Μικρός, κρυμμένος πίσω από το στέρνο, ο θύμος (thymus) αδενας ήταν ενα όργανο που κανείς δεν πρόσεχε.
Εργαζονταν σιωπηλά στην παιδική ηλικία και μετά… απλώς ξεχνιόταν.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια και το σώμα μεγάλωνε,
ο θύμος αδενας μίκραινε.
Κι αυτό αρκούσε για να τον χαρακτηρίσουν «άχρηστο».
Σε ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις, αφαιρούνταν χωρίς πολλή σκέψη, σαν να μην είχε πια κάτι να προσφέρει.
Όμως το ανθρώπινο σώμα σπάνια λειτουργεί τόσο απλά.
Ο θύμος αδενας ,είναι το μέρος όπου εκπαιδεύονται τα Τ-λεμφοκύτταρα.
ένα από τα πιο σημαντικά οργανα του ανοσοποιητικού μας:
Εκεί μαθαίνουν να αναγνωρίζουν
τι ανήκει στο σώμα μας και
τι αποτελεί απειλή.
Μια διαδικασία λεπτή, σχεδόν αόρατη, αλλά κρίσιμη.
Ακόμα κι όταν ο θύμος αδενας μικραίνει με την ηλικία,
δεν εγκαταλείπει τον ρόλο του.
Αυτό έγινε ξεκάθαρο όταν επιστήμονες άρχισαν να παρακολουθούν ανθρώπους που είχαν υποβληθεί σε καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις. Κάποιοι είχαν χάσει τον θύμο αδενα τους, άλλοι όχι.
Με τα χρόνια, οι διαφορές άρχισαν να φαίνονται.
Εκείνοι χωρίς θύμο εμφάνισαν σοβαρά προβλήματα υγείας και αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι η αφαίρεση του θύμου προκαλεί άμεσα καρκίνο.
Όμως δείχνει κάτι βαθύτερο:
ότι ο θύμος συνεχίζει να λειτουργεί σαν ένα είδος αθόρυβης ασπίδας.
Δεν φαίνεται, δεν διαμαρτύρεται, αλλά βρίσκεται εκεί όταν χρειάζεται.
Η ανακάλυψη αυτή άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε το ανθρώπινο σώμα. Και κυρίως ότι δεν υπάρχουν «περιττά» πάνω του.
Ακόμα και όσα μοιάζουν αδρανή, μπορεί να δουλεύουν αθόρυβα για την υγεία μας.

.jpg)



.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου