτικής οδού.
Η κληρονομικότητα φαίνεται επίσης να διαδραματίζει κάποιο ρόλο, λόγω του γεγονότος ότι αυτά τα νοσήματα είναι πιο συνηθισμένα σε άτομα που έχουν μέλη της οικογένειας με την ίδια ασθένεια.
Ωστόσο, τα περισσότερα άτομα με ιδιοπαθές φλεγμονώδες νόσημα δεν έχουν κανένα οικογενειακό ιστορικό.
Παράγοντες κινδύνου ενός ιδιοπαθούς φλεγμονώδους νοσήματος του εντέρου ειναι :
-Ηλικία.
Οι περισσότεροι που αναπτύσσουν τη νόσο διαγιγνώσκονται πριν γίνουν 30 χρονών.
Μερικοί όμως, αναπτύσσουν την ασθένεια μετά τα 50 ή τα 60 έτη.
-Φυλή ή εθνικότητα.
Αν και οι λευκοί έχουν τον υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου, μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε φυλή.
-Οικογενειακό ιστορικό.
Στενός συγγενής γονέας, αδελφός ή παιδί με την ασθένεια.
-Κάπνισμα.
Ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη της νόσου του Crohn. .
-Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης ή να επιδεινώσουν τη νόσο σε άτομα που έχουν ήδη νόσο Crohn ή ελκώδη κολίτιδα.
Διατροφή και φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου.
Δεν έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει κάποια συγκεκριμένη δίαιτα για την πρόληψη ή τη θεραπεία των φλεγμονωδών νοσημάτων. Ωστόσο, ορισμένες στρατηγικές διατροφής συμβάλλουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων.
Ένας σημαντικός γενικός κανόνας είναι ότι δεν χρειάζεται να αποφεύγετε κάποιο τρόφιμο, εκτός και εάν επιδεινώνει τα συμπτώματά σας. Είναι καλύτερα να περιορίσετε όσο το δυνατόν λιγότερα τρόφιμα για να αυξήσετε τις πιθανότητες να έχετε μια ισορροπημένη, υψηλής αξίας διατροφή.
Οι διατροφικές συστάσεις είναι διαφορετικές για κάθε ασθένεια, για κάθε ασθενή και αναλόγως εάν η νόσος είναι σε έξαρση ή σε ύφεση.
Διάγνωση ενός ιδιοπαθούς φλεγμονώδους νοσήματος του εντέρου;
-Εξετάσεις αίματος και κοπράνων.
-Κολονοσκόπηση με λήψη βιοψιών. .
-Άπεικονιστικές μέθοδοι αξονική ή μαγνητική τομογραφία, σε κάποιες περιπτώσεις για τη διάγνωση επιπλοκών .
Συχνο ερωτημα :
Είναι η νόσος Crohn ή η ελκώδης κολίτιδα θανατηφόρες
Οχι, είναι όμως σοβαρες ασθένειες που μπορεί να προκαλέσουν απειλητικές επιπλοκές, οπως
-Καρκίνο του παχέος εντέρου..
-Φλεγμονή του δέρματος, των ματιών και των αρθρώσεων. Ορισμένες διαταραχές, όπως η αρθρίτιδα, οι δερματικές αλλοιώσεις και η φλεγμονή των ματιών ραγοειδίτιδα μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια εξάρσεων του νοσήματος.
- Ορισμένα φάρμακα για τα IBD σχετίζονται με μικρό, αλλά υπαρκτό κίνδυνο ανάπτυξης ορισμένων καρκίνων. Τα κορτικοστεροειδή συσχετιζονται με πιθανη οστεοπόρωση,και υπερταση
-Τα IBD αυξάνουν τον κίνδυνο θρομβώσεων.
-Αναιμία. Λόγω της χρονιότητας της νόσου ή της απώλειας σιδήρου.
Επιπλοκές της Crohn;ειναι
-Απόφραξη του εντέρου, μια και νόσος Crohn επηρεάζει το σύνολο του εντερικού τοιχώματος. Με την πάροδο του χρόνου, παρουσία φλεγμονής, τα μέρη του εντέρου μπορεί να παχύνουν και να στενεύσουν, γεγονός που μπορεί να εμποδίσει τη φυσιολογική ροή του εντερικού περιεχομένου.
Σε κάποιες περιπτώσεις είναι αναγκαία η χειρουργική επέμβαση για να αφαιρεθεί το τμήμα του εντέρου που νοσεί.
-Δυσθρεψία. Η διάρροια, το κοιλιακό άλγος και οι κοιλιακές κράμπες μπορεί να δυσκολεύσουν τη σωστή σίτιση και διατροφή, ή να μην επιτρέπουν το έντερο να απορροφήσει το σύνολο των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών.
-Απόστημα. Είναι η περιοχική συσσώρευση πύου που προκαλείται από βακτηριδιακή λοίμωξη. Μπορεί να σχηματιστεί στο εντερικό τοίχωμα ή στο εσωτερικό της κοιλίας και της λεκάνης. Κάποια αποστήματα, εμφανίζονται γύρω από τον πρωκτό και ονομάζονται περιεδρικά αποστήματα.
-Συρίγγια. Η μη φυσιολογική επικοινωνία εντέρου με διάφορα σημεία της κοιλιάς , με την ουροδόχο κύστη, τον κόλπο στις γυναίκες ή του δέρματος, η οποία προκαλείται από βαθιά έλκη μέσα στον εντερικό σωλήνα. Εμφανίζονται στο 30% περίπου των ατόμων με Crohn και συχνά μολύνονται. Συνήθως χρειάζεται χειρουργική επέμβαση για μεγάλα ή πολλαπλά συρίγγια, ειδικά αν προκαλούν επίμονα συμπτώματα.
Επιπλοκές της ελκώδους κολίτιδας;
-Τοξικό μεγάκολο. Είναι μια σπάνια αλλά πολύ σοβαρή επιπλοκή της ελκώδους κολίτιδας στην οποία το παχύ έντερο (κόλον) διογκώνεται λόγω του παγιδευμένου αερίου που δημιουργείται από τη φλεγμονή. Μπορεί, τελικά, να προκαλέσει ρήξη διάτρηση του παχέος εντέρου ή και σηψαιμία
Θεραπεία.
Στόχος της θεραπείας του φλεγμονώδους νοσήματος του εντέρου είναι η μείωση της φλεγμονής και των συμπτωμάτων που προκαλεί.
Η θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι αναγκαία η χειρουργική επέμβαση.
Ο γαστρεντερολόγος εδω εχει τον τελευταιο λογο, μια και η θεραπεία αυτών των νοσημάτων εξατομικεύεται.
Χαιρετε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου