ΟΥΡΙΚΟ..ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ

 

Το ουρικό οξύ είναι μια χημική ουσία που παράγεται όταν ο οργανισμός διασπά τις πουρίνες, οι οποίες βρίσκονται σε μεγάλες ποσότητες στο αλκοόλ, ειδικά στη μπύρα, και σε τρόφιμα όπως το κόκκινο κρέας, το μπέικον, το μοσχάρι, τα όργανα ζώων και ορισμένα είδη θαλασσινών, όπως ο γαύρος, οι σαρδέλες, τα χτένια, οι ρέγγες και τα μύδια.

Το ουρικό οξύ  συνδεεται με την ουρική αρθρίτιδα, και τις πέτρες στα νεφρά.

Υψηλά επίπεδα ουρικού με ηυξημένο κίνδυνο υπέρτασης, διαβήτη και καρδιαγγειακών παθήσεων.

Τωρα βλεπουμε συσχέτιση μεταξύ ουρικού και κολπικής μαρμαρυγής.

Της πιο συχνής αιτίας ακανόνιστων καρδιακών παλμών στη 3η ηλικια.

Τα υψηλά επίπεδα ουρικού στη μέση ηλικία μπορεί να αυξήσουν σημαντικά τον κίνδυνο κολπικής μαρμαρυγής κατά τις επόμενες δεκαετίες, ακόμη και σε άτομα χωρίς παράγοντες κινδύνου.

Οι παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου , συμπεριλαμβανομένων ηλικίας,  φύλου, καπνίσματος, παχυσαρκίας, πίεσης, χοληστερόλης και διαβήτη ΙΙ,  δεν εξηγούν πλήρως τον αυξημένο κίνδυνο κολπικής μαρμαρυγής, σύμφωνα με τον Δρα Elsayed Soliman, καθηγητή καρδιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Wake Forest στο Winston-Salem της Βόρειας Καρολίνας.

Γι’ αυτό είναι σημαντικό να αναζητήσουμε άλλους παράγοντες κινδύνου κολπικής μαρμαρυγής, στους οποίους μπορούμε να παρέμβουμε, δήλωσε.

Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι το ουρικό οξύ μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη κολπικής μαρμαρυγής, ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς που μπορεί να οδηγήσει σε θρόμβους, εγκεφαλικό , καρδιακή ανεπάρκεια 

Οι ερευνητές παρακολούθησαν 339.604 συμμετέχοντες από τη Σουηδία για 26 χρόνια κατά μέσο όρο. 

Οι συμμετέχοντες ήταν 30 έως 60 ετών και δεν είχαν καρδιαγγειακή νόσο κατά τη στιγμή της εγγραφής τους στη μελέτη. 

Το ουρικό μετρήθηκε τουλάχιστον μία φορά με εξέταση αίματος. 

Στη συνέχεια οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε ομάδες, με βάση τα επίπεδα ουρικού από τα χαμηλότερα προς τα υψηλότερα.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι ο κίνδυνος κολπικής μαρμαρυγής αυξανόταν όσο αυξάνονταν τα επίπεδα ουρικού .

Συνολικά, όσοι είχαν τα υψηλότερα επίπεδα ουρικού , είχαν 45% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής από εκείνους με τα χαμηλότερα .

Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού ηύξησαν τον κίνδυνο κολπικής μαρμαρυγής ακόμη και στους συμμετέχοντες που δεν είχαν υψηλή πίεση, διαβήτη, στεφανιαία νόσο ή καρδιακή ανεπάρκεια κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης.

Αυτό εξέπληξε τους ερευνητές, οι οποίοι ανέφεραν ότι 

το ουρικό οξύ μπορεί να μην λειτουργεί μόνο μέσω καρδιο μεταβολικών μηχανισμών για να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής, αλλά να έχει άμεση επίδραση στην ανάπτυξη της καρδιακής ανωμαλίας μέσω άλλων μηχανισμών.

Το επόμενο βήμα είναι να διερευνηθεί αν η μείωση των επιπέδων ουρικού θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου κολπικής μαρμαρυγής. 

Τα φάρμακα και οι αλλαγές στη διατροφή, όπως 

η αποφυγη του αλκοόλ και τροφών που είναι πλούσιες σε πουρίνες, μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα του ουρικού οξέος.