Ο Ανθρώπινος Νους,έχει μια πρωτόγνωρη ανθεκτικότητα, ειδικά σε ορισμένους ανθρώπους, να ανακαλύπτει την τέχνη, ενώ τα ¨Υποκείμενα¨είναι άρρωστα, και να τα βοηθάει να προσαρμόζονται στην απώλεια και τη στέρηση. Είναι γεγονός οτι, στην ιατρική φιλολογία,υπάρχουν αρκετές ιστορίες για ανθρώπους που αναπτύσσουν καλλιτεχνικά ταλέντα έπειτα από εγκεφαλικά επεισόδια που τους άφησαν ημιπληγικούς.
Το Σύνδρομο Tourette ή αλλιώς Σύνδρομο Gilles de la Tourette είναι μια νευρο-αναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλαπλών κινητικών και φωνητικών τικ.
Τα τικ είναι ξαφνικές, ταχείες, επαναλαμβανόμενες, άσκοπες, άρρυθμες, στερεοτυπικές συσπάσεις κινητικών ή φωνητικών μυών.Υπάρχουν δυο είδη τικ: Κινητικά και φωνητικά.
Τα τικ επίσης μπορεί να είναι απλά ή πολύπλοκα.
Παραδείγματα των διαφόρων τύπων τικ:Απλά κινητικά:
Ανοιγοκλείσιμο ματιών, τίναγμα κεφαλιού,ανασήκωμα του ώμου,μορφασμοί προσώπου
Απλά φωνητικά: Καθάρισμα του λαιμού, ρούφηγμα της μύτης, κραυγές, πλατάγισμα της γλώσσας
Πολύπλοκα κινητικά:
Πηδήματα, άγγιγμα άλλων προσώπων ή πραγμάτων, στριφογύρισμα γύρω από τον εαυτό και μερικές φορές αυτοτραυματικές πράξεις όπως κτύπημα ή δάγκωμα των χεριών.
Πολύπλοκα φωνητικά:
Άσχετες λέξεις ή φράσεις, κοπρολαλία κοινωνικά απαράδεκτες λέξεις, ηχολαλία επανάληψη ενός ήχου, μιας λέξης ή μιας φράσης που μόλις έχει ακουστεί και παλιλαλία επανάληψη της τελευταίας λέξης που το ίδιο το παιδί έχει πει.
Αν και κάποτε θεωρούνταν σπάνιο, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες το ΣΤ εμφανίζεται σε 4 - 6 παιδιά στα χίλια.
Παραμένει υπο-διαγνωσμένο, αφού οι γονείς τείνουν να απευθύνονται στους ειδικούς για βοήθεια μόνον όταν συνυπάρχουν και άλλα προβλήματα.
Είναι 3 - 4 φορές πιο συχνό στα αγόρια από τα κορίτσια.
Η ακριβής αιτία του ΣΤ παραμένει άγνωστη.
Από τις μελέτες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δεν αποδεικνύεται πως υπάρχει συγκεκριμένη εγκεφαλική βλάβη.
Τα περισσότερα παιδιά με ΣΤ έχουν φυσιολογική νοημοσύνη και φυσιολογική ανατομία εγκεφάλου.
Πιθανόν το πρόβλημα να οφείλεται σε δυσλειτουργία νευροδιαβιβαστών πχ ντοπαμίνη, σεροτονίνη ιδιαίτερα στην περιοχή των βασικών γαγγλίων.
Για το λόγο αυτό οι ανταγωνιστές της ντοπαμίνης έχουν χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στη θεραπεία.
Γενετικές μελέτες έχουν δείξει ότι η προδιάθεση προς το ΣΤ.οφείλεται σε σημαντικό βαθμό σε γενετικούς παράγοντες.
Σήμερα πιστεύεται ότι το ΣΤ αποτελεί τη σοβαρότερη εκδήλωση ενός φάσματος συμπτωμάτων,στο οποίο συμπεριλαμβάνονται τα παροδικά ή χρόνια τικ και η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή.
Έτσι όταν ένα μέλος της οικογένειας εμφανίζει ΣΤ, είναι πιθανόν να βρούμε συγγενείς α΄ ή β΄ βαθμού με τικ ή ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου