ΑΠΙΣΧΝΑΣΗ..ΚΑΧΕΞΙΑ..ΣΑΡΚΟΠΕΝΙΑ

 

Στην τριτη ηλικια 

προσεχουμε  το σωματικό βάρος για δύο λόγους. 

Οι ηλικιωμένοι, λόγω  κοινωνικοοικονομικών συνθηκών  κάποιας ασθένειας  ή γνωστικής δυσλειτουργίας, 

μπορούν να γίνουν λιποβαρείς 

να χάσουν απότομα και ανεπιθύμητα βάρος 

και να είναι υποσιτισμένοι. 

Από την άλλη πλευρά, 

το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία, 

που παρουσιάζει αυξητική τάση στις μεγάλες ηλικίες, επιδεινώνει τα κοινά προβλήματα υγείας αυτών των ηλικιών, όπως 

καρδιαγγειακά, διαβήτης ή η αρθρίτιδα.

Η ηυξημένη θνησιμότητα στους 

αδύνατους ηλικιωμένους εμφανίζεται 

σε όσους έχουν χάσει βάρος ακούσια και πολύ λιγότερο έως καθόλου, σε εκείνους που έχουν σταθερά χαμηλό σωματικό βάρος. 

Τρεις είναι οι κυριότεροι μηχανισμοί απώλειας βάρους σε ηλικιωμένους: 

1) Απίσχναση: 

εδώ, η ακούσια απώλεια βάρους οφείλεται κυρίως στην κακή πρόσληψη τροφής, η οποία μπορεί να οφείλεται σε ασθένειες οπως 

καρκίνος, γαστρεντερικές παθήσεις, καρδιοπάθειες,  κατάθλιψη και πολυφαρμακία. 

Πρόκειται για παράγοντες που προκαλούν ένα συνολικό αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο. 

2) Καχεξία: 

πρόκειται για μια ακούσια απώλεια μη λιπώδους μάζας μυς, όργανα, ιστοί, δέρμα και οστά, που προκαλείται από ηυξημένο καταβολισμό παθολογικής φύσης οπως :

η καρκινική καχεξία. 

3) Σαρκοπενία: 

είναι η μείωση της σκελετικής μυϊκής μάζας που σχετίζεται με τις αλλαγές στη φυσιολογία των ηλικιωμένων. 

Κύριο ρόλο στη σαρκοπενία διαδραματίζει η ελαττωμένη σωματική δραστηριότητα, καθώς 

η έλλειψη άσκησης προκαλεί μυϊκές παθήσεις και, με τον χρόνο, απώλεια μυών. 

Οι ηλικιωμένοι ασθενείς 

με ακούσια απώλεια βάρους 

βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο για 

λοίμωξη, κατάθλιψη και θάνατο. 

Ωστόσο, η έγκαιρη αναγνώριση, η αξιολόγηση και η θεραπεία της απώλειας βάρους και των θρεπτικών ανεπαρκειών μπορεί να αποτρέψουν τη νοσηρότητα των ηλικιωμένων. 

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που συμβάλλουν στην παχυσαρκία στον γηράσκοντα πληθυσμό.

 Μερικά άτομα ήταν πάντα υπέρβαρα ή παχύσαρκα και έχουν απλώς μεταφέρει αυτά τα επιπλέον κιλά στη μεγαλύτερη ηλικία τους. 

Απ την άλλη, οι βασικότεροι λόγοι που ορισμένοι άνθρωποι καταλήγουν να γίνονται υπέρβαροι ή παχύσαρκοι καθώς μεγαλώνουν είναι η μείωση των θερμιδικών τους αναγκών και της σωματικής τους δραστηριότητας, 

οι ορμονικές αλλαγές, η κακή διατροφή και 

η φαρμακευτική αγωγή. 

Είναι πλέον επιβεβαιωμένο ότι 

η παχυσαρκία στους ηλικιωμένους 

αυξάνει τον καρδιομεταβολικό  κίνδυνο 

διαβήτη, καρδιοπάθειες, υπέρταση  και 

η σωματική αναπηρία, 

οδηγεί σε ελάττωση της ποιότητας ζωής, και αυξάνει τις διαταραχές 

του ουροποιητικού συστήματος. 

Επίσης, σχετίζεται με  

Μειωμένη γνωστική λειτουργία, άνοια και κατάθλιψη. 

Η παχυσαρκία έχει, αποδειχθεί ότι συσχετίζεται με την επιτάχυνση της διαδικασίας της βιολογικής γήρανσης, όπως υποδεικνύεται από τη μεγαλύτερη μείωση του μήκους των τελομερών των χρωματοσωμάτων που προκαλεί. 

Αν και η ελάττωση του σωματικού βάρους είναι καίρια, στους ηλικιωμένους 

πρέπει να γίνεται υπό αυστηρές προϋποθέσεις. 

Ήπια, με έμφαση στην προστασία του ήδη, λόγω ηλικίας, ελαττωμένου μυϊκού ιστού, καθώς και σε συμφωνία με τη, συνήθως σύνθετη, φαρμακευτική αγωγή.