ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΥΓΡΩΝ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ

Η διατήρηση του ισοζυγίου των υγρών από τον οργανισμό είναι σημαντική για τη λειτουργία των κυττάρων. 

Η ενδοφλέβια χορήγηση υγρών συστήνεται σε οσους χρειάζονται για κάποιο λόγο ηλεκτρολύτες, νερό, βιταμίνες ή και άλλες θρεπτικές ουσίες.

Τα υγρά του οργανισμού κατανέμονται σε δύο κυρίως χώρους, 

τον ενδοκυττάριο και τον εξωκυττάριο . 

Τα υγρά παραμένουν στο χώρο τους με διάφορους φρουρούς που υπάρχουν σε κυτταρικό επίπεδο. 

Στη λειτουργία των φρουρών αυτών παίζουν ρόλο 

το νάτριο του ορού, η ωσμωτικότητα, η γλυκόζη, η λευκωματίνη, η αντιδιουρητική ορμόνη και η αλδοστερόνη.

Το νάτριο είναι το κύριο εξωκυττάριο κατιόν, το οποίο ευθύνεται για την κατακράτηση υγρών στον οργανισμό. 

Όταν υπάρχει έλλειμμα νερού, χάνεται λιγότερο νάτριο διαμέσου των νεφρών, με αποτέλεσμα να κατακρατείται στον οργανισμό που το έχει ανάγκη. 

Το νάτριο εκτός από την παραπάνω λειτουργία προάγει και την νευρομυική λειτουργία, βοηθά στην οξεοβασική ισορροπία και επηρεάζει τα επίπεδα του χλωρίου και του καλίου.  

Ενας ασθενής είναι αφυδατωμένος οταν εχουμε : 

ξηρούς βλεννογόνους, μειωμένη σπαργή του δέρματος δηλαδη δεν ειναι ¨¨ελαστικη¨ η  υπερκλείδια και έσω βουβωνική χώρα, υπόταση, ταχυκαρδία, δυσκοιλιότητα,  άμβλυνση των εγκεφαλικών λειτουργιών και μείωση της ποσότητας των ούρων.

Η βαζοπρεσσίνη 

αντιδιουρητική ορμόνη εκκρίνεται από την υπόφυση σε περιπτώσεις υπο-ογκαιμίας ή αυξημένης ωσμωτικότητας. 

Μία αύξηση της ωσμωτικότητας απλά σημαίνει αύξηση των διαλελυμένων ουσιών. 

Με άλλα λόγια η ¨αντιδιουρητική ορμόνη¨ κατακρατά υγρά ή ενυδατώνει οσους αφυδατώθηκαν. 

Αραιώνει τα πολλά διαλελυμένα σωματίδια του οργανισμού. 

Οπως για παράδειγμα αν βάλουμε  αλάτι σε ένα ποτήρι νερό, το αλάτι διαλύεται.

Η αλδοστερόνη προωθεί την επαναρρόφηση νερού στους νεφρούς, με σκοπό την ενυδάτωση του οργανισμού.

Η ωσμωτική πίεση είναι αυτή που συμβάλλει στην μετακίνηση των υγρών από τον αραιότερο προς τον πυκνότερο, έτσι ώστε τελικά να αποκατασταθεί νέα ωσμωτική ισορροπία με στόχο πάντα η ωσμωτική πίεση σε όλα τα διαμερίσματα του οργανισμού να είναι ίδια.

Στην ενδοφλέβια χορήγηση υγρών  χρησιμοποιηουμε ισότονα, υπότονα ή υπέρτονα διαλύματα ,σε σχέση με το πλάσμα ή την γενική ωσμωτική πίεση των διαλυμάτων του οργανισμού.