Ο σ τ ε ο π ε ν ί α – οστεοπόρωση.
Οχι δεν θα μπορούσαμε να τη θεραπεύσουμε οριστικά, με το να παίρνουμε ασβέστιο,βιταμίνη D καλσιτονίνη ή ό,τι άλλο μας δινει ο γιατρός μας, για να μας προφυλάξει απ τις επερχόμενες ζημιές στην οστική μας μάζα,στα κόκαλά μας, που παραμένουν το ίδιο άρρωστα όπως ήταν εξ αρχής.
Η οστεοπενία-οστεοπόρωση δεν είναι ασθένεια έλλειψης ασβεστίου, ως στοιχείου, του οποίου πασχίζουμε να επιτύχουμε, την αποκατάσταση.
Το ασβέστιο δεν είναι το σπουδαίο θρεπτικό στοιχείο για τα οστά μας τουλαχιστον.
Ισως για άλλα πράγματα,γιατί πράγματι το ασβέστιο είναι ένα από τα πλέον σημαντικά θρεπτικά συστατικά για τη λειτουργία του οργανισμού, και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε πολλές ζωτικές λειτουργίες του, όπως επίσης και στη διαδικασία της μυϊκής ανάπτυξης και ανάρρωσης.
Συνεπώς η οστεοπόρωση γενικά θα έπρεπε να απασχολεί εξίσου και τους άνδρες μετά τα 65 τους. Ο κίνδυνος συνίσταται στο να υποστούμε κάταγμα, συνήθως στα ισχία ή στα άκρα, αλλά επίσης και στην σπονδυλική στήλη.
Ενα κάταγμα σε προχωρημένη ηλικία μπορεί να απορρυθμίσει τον οργανισμό μας ,ακόμα και με μοιραία κατάληξη. Οι συνηθισμένες δίαιτες στέρησης θερμίδων και λιπαρών απειλούν κι αυτές σοβαρά τα οστά μας.
Είναι γνωστό οτι:
Ενα 30% τουλάχιστον από όσο βάρος χάνεται, είναι οστά και μυς.Αυτά χάνονται οριστικά και σε έξι , το πολύ,μήνες,οι 9 στους 10 θα έχουν ανακτήσει όλο το προηγούμενο βάρος τους αλλά αποκλειστικά σε λίπος, δηλαδή θα έχουν χάσει πολύτιμα κόκαλα και μυς και θα έχουν γίνει ακόμα πιο πλαδαροί και παχύσαρκοι, αλλά και με δαντελένια οστά.
Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε οτι όλα τα πράγματα που αφορούν τον οργανισμό μας ρυθμίζονται απο τους αδένες και τις ταπεινες ορμόνες μας, ενδοκρινείς, παρακρινείς, και κυρίως αυτές τις φοβερές αυτοκρινείς
Από τις ορμόνες αυτές εξαρτώνται: Κυρίως ο μεταβολισμός ,το αμυντικό σύστημα, ο σκελετός και σε τελική ανάλυση ολόκληρο το σώμα μας,και φυσικά η ψυχική μας διάθεση, τη στιγμή που είμαστε ψυχο-σωματικές υπάρξεις.
Τί λοιπόν πρέπει να κάνουμε, ώστε το ορμονικό μας σύστημα να δουλεύει σωστά θα πρέπει να τρώμε 3 κύρια γεύματα, οπωσδήποτε, δηλαδή Πρωϊνο, μεσημεριανό βραδυνό και δύο ενδιάμεσα, δεκατιανό και απογευματινό καταπίνοντας στο ενδιάμεσο,ένα κουταλάκι ιχθυέλαιο,και να φύγουμε για τις απασχολήσεις μας,έχοντας σ ένα γυάλινο μπουκάλι και μισό λίτρο φιλτραρισμένο, κι όχι εμφιαλωμένο νερό.
Το δεκατιανό μας μπορεί να είναι ένα γιαουρτάκι πρόβειο 100 γραμμαρίων,ναι με όλα του τα λιπαρά,κι ένα-δύο ροδάκινα.
Το μεσημεριανό μας κατα κύριο λόγο ψάρι, απ την ταπεινή σαρδέλλα, που αν κατορθώσουμε θέλει λίγη προσπάθεια να την τρώμε με τα κόκκαλά της, θα προσφέρουμε ευεργεσία στο σύστημα μας και θα θωρακίσουμε το σκελετό μας μέχρι τον κολιό, το σκουμπρί, την τσιπούρα , τον σαργό, που τον βρίσκουμε πλέον και σε φιλέτο,αρκεί να μάθουμε να τα τρώμε στον ατμό και να αφήνουμε το κακό λίπος στο νερό και όχι στα κάρβουνα, που καψαλίζεται στους 400 βαθμούς καπνίζει το ψάρι και γίνονται, συμφωνώ, πολύ νόστιμα, αλλά λίγο μας ωφελεί σ αυτό που ψάχνουμε
Πάλι στο ενδιάμεσο καταπίνουμε ένα κουταλάκι ιχθυέλαιο,με λίγο λεμόνι, που απαλύνει τη γεύση του.Αν τώρα δεν πολυσυμπαθούμε το ψάρι,να περιορισθούμε στο κοτόπουλο ή την γαλοπούλα Ισως δεν είναι τόσο γευστική όσο μια χοιρινή μπριζόλα, αλλά πιστέψτε με είναι πολύ καλυτερη για τον οργανισμό μας.
Πάλι ένα γιαουρτάκι το απόγευμα με ένα ή δύο φρούτα,και το βραδυνό πλούσιο σε φρέσκα και βραστά λαχανικά, παρθένο λάδι, λιγο τυρί με ένα μπιφτέκι απο μοσχάρι, αν δεν κοψαμε ακομα το κοκκινο κρεας, και πάλι στον ατμό.
Ολα τα άλλα, τα νόστιμα, τα πικάντικα,και τα ποτά γενικώς, μας παχαίνουν, μας αρρωσταίνουν και μας καταστρέφουν χτυπώντας τους αδένες μας, που είναι οι μόνοι που, δυστυχώς, δεν ανανεώνονται . Ναι όλα τα κύτταρα μας ανανεώνονται κάθε λίγο, κάθε μερικές μέρες, όχι όμως οι αδένες μας,οι οποίοι ακολουθούν τη θνητότητα και φθαρτότητα, που κληρονομήσαμε απ τους προπάτορες μας. Αυτα τα λιγα και μην εχετε αγχος, γλυτωνετε απ τον κορονοϊο.
Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου