Posted on 16 Ιουλίου, 2013 by kosmaser
Το α ν ο σ ο μας σύστημα, αυτο που και μονο μας προστατευει απο καθε επιδοξο εχθρο, αποτελείται από δύο βασικές ομάδες κυττάρων, τα κύτταρα
της λεμφικής σειράς λεμφοκύτταρα και τα κύτταρα της μυελικής σειράς.
Τα λεμφοκύτταρα περιλαμβάνουν
τα Β-λεμφοκύτταρα,
τα Τ-λεμφοκύτταρα, καθώς επίσης και
τα Μεγάλα Κοκκιώδη Κύτταρα ή Κύτταρα
Φ υ σ ι κ ο ί Φονιάδες Natural Killer Cells.
Τα ¨Τ κ ύ τ τ α ρ α¨ επεμβαίνουν τις περισσότερες φορές ακαριαία για να σταματήσουν αρχόμενες μολύνσεις του άνοσου συστήματος.
Στον αντίποδα, τα ρυθμιστικά Τ κύτταρα έχουν μιαν άλλη ξεχωριστή ιδιότητα. Να σταματούν μιαν ανοσοποιητική πράξη, στο σημείο που πρέπει, πριν δηλαδή αυτή γίνει
ε π ι θ ε τ ι κ ή, και επομένως οδηγήσει στην εμφάνιση
α υ τ ο ά ν ο σ ω ν ασθενειών, όπως είναι
ο Λύκος ή ο διαβήτης τύπου Ι.
Η έλλειψη , ή η πλημμελής ανάπτυξη, αυτών των ρυθμιστικών Τ κυττάρων, σχετίζεται με την εμφάνιση των αυτοάνοσων και φλεγμονωδών νόσων.
Οσοι τωρα διαθέτουν μεγαλύτερο, από τον φυσιολογικό, αριθμό ρυθμιστικών Τ κυττάρων, δεν είναι σε θέση,να καταπολεμήσουν τις μολύνσεις αποτελεσματικά.
Πρόσφατα, το ¨Flanders Institute for Biotechnology Laboratory for Autoimmune Genetics¨του Πανεπιστημίου Leuven στο Βέλγιο,ανακοινωσε πως Τα ρυθμιστικά Τ κύτταρα παράγονται συνεχώς στο σώμα μας,
αλλά ο αριθμός τους διατηρείται σταθερός μέσω της ¨απόπτωσης ¨,
μιας διεργασίας προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου.
Κατά τη διάρκεια της οποιας το κύτταρο συρρικνώνεται, η μιτοχονδριακή μεμβράνη διαρρηγνύεται και το κύτταρο αποδομείται σχηματίζοντας αποπτωτικά σώματα, τα οποία φαγοκυτταρώνονται, χωρίς φλεγμονή
Ο θάνατος των κυττάρων είναι σημαντικός ,σε πολλούς τύπους ανοσοποιητικών κυττάρων, για την αντικατάσταση αυτών που είναι ελαττωματικά, κατεστραμμένα ή βρίσκονται σε έλλειψη. Η ¨απόφαση¨ σχετικά με το κατά πόσον θα ζήσουν ή θα πεθάνουν τα κύτταρα, ελέγχεται από μια ¨οικογένεια πρωτεϊνών¨, που ονομάζεται Bcl-2.
Η συγκεκριμένη ομάδα πρωτεϊνών αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για τον αριθμό των ρυθμιστικώνΤ-κυττάρων.
Ξαναδιαβάζοντας προσεκτικά την σχετική ανακοίνωση, παρατηρούμε τη σοφία που κρύβεται επιμελώς πίσω κι απο τον παραμικρότερο μηχανισμό υποστήριξης αυτού του θαύματος που λέγεται ζωή.
Βλέπουμε τον θάνατο να είναι ¨σφιχταγκαλιασμένος ¨με τους μηχανισμούς διατήρησης της ζωής.Κι αν κάποιος ,τρόπος του λέγειν, προσπαθήσει να τον αγνοήσει, τότε αυτόματα έχουμε την δημιουργία κακοήθειας.Σα να λέμε η δήθεν επανάσταση κι ανυπακοή στον Νόμο, φέρνει την κακοήθεια.
Δεδομένου τώρα πως ένα καρκινικό κύτταρο είναι εν δυνάμει, α θ ά ν α τ ο, μπορούμε , να εικάσουμε, τί συμβαίνει και στην ευρύτερη ζωή μας, όπως αυτή βιώνεται στη ¨κτιση¨, στον κόσμο μας.
Ο άνθρωπος έρχεται στον κόσμο ως φορέας μιας ψυχής, που του δίδεται απ τον Δημιουργό του.
( σ.σ. απ εδώ και περα ο,τι γράφεται αφορά αυτούς που πιστεύουν ή που είναι υποψιασμένοι.Οι υπόλοιποι μπορούν να αρκεσθούν στο σημειολογικό απλώς γεγονός,της επιστημονικής κοινότητας περί του τρόπου δράσεως των ¨ρυθμιστικών Τ κυττάρων.)
Τα κύτταρα μας, έχουν γονιδιακή εντολή να πεθάνουν τη συγκεκριμμένη στιγμή, κι αυτό γίνεται με την απόπτωση, όπως είπαμε μόλις πριν λίγο. Οποιαδηποτε¨παρακοή¨έχει σαν αποτέλεσμα την πυροδότηση έναρξης της αλυσσιδωτής αντίδρασης της κακοήθειας, που καταλήγει και πάλι σε θάνατο, μόνο που αυτή τη φορά είναι ο θάνατος του οργανισμού σαν όλον.
Αρα ουσιαστιά, η ¨παρακοή¨, οδηγεί εκ του ασφαλούς στο θάνατο,μόνο που αυτός επέρχεται με οδύνες, κακουχία, κι ο,τι η (μοιραία), αρρώστια συνεπάγεται. Τί σημαίνει όμως αυτό.
Πως η υπακοή και η συμμόρφωση στον Νόμο,η προσεκτική επιλογη του ορθού δρόμου, η τήρηση των κανόνων συμπεριφοράς, που χάραξε η πείρα κι η εμπειρία αιώνων ζωής, βοηθούν στη διατήρηση της ζωής, που έχει κάποιον συγκεκριμμένο σκοπό να μας πάει ήρεμα και με πρόγραμμα σε κάποιο λιμάνι προορι σμού, ενεργεί και φέρνει αποτέλεσμα;
Τώρα θα μου πείτε οτι φιλοσοφώ αερολογώντας.
Πιθανόν, αλλά ας το δούμε απο καθαρά ωφελιμιστικής επόψεως. Ενα παράδειγμα.
Οι πανελληνιες εξετάσεις τέλειωσαν, βγήκαν οι βάσεις, κι ανεδείχθησαν οι ¨κερδισμένοι και χαμένοι¨ αυτού του διαγωνι σμού.Μερικές εκατοντάδες κερδισμένων, θα φοιτήσουν στις σχολές-όνειρο, που είναι κατα κύριο λόγο οι ιατρικές, και δευτερευόντως οι Νομικές. Διερωτήθηκε ποτέ κανείς μας γιατί αυτές οι σχολές, παγκοσμίως, έχουν τόση αίγλη, τόση ζήτηση, και χιλιάδες νέοι, ονειρεύονται να τις ακολουθήσουν;
Τί περισσότερο έχει ένας γιατρός, ή ένας νομικός, απο τον υδραυλικό, τον ηλεκτρολόγο, τον αρτοποιό, τον γεωργό, τον ξυλουργό.
Τί κάνει τον γιατρό να ξεχωρίζει απ τον απλό εργάτη.
Μήπως η γνώση των μηχανισμών λειτουργίας του σώματος, ή η εμπειρία του να βοηθήσει στη διατήρηση της ζωής, και η αποφυγή του πανταχού παρόντος, σε κάθε φάση της ζωής, του Θανάτου.( η απόπτωση που λέγαμε.).
Είναι φυσικά κι η αναντίρρητη ψευδαίσθηση της ¨δυνάμεως¨ έναντι του άλλου, του ασθενούς Εχουμε το παράδειγμα της τηλεφωνικής ομιλίας των μακαριστών:
Γέροντος Πορφυρίου και Γιώργη Παπαζάχου ¨ιατρών¨και των δύο, απο ξεχωριστή πλευρά ο καθένας.
¨Γιώργη θα πάμε στην κόλαση¨.
Μαζί σου Γέροντα κι εκεί πάω.
¨Γιώργη δεν αστειεύομαι¨.
Γιατί το λές Γέροντά μου; Μήπως παίρνω λεφτά απ το επάγγελμά μου; Μήπως έχω τις υπέρογκες καταθέσεις; Μήπως έχω τα πολυτελή αυτοκίνητα;
¨Οχι Γιώργη μου, αλλά μόλις πριν λίγο,πώς ένοιωσες όταν το ζευγάρι ,που είχες στο ιατρείο σου σε κοίταζε σαν Θεό, λέγοντάς σου ε υ χ α ρ ι σ τ ώ για τη βοήθειά σου.
Τί ήταν το αεράκι αυτό που ένοιωσες να φυσάει μέσα σου;
Η ψευδαίσθηση της δύναμης, της εξουσίας, πάνω στον συνάν θρωπο, και μια πλούσια ζωή, γεμάτη απολαύσεις και ηδονές, είναι το κυρίαρχο στοιχείο στις ψυχές των περισσοτέρων νέων που επιλέγουν ενσυνείδητα , και με με ανοιχτά μάτια την υπακοή ,και κατα κράτος αποδοχή των πειρασμών εκείνων , που Πρώτος μας υπέδειξε ο Χριστός οταν στην έρημο , μετά απο σαράντα μέρες νηστεία, αρνήθηκε στον διάβολο, που σαν Πρόσωπο προς Πρόσωπο του υπέβαλε.
Αρα να που βρίσκεται το κομβικό σημείο, όλης της ύπαρξης μας. Στον Πειρασμό, Και Στην Υπακοή.
Πολύ σημαντική όντως η ανακοίνωση του ¨Flanders Institute for Biotechnology Laboratory for Autoimmune Genetics¨. Αλλά δεν κάνει τίποτα περισσότερο παρά να επιβεβαιώνει, για μιαν ακόμη φορά, το αμετακίνητο του Νόμου εκείνου ,που Πρώτος ο Υιός του Ανθρώπου επεκύρωσε,
Μην Υποκύπτωντας Στους Πειρασμούς που Του πρότεινε ο Διάβολος σαν πρόσωπο προς Προσωπο κι όχι αορίστως.
Χαίρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου