Το 1000-1100 μ.Χ. οι Αλχημιστές εφευρίσκουν την τεχνική της απόσταξης.
Από τότε άρχισαν να παράγουν την αιθυλική αλκοόλη.
Τον 18ο και 19ο αιώνα στις αγγλοσαξωνικές χώρες διαδίδεται το Whisky που σημαίνει νερό της ζωής και υποστηρίχθηκε πως προκαλεί μακροζωΐα, όξυνση του νου και διέγερση της σεξουαλικής δραστηριότητας.
Η περιεκτικότης σε αλκοόλ
της μπύρας είναι 3-8%,
του κρασιου 8-14%,
των αποσταγματων όπως
κονιάκ, ουΐσκι, τζιν, ρούμι, βότκα 37-40%
των γλυκών κρασιών και κοκτέιλ 15-20% και
των λικέρ 20-55%.
Ο όρος αλκοολισμός θεωρείται ανεπαρκής για να συμπεριλάβει όλα τα πολύπλοκα και πολυδιάστατα φαινόμενα μιας συμπεριφοράς
Κριτήρια της κατάχρησης είναι
α) Παθολογικός τρόπος χρήσης αλκοόλ – ανάγκη καθημερινής χρήσης αλκοόλ για την επαρκή λειτουργία του ατόμου – αδυναμία ελάττωσης ή παύσης του πιοτού
β) Έκπτωση της κοινωνικής ή επαγγελματικής λειτουργίας του ατόμου λόγω της χρήσης αλκοόλ: βίαιη συμπεριφορά σε κατάσταση μέθης, καυγάδες ή προβλήματα με μέλη της οικογένειας εξαιτίας της υπερβολικής χρήσης αλκοόλ.
γ) Διάρκεια της διαταραχής τουλάχιστον ένας μήνας.
Η εξαρτηση είναι πιο σοβαρή μορφή διαταραχής από την κατάχρηση και για την διάγνωσή της απαιτείται φυσική και σωματική εξάρτηση που εκδηλώνεται είτε ως ανοχη είτε ως στερητικο συνδρομο .
Λέγοντας ανοχή εννοούμε την κατάσταση εκείνη κατά την οποία απαιτείται διαρκώς αυξανόμενη ποσότητα της ουσίας για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η χρόνια χρήση αλκοόλ προκαλεί:
1) πολυνευροπάθεια, 2) αλκοολικές εγκεφαλοπάθειες που είναι οι εξής:
α) Η Νόσος του Korsakoff οφείλεται σε έλλειψη βιταμίνης Β1 λόγω κακής λήψης τροφής και ανεπαρκούς απορρόφησης, με τα εξής συμπτώματα: έκπτωση της πρόσφατης μνήμης, περιφερική νευροπάθεια, αταξία, μυθοπλασίες,
β) Η εγκεφαλοπάθεια του Werniche οφείλεται σε έλλειψη Β1 με συμπτώματα: θόλωση της συνείδησης, οφθαλμοπληγία, αταξία. Μπορεί να οδηγήσει σε κώμα και θάνατο,
γ) Αλκοολικές άνοιες με συμπωματολογία διαταραχών της κρίσης, της μνήμης, απάθεια, γενική ψυχονοητική και κοινωνική έκπτωση.
Οι παθολογικες συνέπειες απ τη χρηση αλκοολ είναι οισοφαγίτις, γαστρίτις, γαστρικό έλκος, μυοπάθεια, παγκρεατίτις, μυϊκή δυστροφία, καρδιομυοπάθεια, δυσαπορρόφηση σημαντικών θρεπτικών συστατικών όπως βιταμινών, Ca, Mg, Zn.
Ένα ποσοστό 10% των αλκοολικών οδηγείται σε ηπατίτιδα και λιπώδη διήθηση του ήπατος με αποτέλεσμα Κιρρωση .
Η παρορμητικότητα, το άγχος, η κατάθλιψη, οι δυσκολίες στη σεξουαλική ταυτοποίηση, η αδυναμία του ΕΓΩ, αποτελούν στοιχεία από τα πλέον συχνά απαντώμενα στους αλκοολικούς.
Επίσης χαρακτηρίζονται από παρανοϊκή τάση, χαμηλό αίσθημα αυτοεκτίμησης, υπευθυνότητας και αυτοελέγχου, ενασχόληση με το σωματικό εγώ
Κοινή μέθη ή αλκοολική τοξίκωση:
Με ποσοστό 0,8 gr αλκοόλ/ λίτρο αίματος αρχίζει το 1ο στάδιο της μέθης με ευφορικό ή και καταθλιπτικό συναίσθημα και άρση των συμπεριφορικών αναστολών.
Υψηλότερη αλκοολαιμία περί τα 2gr αλκοόλ/ lt αίμ. εισάγει στο 2ο στάδιο με αταξικό χαρακτηριστικό βάδισμα, δυσαρθρία, ασυνέργεια κινήσεων, τρόμο των άκρων, ασυνάρτητο λόγο, ελάττωση της κριτικής ικανότητας.
Εν συνεχεία έχουμε ναυτία και εμετούς, υπέρπνοια, ταχυκαρδία , νοητική σύγχυση, υπνηλία, λήθαργο.
Με αλκοολαιμία πέραν των 3gr/lt το άτομο πέφτει σε βαθύ κώμα με μυδρίαση, υποτονία, κατάργηση των αντανακλαστικών, εξασθένηση του σφυγμού, υπόταση. Δυνατόν επίσης να συνυπάρχουν διέγερση, ψευδαισθήσεις, παραλήρημα, επιληπτικοί σπασμοί.
Η όλη εικόνα παρέρχεται σε λίγες ώρες δυνατόν όμως να οδηγήσει σε θανατηφόρο καρδιοαγγειακή κατάρρευση collapsus αν δεν ληφθούν τα κατάλληλα θεραπευτικά μέτρα.
Η χρόνια χρήση αλκοόλ επιφέρει μια αλλαγή στη συμπεριφορά που συνίσταται σε δευτερογενή καταθλιπτική κατάσταση, συναισθηματική και σεξουαλική ανασφάλεια, παθολογική ζηλοτυπία, ευσυγκινησία και ευερεθιστότητα στο χαρακτήρα, κενά της μνήμης.
Η Βαριά μέθη: Χρειάζεται εισαγωγή σε Παθολογικό τμήμα Νοσοκομείου ή σε Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης.
Η θεραπεία είναι ενυδάτωση, ηλεκτρολυτική κάλυψη, καρδιοαγγειακή υποστήριξη, βιταμινοθεραπεία, ψυχοφαρμακοθεραπεία.
Τρομώδες παραλήρημα ή σπασμοί: Χρειάζεται εισαγωγή σε Παθολογικό τμήμα Γενικού Νοσοκομείου ή σε Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης.
Αλκοολικό στερητικό σύνδρομο:
Αντιμετώπιση στην αρχική φάση με χλωροδιαζεποξείδη (Librium) 300-400mg ημερησίως.
Αλκοολική ψευδαισθήτωση: Θεραπεία με αντιψυχωσικά φάρμακα.
Χρόνια εγκεφαλικά παραληρήματα και Αλκοολικές εγκεφαλοπάθειες:
Χρειάζονται ιατρική και ψυχιατρική θεραπευτική αντιμετώπιση. Το 1ο στάδιο θεραπείας των χρόνιων αλκοολικών είναι η αποτοξινωση , η οποία γίνεται σε παθολογικό ή ψυχιατρικό τμήμα Γενικού Νοσοκομείου:
Αποκατάσταση της κακής σωματικής κατάστασης του ασθενή, αντιμετώπιση του στερητικού συνδρόμου, προφύλαξή του για να μην πιεί για κάποιο διάστημα.
Φαρμακευτικές θεραπείες
1) Θεραπεία αποστροφης , μέσω χορήγησης Απομορφίνης ή δισουλφιράμης (Antabuse) η οποία αναστέλλει την φυσιολογική οξείδωση του αλκοόλ, οπότε συσσωρεύεται στο αίμα ακεταλδεΰδη που φέρνει δυσφορία, ταχυκαρδία, έμετο.
Με 150-250mg δισουλφιράμης από το στόμα την ημέρα ο ασθενής δεν μπορεί να πιεί, γιατί φοβάται τα δυσφορικά ενοχλήματα που θα παρουσιασθούν αν πιεί
Εγκαθίσταται εξαρτημένο ανακλαστικό αποφυγής προς το αλκοόλ.
Η χρήση του Antabuse να συνδυάζεται με ψυχοθεραπεία.
2) Χορήγηση Ναλτρεξόνης Η Ναλτρεξόνη φαίνεται ότι μειώνει την βαριά κατανάλωση αλκοόλ στους ασθενείς που δεν απέχουν. Δοσολογία: 1 ταμπλέτα ημερησίως.
3) Χορήγηση Ναλμεφένης :1 ταμπλέτα 2 ώρες πριν την πόση αλκοόλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου