ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Το πιο κοινο αυτοάνοσο νόσημα, με διαφορά από τα υπόλοιπα, είναι 

η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα (Hashimoto), 

που σήμερα αντιμετωπίζει το 5% του πληθυσμού και μία στις πέντε γυναίκες άνω των 40 ετών. 

Κοιλιοκάκη, ψωρίαση, ρευματοειδής αρθρίτιδα, πολλαπλη σκλήρυνση , συμπληρώνουν την πεντάδα των πιο συνηθισμένων, ενώ συχνός είναι ο Διαβήτης τύπου Ι, που αφορά και παιδιά. 

Αυτος που αντιμετωπίζει ένα αυτοάνοσο, έχει ως και 50% μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσει κι ένα δεύτερο.

Αιτιολογικοί παράγοντες

Η  αύξηση των περιστατικών δεν συνδέεται  με γονιδιακούς όσο με περιβαλλοντικούς παράγοντες, και κυρίως με τον τρόπο διαβίωσης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το στρες, που κάνει μικρού βαθμού χρόνια φλεγμονή, για την οποία δεν έχει εκπαιδευτεί το ανοσοποιητικό, και δυστυχώς οδηγεί σε αυτοάνοσα νοσήματα. 

Γι’ αυτό αυτοι με αγχώδεις διαταραχές έχουν 10 φορές 1000% μεγαλύτερο ρίσκο να εμφανίσουν αυτοανοσα κατι που αυξάνεται στις καταθλιπτικές συνδρομές. 

Αλλα  συμβαίνει και το αντίστροφο: Βλέπουμε ενα  50% με 70% αυτων  με αυτοάνοσα να έχουν αγχώδεις διαταραχές και καταθλιπτικές συνδρομές, που είναι οι πιο συχνές συννοσηρότητες. 

Είναι ένα πρόβλημα, καθώς η ιατρικη ασχολειται με  θεραπευτικές επιλογές για τη φλεγμονή σ ενα  αυτοάνοσο , και ατυχως οχι

με την αϋπνία, την παχυσαρκία, την αγχώδη διαταραχή και άλλες συννοσηρότητες που έχουν άμεση επίδραση στην ποιότητα ζωής .

Στους παράγοντες κινδύνου είναι 

το κάπνισμα που μπορεί να δημιουργήσει ρευματοειδή αρθρίτιδα, 

το αλκοόλ,  το junc food, με πολυ αλάτι, ζάχαρη και λιπαρά, 

η καθιστική ζωή, αλλά και 

η έλλειψη βιταμίνης D .

Να το ξεκαθαρισουμε :

Η D δεν είναι απλή βιταμίνη, 

είναι ένα δυνατο εργαλείο του ανοσοποιητικού, 

Οσοι αντιμετωπίζουν αυτοάνοσα συνηθως έχουν ανεπαρκεια  βιταμίνης D, και  100 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθουν κάποιο αλλο  αυτοάνοσο.

Υπάρχουν μερικοί ιοί, ερπητοιοί, αναπνευστικοί ιοί και κάποια μικρόβια, που γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μπορεί να πυροδοτήσουν το ανοσοποιητικό, σε βαθμό που και να μη μπορεί να τους ελέγξει. 

Προκαλούν μικρού βαθμού φλεγμονή από το ανοσοποιητικό, που είναι αρκετή ώστε στρέφεται ενάντια στον εαυτό του 

Παράδειγμα ο ιός Epstein-Barr, που προκαλεί λοιμώδη μονοπυρήνωση και ότι ευθύνεται για την Πολλαπλη  σκλήρυνση .

Το ιδιο και με  τον SARS-CoV-2. 

Πολύ μεγάλος αριθμός ασθενών που έχουν περάσει την φλεγμονή με τον κορωνοϊό και σε πολλούς απ΄ αυτούς έχει ενεργοποιηθεί το ανοσοποιητικό σε βαθμό που έχει χάσει τον έλεγχό και έχει στραφεί ενάντια στον εαυτό του. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα αυτοαντισώματα που εμφανιζονται σε 1 στους 5 ασθενείς που έχουν λοίμωξη με κορωνοϊό, χωρίς να έχουν αρρώστια ή συμπτώματα.

Αντιμετώπιση

Κανονας : τα αυτοάνοσα 

- με ελάχιστες εξαιρέσεις - 

δεν είναι ιάσιμα, και η φαρμακευτική αντιμετώπιση έχει στόχο την καταστολή του ανοσοποιητικού και τη ρύθμισή του σε βαθμό που θα επιφέρει την ύφεση των συμπτωμάτων.

Ενα απο τα  επιτεύγματα των τελευταίων χρόνων,  είναι 

οι στοχευμένες θεραπείες, 

οι λεγόμενες βιολογικές θεραπείες, οι οποίες έχουν αλλάξει τελείως την αντιμετώπιση των αυτοάνοσων νοσημάτων ,που ξεφεύγουν από την  χορήγηση της κορτιζόνης, χημικών ανοσοτροποποιητικών φαρμάκων.

Το υψηλό κόστος των συγκεκριμένων θεραπειών,  αντισταθμίζεται με την σημαντική μείωση του κόστους νοσηλειών και απώλειας παραγωγικότητας των ασθενών.

Αδύνατο σημείο είναι οι ανεπιθύμητες ενέργειες, με πιο σημαντική την ευαισθησία στις λοιμώξεις, λόγω καταστολής του ανοσοποιητικού σε μεγαλύτερο βαθμό από τον επιθυμητό.