ΑΣΠΙΡΙΝΗ..ΑΝΤΙΓΗΡΑΝΣΗ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ελαχιστα ξέρουμε  για τον μηχανισμό δράσης της . 

 

 

 

 

Μελέτη διεθνούς συνεργασίας  ερευνητών  του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας Βιοτεχνολογίας στο Ιδρυμα Τεχνολογίας Ερευνας    στην Κρήτη και συναδέλφων τους από το Πανεπιστήμιο Paris Descartes/Paris V  Σορβόννη  σχετικά μ έναν άγνωστο, ως σήμερα μηχανισμό δράσης ασπίδα  γήρανσης των κυττάρων μας και στα όσα παθολογικά αυτή συνεπάγεται για το σώμα μας στο πέρασμα του χρόνου.

 

Το κύριο δραστικο συστατικό της ασπιρινης,το σαλικυλικό οξύ  προσομοιώνει τα ευεργετικά αποτελέσματα της περιορισμένης πρόσληψης θερμίδων , χωρίς ταυτοχρονα να απαιτείται και η στέρηση τροφής. 

Δηλαδη προσφέρει την ευεργεσια της αυστηρης διαιτας χωρις ομως τη στερηση της τροφης .

Ενα μοντελο, δυο σε ενα. Μακροζωία, χωρίς πείνα

Εκτιμαται ότι τα ευρήματά αυτα ανοίγουν τον δρόμο για καινούργια σκευάσματα τα οποία  στο μέλλον θα συμβάλλουν στο να ζούμε μια  ζωή με υγεία χαρις στο σαλικυλικο οξυ .

Προσπαθωντας να κατανοήσουμε τον μηχανισμό δράσης της ασπιρίνης οπως τον ανεπτυξαν  οι ερευνητές παρακολουθουμε τη σκεψη του καθηγητου  της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, και επικεφαλής του ελληνικού σκέλους της μελέτης, 

Νεκτάριου Ταβερναράκη.

Διαβαζουμε στο¨Βημα¨την σχετικη ανακοινωση

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μέσα από τα πειράματά , είδαμε ότι το σαλικυλικό οξύ καταστέλλει ένα ένζυμο την  ακετυλο-τρανσφεράση  που  παίζει ρόλο-κλειδί στο να αντιλαμβάνονται τα κύτταρα ότι υπάρχει τροφή.

Οταν το ένζυμο-κλειδί σταματήσει να είναι ενεργό, τότε το κύτταρο πεινά Για να σωθεί από τη πεινα και να επιβιώσει, θέτει σε λειτουργία τη διαδικασία της αυτοφαγίας.  

Αυτοφαγία σημαινει οτι το κύτταρο αυτοπέπτεται, τρώει λίγο από τον εαυτό του, αποικοδομεί μερος απο τα συστατικά του  πρωτεΐνες, λιπίδια και  μακρομόρια, καθώς και κατεστραμμένα ή περιττά δικά του οργανίδια σαν τα μιτοχόνδρια, που ειναι τα εργοστάσια παραγωγής της ενέργειάς του, προκειμένου να επιβιωσει..

 

 

 

 

 

Αυτός ο ¨αυτοκανιβαλισμός¨ αποτελεί βασική διαδικασία εξασφάλισης της επιβίωσης των κυττάρων.

Θεωρείται από τους σημαντικότερους μηχανισμούς  αντιγήρανσης. Κι αυτό διότι εξασφαλίζει την ανακύκλωση και τελικώς την ανανέωση των κυτταρο πλασματικών συστατικών. 

Με απλά λόγια, η αυτοφαγία κάνει τα κύτταρα να ξανανιώνουν.

 

 

 

 

 

Οι επιστήμονες με τις παρεμβάσεις  τους που στοχεύουν στην επαγωγή της κυτταρικής αυτοφαγίας , μειώνουν τη συχνότητα εμφάνισης νόσων που σχετίζονται με το γήρας, και  χαρίζουν περισσότερη και καλύτερη ζωή.

Οι παρεμβάσεις μας αυτές, μπορεί να είναι διατροφικές μέσω της μείωσης πρόσληψης θερμίδων,  συμπεριφορικές, όπως μέσω της σωματικής άσκησης, ή και φαρμακολογικές  

Η ασπιρίνη  επιτυγχάνει να δημιουργήσει μια τεχνητή κατάσταση πείνας του κυττάρου οδηγώντας το τελικώς στην αυτοφαγία  χωρίς να χρειάζεται κάποιος να πεινάσει στην κυριολεξία για να κάνει  τα κύτταρά του να πεινάσουν και να αναζωογονηθούν 

Συγκεκριμένα  η ασπιρίνη μιμείται τα  αποτελέσματα της περιορισμένης πρόσληψης θερμίδων για τα κύτταρα.

Η ασπιρίνη ενεργοποιεί έναν ειδικό τύπο αυτοφαγίας την καρδιο-προστατευτική μιτοφαγία, μέσω της οποίας απομακρύνονται επιλεκτικά τα μη λειτουργικά μιτοχόνδρια και αποφεύγεται το οξειδωτικό στρες που οδηγεί σε γήρανση.

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η ασπιρίνη, όπως όλα τα φάρμακα, έχει παρενέργειες.

Διαθέτει αντιπηκτικές ιδιότητες, γεγονός σημαντικό για ελεγχόμενη, πάντα υπό την καθοδήγηση γιατρού, χρήση της από καρδιοπαθείς, ωστόσο οι ιδιότητες αυτές μπορούν να οδηγήσουν ακόμα  σε θανατηφόρες αιμορραγίες ορισμένα επιρρεπή άτομα.

Παράλληλα, τα υπάρχοντα δισκία ασπιρίνης δεν περιέχουν μόνο σαλικυλικό οξύ αλλά και  έκδοχα.

 

 

 

 

Ετσι, κατά τους Ταβερναράκη, και  Μαρια Μαρκακη που συμμετειχε στη μελετη, δεν πρέπει η αγωνια μας για αντιγήρανση να μας οδηγήσει σε επικίνδυνες πρακτικές.

Πιθανώς στο μέλλον να εξελιχθεί ένα σκεύασμα που θα περιέχει αποκλειστικώς συστατικά που προσομοιάζουν την πείνα όπως το σαλικυλικό οξύ, θα διασπάται στο λεπτό έντερο και όχι στο στομάχι ώστε να αποφεύγεται ο κίνδυνος γαστρορραγιών και θα χορηγείται σε χαμηλή δόση.

 

 

 

 

 

 

Σχεδιάζονται τώρα από τους συνεργάτες μας  του γαλλικού σκέλους , με επικεφαλής τον ερευνητή κυτταρικής βιολογίας του Εθνικού Ινστιτούτου για την Υγεία και την Ιατρική Ερευνα της Γαλλίας και καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Paris Descartes, Γκουίντο Κρέμερ τέτοιου είδους  κλινικές δοκιμές αλλά και επιδημιολογικές μελέτες σε ανθρώπους.

Επιλέγονται άτομα που ήδη λαμβάνουν προληπτικώς σαλικυλικό οξύ για άλλους λόγους, όπως η προφύλαξη από τα καρδιακά επεισόδια .

Οψομεθα