ΜΟΝΑΧΙΚΟΤΗΤΑ..ΕΥΦΥΙΑ

 

Τι κάνει ευτυχισμένους τους ανθρώπους σήμερα

Πως μετριέται η ευτυχία

Ειναι επιβεβαιωμενο πως άτομα με υψηλό IQ  ξοδεύουν λιγότερο χρόνο με στενούς φίλους και ειναι φειδωλοι στις κοινωνικές τους επαφές.

Η Εξελικτικη Ψυχολογια διαπιστώνει ότι οι ευφυείς δυσκολεύονται να συμμετάσχουν στην κοινωνική αλληλεπίδραση, ακόμη και με τους στενούς τους φίλους.

Ερωτημα : Τι κάνει ευτυχισμένους τους ανθρώπους σήμερα

Ο  τρόπος ζωής των προγόνων μας που ήταν κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες, αποτελεί το θεμέλιο λίθο της αντίληψης της σημερινής ευτυχίας.

Μελέτη  σε 15.000 ανθρώπους, από 18 έως 28 ετών διαπίστωνει ότι οσοι κατοικούν σε περιοχές  πυκνοκατοικημένες,  αναφέρουν μικρότερη ικανοποίηση από τη ζωή τους, σε σχέση με εκείνους που κατοικούσαν σε χωρια. 

Όσο μεγαλύτερη ηταν η πυκνότητα του πληθυσμού, τόσο λιγότερο ευτυχισμένοι ανέφεραν οι συμμετέχοντες.

Ακομα  η μεγαλύτερη αλληλεπίδραση των ερωτηθέντων με τους στενούς τους φίλους,  έδινε περισσότερη χαρά.

Εφηρμοσαν  τη  Θεωρία της ευτυχίας για να εξηγήσουν τα ευρήματά τους ομως τα αποτελέσματα  τους εξέπληξαν καθώς οι συσχετισμοί για τους ευφυείς αντιστράφηκαν.

Προτιμώ μόνος μου..

Μετρηθηκε η νοημοσύνη και την ευφυία  των  συμμετεχοντων, χωρις να αποκαλυφθουν τα ακριβή επίπεδα του δείκτη νοημοσύνης τους .  

Το αποτελεσμα ηταν πως η επίδραση της πυκνότητας του πληθυσμού στην ικανοποίηση από τη ζωή, ήταν πάνω από δύο φορές 200% μεγαλύτερη για εκεινους με  χαμηλό δείκτη νοημοσύνης σε σχέση με τα άτομα με υψηλό IQ.

Στην πραγματικότητα, τα  ευφυή άτομα μάλιστα ήταν λιγότερο ικανοποιημένα από τη ζωή τους, όταν αναγκάζονταν να κοινωνικοποιηθούν, ακόμα και με τους πιο στενούς τους φίλους.

Με άλλα λόγια: 

Οι ευφυείς τείνουν να χρειάζονται περισσότερο χρόνο και απομόνωση. Αν ξοδεύουν πάρα πολύ χρόνο με τους φίλους, αισθάνονται λιγότερο ικανοποιημένοι με τη ζωή τους.

Τα ευρήματα  δείχνουν – και δεν αποτελεί έκπληξη – ότι τα άτομα με μεγαλύτερη ευφυΐα και την ικανότητα να την χρησιμοποιήσουν είναι λιγότερο πιθανό να ξοδεύουν πολύ χρόνο στην κοινωνικοποίηση, επειδή επικεντρώνονται σε άλλους μακροπρόθεσμους στόχους.

Θα μπορούσε δηλαδή το  ευφυές άτομο να προτιμά να περνάει το χρόνο του με το να καλλιεργει την επιστήμη ή τις γνώσεις παρά να νιώθει ότι χάνει το χρόνο του με την κοινωνικοποίηση, που όχι μόνο δεν του προσφέρει τίποτα, εφόσον δεν εξελίσσεται μέσω αυτού του τρόπου, αλλά αντίθετα του βάζει εμπόδιο καθώς κάνει κατάχρηση στον χρήσιμο χρόνο του που θα μπορούσε να είναι πολύ πιο δημιουργικός.

Σε σχέση τωρα με τους προγόνους μας

Θα πρεπει να δεχθουμε ότι ο  εγκέφαλος μας εξελίχθηκε για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του τότε πρωτόγονου περιβάλλοντος στην αφρικανική σαβάνα, όπου η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν παρόμοια με αυτή του πληθυσμού στην αγροτική Αλάσκα, με λιγότερο από ένα άτομο ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Οι προϊστορικοί πρόγονοί μας που ήταν κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες, ζούσαν σε μικρές ομάδες των 150 ατόμων,  και  έπρεπε να έχουν μεταξύ τους όσο πιο φιλικές σχέσεις μπορούσαν.

Κατοπιν τουτου είναι πιθανό οι ευφυείς  να είναι καλύτερα εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν τις εξελικτικές αλλαγές του σύγχρονου τρόπου ζωής ζώντας σε μια περιοχή με μεγάλο πληθυσμό, με το να έχει όλο και μικρότερη επίδραση αυτή η πολυκοσμία στη συνολική διάθεση και στην ευημερία τους.

Ειρησθω εν παροδω πως η ευτυχια καθοριζεται από την άποψη της αυτο-αναφερόμενης ικανοποίησης και όχι από την αντικειμενική αίσθηση της ευημερίας 

«Η μονοτονία και η μοναξιά μιας ήσυχης ζωής, διεγείρει το δημιουργικό μυαλό» 

Αϊνστάιν

Πηγη Μαρίνα Μόσχα