alt




 alt



Αστα φίλε μου, πέρασαν τα χρόνια κι άρχισα να φυραίνω.Ξεχνώ ονόματα, ανθρώπων που δούλεψα χρόνια μαζί τους έφαγα ψωμί κι αλάτι.Μετά , καθώς περπατώ,κοιτάζω γύρω και νομίζω οτι αφαιρούμαι,δεν μπορώ να θυμηθώ τι ακριβώς πήγαινα να κάνω στην κουζίνα.Απ την άλλη γράφω ατέλειωτες λίστες με όλα τα μικρο-πράγματα που ξεχνώ.

Κοσμά μου ,νομίζω ότι το μεσόκοπο μυαλό μου αρχίζει να διαλύεται και έχω πάρει τον κατήφορο που οδηγεί αργά αλλά σταθερά στο γεροντικό ξεκούτιασμα.
Γέλασα διακριτικά με το ξέσπασμα του φίλου μου,και τον διαβεβαιωσα οτι σε ένα μεγάλο φάσμα γνωσιακών δεξιοτήτων,ο νους των μεσηλίκων (από 40 έως 68) ξεπερνάει σε επιδόσεις κάθε άλλη ηλικιακή ομάδα.
Φυσικά δεν γεννάται αμφιβολία οτι Υπάρχουν κάποια πράγματα που χάνουμε π.χ. η γρήγορη ανάκληση πληροφοριών, όπως τα ονόματα,  αλλά αυτά αντισταθμίζονται, από τα μεγάλα κέρδη σε πολλές σημαντικές μορφές διανοητικής λειτουργίας  όπως : 
Ενας μεσήλικας Χειρίζεται Πιο Ήρεμα Τα Συναισθήματα Και Τις Πληροφορίες.Είναι πιο εύκαμπτος, πιο ευέλικτος, ακόμα και πιο ευδιάθετος.Ο μεσήλικας αναγνωρίζει καλύτερα τις ¨λεπτές αποχρώσεις¨ και τα διφορούμενα.Μπορεί να συλλάβει με μεγαλύτερη ακρίβεια καταστάσεις,πράγμα που  επιτρέπει την καλύτερη κρίση.  Η Σοφια κορυφώνεται γύρω στα 65, έπειτα από μια σταθερή συσσώρευση στη διάρκεια της ζωής.Σε δύο θέσεις-κλειδιά του εγκεφάλου -που είναι ο Ιππόκαμπος και ο αμυγδαλοειδής πυρήνας, το έλυτρο της μυελίνης, της μονωτικής ουσίας του νευρικού ιστού, που διενεργεί τις ¨συνδέσεις¨ στην εγκεφαλική λειτουργία, εξακολουθεί να παράγεται κατά τη μέση ηλικία, συχνά και μετά τα 65. Το πιο αξιοπρόσεκτο  όμως σημείο, είναι , ότι ο νους του μεσήλικα είναι πιο Χαρούμενος  Από Των Νέων Ανθρώπων.
Αν λοιπόν οι μεσήλικες είναι τόσο ευνοημένοι γιατί τότε η περίοδος αυτή της ζωής μας είναι τόσο δυσφημισμένη;
Το συμπέρασμα είναι ότι  η ικανοποίηση από τη ζωή αυξάνεται και φτάνει στο απόγειό της στα χρόνια Της Όψιμης Ωριμότητας.Ευτυχώς, η επιστήμη καταρρίπτει  όλους αυτούς τους μύθους. Και ίσως τα καλά μαντάτα να μας βοηθήσουν να οργανώσουμε καλύτερα τη  ζωή μας.Στο μεταξύ, είναι καιρός για ανακωχή.
Ας μην ανησυχούμε για τα ξεχασμένα ονόματα, τα χαμένα κλειδιά και την αφηρημάδα: 
όλα αυτά είναι ασήμαντα.





alt




Σε γενικές γραμμές, το μυαλό μας είναι μια χαρά. Και βέβαια για να μην ξεχνιόμαστε τί βοηθά στην καλή κυκλοφορία του αίματος; 

Μην φοβάστε τη χοληστερίνη και το χταποδάκι.
Η Η διάθεση είναι αυτό που μετράει περισσότερο.

Χαιρετε.