Posted on Ιουνίου 7, 2014 by kosmaser
Η προσκόλληση σε οτιδήποτε αποτελεί μια εν δυνάμει πηγή πόνου και δυστυχίας.
Πολλοι προσκολλώνται σε ανόητους κι υπερφίαλους ανθρώπους, κι όταν χωρίζουν, νιώθουν ότι χάνουν κάτι απ' τον εαυτό τους.
Πολλοι προσκολλώνται σε ανόητους κι υπερφίαλους ανθρώπους, κι όταν χωρίζουν, νιώθουν ότι χάνουν κάτι απ' τον εαυτό τους.
Αποδεχόμενοι αυτο που είμαστε καταρρέει και ο φόβος της αλλαγής.
Για να το συνειδητοποιήσουμε αυτό δεν αρκεί να το σκεφτούμε .
Εδώ πρέπει να πάμε πέρα από τον νου..και να συνδεθούμε με την Πηγή που δημιούργησε τη ¨μορφή¨ μας.
Πάμε στην ¨ενορία¨ μας, και ζηταμε να μιλήσουμε με τον Εφημέριο.
Οχι δεν χρειαζεται να τον γνωρίζουμε.Του μιλαμε. Τον ακουμε.
Για να το συνειδητοποιήσουμε αυτό δεν αρκεί να το σκεφτούμε .
Εδώ πρέπει να πάμε πέρα από τον νου..και να συνδεθούμε με την Πηγή που δημιούργησε τη ¨μορφή¨ μας.
Πάμε στην ¨ενορία¨ μας, και ζηταμε να μιλήσουμε με τον Εφημέριο.
Οχι δεν χρειαζεται να τον γνωρίζουμε.Του μιλαμε. Τον ακουμε.
Κανουμε ο,τι η Εκκλησια πιστευει για την οικογενεια, γιατι αυτη μας χαρίζει την αιώνια αλλά και την παρούσα Ζωή.
Αυτός που κρίνει αισθάνεται ανώτερος
Όσοι κρίνουν λοιπόν, το κάνουν από ανασφάλεια και θα ακούσουμε αυτό που πραγματικά μας λέειΝιώθω ανεπαρκής, σε παρακαλώ δείξε κατανόηση.
Οι προσδοκίες είναι μία από τις κύριες αιτίες θυμού.Θυμώνουμε.. όταν περιμένουμε να γίνει κάτι και δεν γίνεται, ή όταν κάποιος κάνει κάτι
( συνηθισμενοι καυγάδες μεταξύ, κατα τα άλλα αγαπημενων, χριστιανικών, πιστών ζευγαριών.)
μετά από μια αποτυχία μας, που οφείλεται στηνπροσδοκίαμαςγιαεπιτυχία, προετοιμασμένοι να επιτύχουμε στα γεγονότα δεν αλλάζει τίποτα
Χαίρετε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου