ΛΕΒΟΝΤΟΠΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ

Η λεβοντόπα ή L-DOPA είναι μια κατεχολαμίνη, παράγωγο του αμινοξέος τυροσίνη, προδρομου μοριου της ντοπαμίνης. Η ντοπαμίνη είναι μια απλή οργανική ουσία , δρα ως  νευροδιαβιβαστής χρησιμοποιουμενος από τα νευρικά κύτταρα στην επικοινωνια τους 

Παράγεται κυρίως στη μέλαινα ουσία και στη¨κοιλιακή καλύπτρα¨.

Επηρεάζει Την Ψυχική Διάθεση, Το Σύστημα Κινήτρων, Ικανοποίησης Και Αμοιβής. 

Η λεβοντόπα χρησιμοποιείται για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της Πάρκινσον, καθώς στη νόσο αρχικού σταδίου μετατρέπεται, από τους εναπομείναντες νευρώνες στη μέλαινα ουσία ,σε ντοπαμίνη, που βρίσκεται σε έλλειψη στην ασθένεια.

Η λεβοντόπα χρησιμοποιείται  επειδή η ίδια ντοπαμίνη δε μπορεί να εισέλθει στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Η λεβοντόπα  αποκαρβοξυλιώνεται 

σε μεγάλο βαθμό στη περιφέρεια σε ντοπαμίνη. Για να σταματήσει αυτή η αποκαρβοξυλίωση στη περιφέρεια, αν υπερβουμε τη δοσολογια χρησιμοποιείται η καρβιντόπα . 

Από μόνη της έχει αντιυπερτασικές ιδιότητες .

Χορηγείται μαζί με τη λεβοντόπα επειδή  εμποδίζει τη μετατροπή της λεβοντόπα σε ντοπαμίνη ,

επιτρέποντας στην τελευταία να ασκήσει τη δράση της στο κεντρικό νευρικό σύστημα. 

Η καρβιντόπα δεν ¨περνα¨ τον αιματεγκεφαλικό φραγμό.

Η χορήγηση λεβοντόπας μειώνει τη δυσκαμψία, τον τρόμο και τη βαρύτητα της νόσου, όμως ύστερα από τρία , πέντε χρόνια  η απόκριση μειώνεται, επειδή ο αριθμός των νευρώνων που μπορούν να τη μεταβολίσουν σε ντοπαμίνη είναι πλέον πολύ μικρός.  

 Η ντοπαμίνη βοηθα στον έλεγχο της σωματικής κίνησης και της συναισθηματικής συμπεριφοράς. Άλλες κατεχολαμίνες οπως η νορεπινεφρίνη και επινεφρίνη 

παράγονται  απ την ντοπαμίνη.

Η νορεπινεφρίνη και η επινεφρίνη  εμπλέκονται στο αυτόνομο νευρικό σύστημα, το οποίο ¨ελέγχει¨ τις ακούσιες διαδικασίες του σώματος, όπως είναι η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και της θερμοκρασίας του σώματος.

Και τωρα να δουμε μερικα πρακτικα θεματα. 

Η Πάρκινσον δεν απαιτεί ειδική δίαιτα,η σωστή διατροφή όμως είναι σημαντική για τη διατήρηση της καλής υγείας , τη βελτίωση της δυσκοιλιότητας και το σημαντικότερο την καλή απορρόφηση  της λεβοντόπα 

Μadopar, Sinemet, Stalevo.

Τα φάρμακα , θα πρέπει πρώτα να απορροφηθούν από το έντερο και να φθάσουν στον εγκέφαλο σε επαρκή ποσότητα. Η λεβοντόπα, έχει μια σημαντική ιδιαιτερότητα στην απορρόφησή της, η οποία είναι καθοριστική για τη δράση της.

Η χημική σύνθεση της είναι όμοια με τα βασικά στοιχεία των ζωικών πρωτεϊνών, τα αμινοξέα. 

Οι τροφές, που προέρχονται από το ζωικό βασίλειο κρέας, ψάρι, πουλερικά, αυγά, γάλα και τα παράγωγά τους τυριά, αλλαντικά , περιέχουν αμινοξέα, που  ανταγωνίζονται την 

απορρόφηση της λεβοντόπα, όταν βρεθούν μαζί στο έντερο. 

Για το λόγο αυτό η ποσότητα της λεβοντόπα, που απορροφάται κάθε φορά, μπορεί να είναι διαφορετική και εξαρτάται σημαντικά από το είδος της τροφής.

Στα αρχικά στάδια , αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία, επειδή ο εγκέφαλος έχει τη δυνατότητα αποθήκευσης του φαρμάκου. Στα προχωρημένα στάδια όμως, η δυνατότητα αποθήκευσης είναι περιορισμένη και ο ασθενής είναι εξαρτημένος από την πλήρη απορρόφηση της κάθε μιας δόσης της λεβοντόπα.

Στην περίπτωση αυτή κάθε περιορισμός  στην απορρόφησή της είναι καθοριστικός. 

Ξαφνικα ο ασθενης διαπιστώνει ότι  το φάρμακο τον ¨εγκαταλείπει¨ και τα συμπτώματά του επιδεινώνονται σημαντικά.

Στην περίπτωση αυτή απαιτείται αλλαγή των διατροφικών του συνηθειών. 

Πιο απλα, αρκεί η αποφυγή λήψης της λεβοντόπα μαζί με τροφές ζωικής προέλευσης.

Ένας απλός τρόπος ρύθμισης της απορρόφησης του φαρμάκου είναι να το πάρει ο ασθενής μία ως μιάμιση ώρα πριν από ένα γεύμα που θα περιέχει κρέας, ψάρι, τυρί, αυγά γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα.

Να σημειωθεί ότι οι φυτικές τροφές, ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες, φρούτα λαχανικά, δεν επηρεάζουν  την απορρόφηση της λεβοντόπα και ο ασθενής δεν χρειάζεται να προσέξει ιδιαίτερα.

Ελατε να δουμε μερικα πρακτικα θεματα ληψης λεβοντόπα

Αυτος που ξεκινα τη ληψη του φαρμακου .

Στην αρχή της θεραπείας με λεβοντόπα , παιρνουμε το φάρμακο μ ε τ ά  το φαγητό, όχι όμως μαζί με γαλακτομικά. 

Γαλακτοκομικά επιτρέπονται μια ώρα μετά τη λήψη του φαρμάκου. Εννοειται οτι αν μπορει να τα…στερηθει ακομα καλυτερα.

Καλο θα ειναι να προσεξουμε στην εφαρμογη αυστηρου χρονο διαγραμματος, όσον αφορά όλες τις ζωικής προέλευσης πρωτεΐνες. Ρυθμιζουμε την ώρα του φαγητού ανάλογα με τη ώρα λήψης του φαρμάκου. 

Αν το γεύμα  περιέχει τρόφιμα  ζωικής προέλευσης, τότε το φάρμακο θα πρέπει να το πάρει  μιάμιση ώρα πριν, για να απορροφηθεί πριν φθάσουν στο έντερο τα ζωικά αμινοξέα. 

Εξ αλλου καλο ειναι να συνηθιζει κανεις στα μικρα, συχνα γευματα, με την τηρηση της αποστασης της μιαμισης ωρας απ τη ληψη του φαρμακου, που το παιρνουμε   παντοτε  νηστικοι.

Δεν καταργουμε τις ζωϊκες τροφες, απλα τις περιοριζουμε στο δειπνο.