ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΧΛΩΡΙΔΑ

 

Φυσιολογική χλωρίδα σημαινει γεμάτη απο μικρόβια φιλικά.   

Τετοια έχουν  μόνον :  Το Δέρμα, Η Στοματική Κοιλότητα Έως Τον Φάρυγγα, 

Ο Κόλπος Έως Τον Τράχηλο Και  Το Παχύ έντερο.

Οποιοδήποτε άλλο διαμέρισμα του οργανισμού είναι στείρο από μικρόβια.

Το πλέον συχνό αίτιο μικροβι-ουρίας στις γυναίκες είναι το μικρόβιο E. Coli ή απλά κολοβακτηρίδιο. 

Ονομάζεται έτσι γιατί ζει, και αναπτύσσεται στο κόλον δηλαδή στο παχύ έντερο. 

Εκεί, στο παχύ έντερο, η E. Coli  ανήκει στην φυσιολογική χλωρίδα οπότε δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα. 

Είναι στο χέρι μας να μην της προσφέρουμε τις ιδανικές συνθήκες που χρειάζεται για να μεταναστεύσει προς τον κόλπο και μοιραία προς την είσοδο της ουρήθρας η οποία βρίσκεται πάνω από την είσοδο του κόλπου.

Μια αλλη καθαρά αχρηστη και ανόητη συνήθεια μας είναι :

Η υπερβολική προφύλαξη και η χρήση αντισηπτικών, που ιδιαίτερα στην περιγεννητική  περιοχή, μόνο ζημιά θα μπορούσε να προκαλέσει.

Τα επεισόδια ουρηθρίτιδας και κυστίτιδας αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με ήπια χρήση αντιβιοτικών και μάλιστα τα πιο αθώα όσον αφορά την δράση τους. 

Στόχος μας είναι η αποτελεσματική εξόντωση του μικροβίου χωρίς να δημιουργηθούν ανθεκτικά στελέχη του που δεν θα τα πιάνει κανένα αντιβιοτικό. 

Επειδή συχνά ακούμε για ανθεκτικά στελέχη θα ήταν καλό να εξηγήσουμε τι σημαίνει αυτό. 

Τα βακτηριδια , σε αντίθεση με τους μύκητες,έχουν την ικανότητα να αμύνονται με διάφορους μηχανισμούς.

Σκοπός της άμυνας που εκδηλώνουν είναι  το ένστικτο για επιβίωση.

Ένα βακτηριδιο λέμε ότι είναι ανθεκτικό σ ένα αντιβιοτικό όταν δεν το εξοντώνει πλέον, η μέγιστη μη τοξική δόση για τον άνθρωπο. 

Δηλαδή δεν μπορούμε στην προσπάθεια να εξοντώσουμε ένα μικρόβιο, Να Δώσουμε Υπερβολικά Μεγάλη Δόση Αντιβιοτικού η οποία στο τέλος θα γίνει τοξική για τον άνθρωπο.

Πιο απλά, εάν για να εξοντωθεί ένα βακτηριδιο απαιτείται δόση 3 γραμ αντιβιοτικού την ημέρα και ξέρουμε ότι από τα 2 γραμμάρια και πάνω το αντιβιοτικό αυτό γίνεται επικίνδυνο για τον άνθρωπο Τότε Λέμε Ότι Το βακτηριδιο Ανέπτυξε Αντοχή Στο Συγκεκριμένο Αντιβιοτικό.

Τα τελευταία χρόνια, που επιχειρήθηκε μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση στο πώς θα καταπολεμήσουμε τα βακτηριδια, παρατηρήσαμε ότι :

Αν Δεν Χρησιμοποιήσουμε Ένα Αντιβιοτικό Για π.χ. 1 Χρόνο Τότε Τα βακτηριδια Το Ξεχνούν Και Εξοντώνονται Από Αυτό. 

Ένα επεισόδιο ουρολοίμωξης αντιμετωπίζεται πιο επιθετικά, με συνδυασμό αντιβιοτικών ή με ένα μόνο αντιβιοτικόμε σκοπό να προφυλάξουμε τους νεφρούς αφού αυτοί Είναι Ο Τελικός Στόχος Των βακτηριδιων και ουσιαστικά μόνο αυτούς μπορούν να βλάψουν ανεπανόρθωτα. 

Για Τον Λόγο Αυτό Χρησιμοποιούμε Ήπιες Θεραπείες Σε Απλά Επεισόδια Μικροβιουρίας Και Κρατάμε Τα  Ισχυρά Όπλα Σε Εφεδρεία.

Μοιάζει λίγο με περιγραφή πολεμικής σκηνής και έτσι είναι.

Στην περίπτωση που αντιμετωπίσατε πάνω από 2 πραγματικά επεισόδια ουρολοίμωξης Με Πυρετό, Ρίγος, Πόνο τότε μετά την θεραπεία θα πρέπει να υποβληθούμε σε λεπτομερή απεικονιστικό και εργαστηριακό έλεγχο του ουροποιητικού ώστε να εντοπιστεί ο λόγος που συμβαίνει αυτό.

Ειλικρινά, πέστε μου πόσοι γιατροί ζητούν κάτι τέτοιο απ τους ασθενείς τους; 

Η ουρολοίμωξη είναι μία κατάσταση που μπορεί να απαιτήσει νοσηλεία για να αντιμετωπιστεί ώστε να μην προκαλέσει επιπλοκές από τους νεφρούς ας πούμε πυελο-νεφρίτιδα  οι οποίες μπορούν να αποβούν επικίνδυνες.