Η χωρα μας δυστυχως είναι απροετοίμαστη για να αντιμετωπίσει το Αλτσχάιμερ, που κινειται αργα αλλα δραστικα και πλήττει άτομα άνω των 80 σε ποσοστό έως 40%.
επισημαινει ο διευθυντής του Κέντρου Εξατομικευμένης Ιατρικής για το Αλτσχάιμερ, στο John s Hopkins, επίτιμος καθηγητής Ιατρικής του Ιδρύματος και πρόεδρος της Ελληνικής Πρωτοβουλίας Ενάντια στη Νόσο Αλτσχάιμερ, Κωσταντίνος Λυκέτσος.
Στους άνω των 80 έως και το 40% πάσχει από Αλτσχάιμερ – Γενετικό το πρόβλημα σ ένα ποσοστό 60%
Ο βασικός λόγος που τα ποσοστά του Αλτσχάιμερ αυξάνονται , είναι ότι έχει αυξηθεί το προσδόκιμο επιβίωσης.
Στους 80άρηδες και 90άρηδες το ποσοστό άνοιας πλησιάζει το 30-40%.
Όσον αφορά τους παράγοντες κινδύνου, ένα περίπου 60% της άνοιας πλέον θεωρούμε ότι είναι γενετικό, χωρίς όμως ακόμα να έχουν ξεκαθαριστεί αυτά.
Βέβαια, υπάρχουν διάφοροι παράγοντες, όπως είναι
η διατροφή, η κατάθλιψη, οι εγκεφαλικές κακώσεις,
που επηρεάζουν την πιθανότητα άνοιας στην τρίτη ηλικία.
Η δραστηριότητα, η σωστη διατροφή, η αντιμετώπιση της παχυσαρκιας, του Διαβήτη ΙΙ, του καπνισματος, βοηθουν στην πρόληψη.
Ομως, από τη στιγμή που εμφανιστούν συμπτώματα έχει αρχίσει η εγκεφαλική βλάβη και είναι δύσκολο πια αυτές οι αλλαγές να αντιστρέψουν την κατάσταση, απλα μπορεί να την καθυστερήσουν.
Από κει και πέρα όμως, αυτές είναι γενετικά προδιαγεγραμμένες βιολογικές μορφές αρρώστιας, οπότε κάποια στιγμή θα χρειαστούν και φάρμακα.
Tο ποιο φάρμακο και για ποιον θα είναι αποτελεσματικό, ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί.
Στο εργαστήριο του καθηγητή Λυκέτσου, αναπτύσσουν τρία πιλοτικά προγράμματα δοκιμάζοντας διάφορες κατηγορίες φαρμάκων,
που όμως δεν είναι γύρω από
τα αμυλοειδή.
Το ένα αφορά φάρμακα που ήδη κυκλοφορούν στην αγορά που ισως μπορούν να αυξήσουν την αιμάτωση του εγκεφάλου , καθώς υπάρχουν αγγειακοί παράγοντες που επηρεάζουν την άνοια και την πρόοδο της, και να καλυτερεύσουν την πορεία της νόσου.
Το δεύτερο πρόγραμμα αφορά στους αναστολείς της σφιγγο-μυελινάσης, τα οποία είναι πρωτοπόρα φάρμακα, και έχουν πολύ καλά πρώτα δεδομένα ότι σε κάποιες περιπτώσεις ασθενών, μπορούν να βοηθήσουν.
Και το τρίτο πρόγραμμα αφορά στους εκλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης
τη γνωστη κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής και των διαταραχών άγχους.
Το 30-40% των ασθενών πρώτα εμφανίζουν νευροψυχιατρικά συμπτώματα, όπως
ευερεθιστότητα, άγχος, δυσφορία, 2-4 χρόνια πριν από την άνοια.
Η άνοια και το αλτσχάιμερ δεν είναι μία πάθηση αλλά σειρά από παθήσεις.
Όσον αφορά τα μονοκλωνικο αντισωμα, lecanemab, το οποίο καθυστερεί την εξέλιξη της νόσου στα πρώτα στάδια και πρόσφατα εγκρίθηκε από τον FDA, και το donanemab που λέγεται ότι περιορίζει τον εκφυλισμό του εγκεφάλου, για τα οποία γίνεται μεγάλος ντόρος τον τελευταίο καιρό στην ιατρική κοινότητα, ο κ Λυκέτσος ισχυριζεται πως δεν έχουν θετική επίπτωση στην κλινική εικόνα, απλά την καθυστερούν λιγάκι.
Για το lecanemab συγκεκριμένα, ο καθηγητής αναφέρει ότι υπάρχει ελάχιστη καθυστέρηση των κλινικών συμπτωμάτων, παρόλο που όπως λέει, υπάρχει καλή απόσβεση των αμυλοειδών στον εγκέφαλο.
Ωστόσο διευκρινίζει ότι αυτό το φάρμακο έχει κινδύνους.
Όσον αφορά το donanemab, εξηγεί ότι όντως ελαττώνει λίγο την πορεία της νόσου, αλλά επιταχύνει την ελάττωση του όγκου του εγκεφάλου, κάτι που όπως τονίζει, οι ειδικοί δεν γνωρίζουν τι σημαίνει, και αν είναι καλό.
Αυτά τα φάρμακα επειδή βγάζουν τα αμυλοειδή από τον εγκέφαλο, κάνουν τα αγγεία του πιο πορώδη και μ αυτό τον τρόπο μπαίνουν υγρά μέσα στον εγκέφαλο και μπορεί να δημιουργηθούν και αιμορραγίες.
Τι πρέπει όμως να γίνει, προκειμένου η Ελλάδα να προετοιμαστεί για την πανδημία της νόσου Αλτσχάιμερ
Έχουμε υπολογίσει ότι αυτή τη στιγμή 300.000 – 500.000 άτομα ζουν στην Ελλάδα, είτε με άνοια, είτε με πρώιμη διαταραχή που θα εξελιχθεί σε άνοια.
Και αν προσθέσει κανείς ότι καθένα από αυτά τα άτομα, έχει δύο με τρεις φροντιστές, μιλάμε για ένα εκατομμύριο Έλληνες που καθημερινά ασχολούνται με τη νόσο.
Αυτό το νούμερο αναμένεται να διπλασιαστεί στα επόμενα 20 με 30 χρόνια και άρα το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να παρακολουθούνται αυτά τα νούμερα, αλλά και η κατανομή τους.
Μην φοβάστε την ταμπέλα
Ο επίτιμος καθηγητής Ιατρικής του John s Hopkins, αναφερόμενος στις καινούργιες θεραπείες , επισημαίνει ότι δεν θα ελαττώσουν τα νούμερα των ανθρώπων που πάσχουν από τη νόσο, γιατί καθυστερώντας την πορεία της άνοιας, θα αυξηθεί ο επιπολασμός.
Άρα η προετοιμασία της χώρας έχει να κάνει με την αναγνώριση, τη διάγνωση, και την δημιουργία καθημερινών συνθηκών, για να μπορούν και οι ασθενείς και οι οικογένειές τους να έχουν όσο το δυνατόν καλύτερη ποιότητα ζωής
Η άνοια αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι μία πολύ δύσκολη πάθηση, αλλά υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί και η έγκαιρη διάγνωση έχει πολύ μεγάλη σημασία, γιατί θέτει τις προδιαγραφές για μία μακροχρόνια αντιμετώπιση, καθώς η ασθένεια αυτή μπορεί να διαρκέσει 5-10 ακόμη και 20 χρόνια.
Πολύς κόσμος λέει δεν θέλω να βάλω ταμπέλα. Μα, την ταμπέλα δεν την βάζουμε εμείς οι κλινικοί με τη διάγνωση, αλλά
την βάζει μόνη της η αρρώστια.
Εμείς θέλουμε να σας βοηθήσουμε να την αντιμετωπίσετε.
Μην σηκώνετε ψηλά τα χέρια και μην λέτε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
Μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά που θα βοηθήσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου