Το ανάποδο τρέξιμο διεθνώς γνωστό ως Retro Running ξεκίνησε από την Κίνα τον προηγούμενο αιώνα από ομάδες ηλικιωμένων αντρών, οι οποίοι, φυσικά, δεν το έκαναν επειδή είχαν ξεμωραθεί.
Το 2001 ο καθηγητής κινησιολογίας Barry Bates, με έδρα το παν/μιο της Νεβάδα, ήταν από τους πρώτους που δημοσίευσε ευρήματα σχετικά με τα οφέλη του ανάποδου τρεξίματος στα άτομα άνω των 70 ετών, βεβαιώνοντας ότι η συγκεκριμένη άσκηση έχει πολύ λιγότερο αντίκτυπο στα γόνατα και στα ισχία, βοηθώντας επίσης να διατηρείται η σπονδυλική στήλη διαρκώς ευθεία.
Τα ευρήματα δύο πιο πρόσφατων μελετών, που δημοσιεύθηκαν από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μιλάνου (2011) και από το πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στην Ουαλία (2017), αναφέρουν ότι οι δρομείς που τρέχουν με την όπισθεν, εκτελούν τους διασκελισμούς τους διαρκώς με τα δάχτυλα των ποδιών και όχι με τις φτέρνες, μειώνοντας σημαντικά τους ισχυρούς κραδασμούς στα πέλματα, τους αστραγάλους και τα γόνατα.
Επιπλέον, σύμφωνα με τις μελέτες, η οπισθοδρομία αυξάνει την πρόσληψη οξυγόνου κατά 84%, αντί του 60% της συμβατικής πορείας προς τα εμπρός.
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Stellenbosch στη Νότιο Αφρική, συμπληρώνουν στα παραπάνω ευρήματα και κάτι ακόμη πιο αναπάντεχο:
Μέσα σε 15 έως 45 λεπτά retro running οι συμμετέχοντες έκαψαν κατά 30% περισσότερες θερμίδες από τον αντίστοιχο χρόνο κανονικού τζόγκινγκ, ενώ μέσα σε διάστημα έξι εβδομάδων ανάποδου τρεξίματος από τρεις φορές την εβδομάδα μείωσαν το σωματικό βάρος τους κατά 2,5%.
Βάλε το βίντεο να παίξει:
Ο Mitchell Phillips, πρώην επαγγελματίας αθλητής του Λακρός και νυν ειδικός αναλυτής επιδόσεων αθλητών στο πανεπιστήμιο Widener της Πενσυλβάνια, λέει: Το ανάποδο τρέξιμο βοηθά στη βελτίωση της ισορροπίας και προάγει την καλύτερη νευρομυϊκή απόδοση. Είναι το τέλειο φάρμακο για τη θεραπεία της συχνής έλλειψης συναρμογής μεταξύ των μυϊκών ομάδων ποδιών πρόσθιας και οπίσθιας αλυσίδας, γεγονός που καθιστά έναν αθλητή σε οποιοδήποτε σπορ να βελτιώσει σημαντικά τη δύναμη, την αντοχή και την διάρκειά του σε έναν αγώνα, ελαχιστοποιώντας την περίπτωση τραυματισμού.
Ως μέρος μιας συστηματικής προπόνησης, η οπισθοδρομία επί 30 λεπτά τρεις φορές τη βδομάδα αυξάνει τους δείκτες VO2max η ποσότητα του οξυγόνου που μπορεί το σώμα σου να λαμβάνει και να χρησιμοποιεί κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας και βελτιώνει ταχύτητα και ισορροπία.
O φυσίατρος Dr. Robert K.
Stevenson, ειδικός στην
αποκατάσταση παθήσεων μυών,
νεύρων και οστών, στο βιβλίο του
Backwards Running αναφέρει: Η
ανάπτυξη της σωστής τεχνικής
είναι ζωτικής σημασίας για την
αποφυγή τραυματισμού ή
ατυχήματος κατά τη διάρκεια της
οπισθοδρομίας.
Μεγάλο λάθος είναι
να τρέχεις και να έχεις διαρκώς το
κεφάλι σου γυρισμένο. Έτσι,
δημιουργείς στρέβλωση της
σπονδυλικής στήλης, κράμπες στον
αυχένα και έλλειψη ασφαλούς
ισορροπίας.
Ο σωστός τρόπος είναι να
ελέγχεις το έδαφος πίσω σου ανά 5 έως 10 διασκελισμούς, στρέφοντας το κεφάλι μια φορά προς αριστερά, μια προς τα δεξιά
Γι’ αυτό και δεν πρέπει να επιχειρήσεις ανάποδο τρέξιμο σε ανώμαλο τερέν, άγνωστο έδαφος και αστικούς δρόμους.
Ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, μια άδεια παραλία είναι ιδανικά μέρη για ασφαλή οπισθοδρομία.
Διάδρομος γυμναστηρίου με αντίστροφη φορά ιμάντα δεν υπάρχει. Αλλά μπορείς να επιχειρήσεις retro running στο διάδρομο, απλά, τοποθετώντας το σώμα σου ανάποδα.
Προσωπικα κανω οπισθοπορεια στο Ελλειπτικο μου ποδηλατο με αριστα αποτελεσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου