ΚΟΝΤΑ ΜΑΛΛΙΑ

Μία από τις πολλές απορίες που είχα όταν ήμουν μικρή, ήταν το γιατί όλες οι γιαγιάδες στο χωριό μου έχουν κοντά μαλλιά. 

Κυρίως οι γυναίκες που έχουν ξεπεράσει την ηλικία των 60 – 65 παρατηρείται ότι αποφασίζουν να κόψουν τα μαλλιά τους πολύ κοντά . 

Γιατί συμβαίνει όμως αυτό;

Χαρακτηριστικά μου περιέγραψε πολύ σύντομα, όπως συνήθως κάνει, ότι έκοψε για πρώτη φορά τα μαλλιά της όταν ήταν γύρω στα 60. 

Σίγουρα όχι αργότερα. 

Σήμερα είναι αισίως στα 88 και “δε μπορώ να με φανταστώ ούτε ένα δευτερόλεπτο με μακριά μαλλιά σαν τα δικά σου” λέει με δυνατό τόνο.

 Η ερώτηση σου μπορεί να απαντηθεί γρήγορα και κατανοητά. 

Δεν υπήρχε καμία περίπτωση στα γεράματα, εγγονή μου, να ασχολούμαι με τη περιποίηση των μαλλιών μου. Άσε, που ποτέ δε τα συμπάθησα, ήταν αρκετά πλούσια και ογκώδη, οπότε πάντα αφιέρωνα τουλάχιστον μισή με μία ώρα για να τα φτιάξω και να βγω έξω, έως ότου άρχισα να τα πιάνω με τσιμπιδάκια προς τα πίσω ή αλογοουρά. 

Μα, με πονούσε το κεφάλι είναι η αλήθεια… Γι αυτό σου λέω μεγάλος μπελάς. 

Από τα 60 και μετά, αφότου τα έκοψα ούτε πονοκέφαλο έχω, το ξέρεις;

Είναι αλήθεια πως το καταλαβαίνω, άλλωστε και εγώ έχω πλούσια μαλλιά και με βαραίνουν, που ώρες ώρες θέλω και εγώ να κάνω αυτή τη τόσο τολμηρή κίνηση και να τα κόψω, τουλάχιστον καρέ.

Αυτό που περιέγραψε η γιαγιά μου, είναι ένα εξαιρετικά σύνηθες φαινόμενο για τις γυναίκες που μπαίνουν στη τρίτη ηλικία και με μια απλή παρατήρηση, τουλάχιστον στο χωριό μου και στα διπλανά, ένα ποσοστό της τάξης του 95% των ηλικιωμένων γυναικών έχουν τα μαλλιά τους πολύ κοντά. 

Το υπόλοιπο 3% μπορεί να τα έχει μακριά αλλά πιασμένα κότσο ή γενικά προς τα πίσω μαζεμένα και το 1% τα έχει σε μακρύτερο μήκος.

Μια άλλη απορία μου και ίσως και άλλων είναι το εάν η κοινωνία αποδεχόταν αυτό το κούρεμα στις γυναίκες ή τους φαινόταν όντως τολμηρό και επαναστατικό ή αν ήταν κάτι που “έπρεπε” να γίνει από ένα σημείο και μετά.

Το σίγουρο είναι πως η κίνηση αυτή έρχεται μετά από μια σοβαρή σκέψη και από την αποφασιστικότητα και τη τολμηρή προσωπικότητα κάθε γυναίκας. 

Νομίζω ότι είναι κατανοητό αυτό, μιας και η “θυσία” των μακριών μαλλιών αλλάζει και ολόκληρο το λουκ ενός ανθρώπου.

Πολλές γυναίκες πολιτικοί, προτιμούν ένα λουκ με κοντά σε μήκος μαλλιά (Βλέπε Χίλαρι Κλίντον, Μέρκελ, Κλαρκ) και προσδίδουν την αίσθηση της εξουσίας και της υποσυνείδητης σκέψης πως αφού είμαι τόσο τολμηρή με το πως φαίνομαι, μπορώ να κάνω τα πάντα! Αυτή είναι μια σκέψη μου. Γυρίζοντας βέβαια, στις δικές “καθημερινές” γυναίκες, βλέποντας τες, μου περνούν και αυτές το μήνυμα του δυναμισμού και της θυσίας για το δικό τους καλό!

Καθώς μεγαλώνει μια γυναίκα αρχίζουν και αραιώνουν τα μαλλιά της, γίνονται πιο αδύναμα, χάνουν τη λάμψη τους και αυτό με τη σειρά του επηρεάζει την αυτοπεποίθηση της ή την κοινωνική κριτική φυσικά ή ακόμα και την απόρριψη τους από το ανδρικό φύλο.

Η δική μου απάντηση με βάση αυτά που έχω δει, με αυτά που έχω ακούσει και με αυτά που έχω διαβάσει δεν είναι μονολεκτική αλλά θέτει και κάποιες παραπάνω διακλαδώσεις.

Τα μακριά μαλλιά ανά τα χρόνια πάντα συμβόλιζαν τη θηλυκότητα και τη διάθεση των γυναικών να περιποιούνται και να νιώθουν περισσότερη αυτοπεποίθηση. Όσο μεγαλώνουν όμως κάποιες γυναίκες, (διότι ποτέ στις κοινωνικές επιστήμες δε “τσουβαλιάζουμε” τους ανθρώπους, παρά μόνο με δεδομένα, στη προκειμένη περίπτωση με βάση τις παρατηρήσεις μου), οι περισσότερες γυναίκες ειδικά στην επαρχία, αφήνουν τον εαυτό τους και δε περιποιούνται πια τόσο πολύ. Δεν έρχονται σε σεξουαλική επαφή τόσο συχνά με τον/την σύζυγο τους και έτσι δεν έχουν κάποιο λόγο να “φαίνονται”όμορφες απέναντι στο κοινωνικό μάτι & μικροσκόπιο.

Ευτυχώς, κοιτώντας τη μητέρα μου, η οποία νέα είναι φυσικά (μη το δει και παρεξηγηθεί), μοιραζόμαστε την ΤΌΣΟ απλοποιημένη άποψη πως, η κάθε γυναίκα θέλει και ΠΡΈΠΕΙ να κάνει ό,τι θέλει όχι μόνο με το σώμα της αλλά και με τα μαλλιά της. Και την άποψη αυτή προς μεγάλη μου έκπληξη, λόγω ηλικίας και των στερεοτύπων, τη συμμερίζεται και η γιαγιά μου. Και έτσι πράττουν πολλές. Εν τέλη, η ευκολία της περιποίησης ενός κοντού μαλλιού είναι πολύ πιο εύκολη από ένα πιο μακρύ και αυτή η ευκολία αποτελεί ισχυρό κίνητρο για τις περισσότερες.

Όσο για τη κοινωνία; Όχι μόνο το αποδέχεται αλλά το θεωρεί φυσιολογικό και φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Τουλάχιστον εδώ, στα Βόρεια.