ΤΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Εχουμε μιλήσει αρκετες φορές γι αυτα, όμως όσες και να μιλησουμε είναι λίγες, μπροστά στη τραγικότητα της παρουσίας των στη ζωή μας.Σωστά, μιλώ για τα αυτοάνοσα

Τέτοια έχουμε, Στο Ν ε υ ρ ι κ ο Συστημα 

• Πολλαπλη σκλήρυνση 

• Βαριά μυασθένεια 

• Αυτοάνοσες νευροπάθειες

 • Σύνδρομό guillain-barré

Στο α ι μ α  

• Αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία 

• κακοήθης αναιμία 

• αυτοάνοση θρομβοκυτταροπενία

Στα αιμοφορα α γ γ ε ι α 

• κροταφική αρτηρίτιδα 

• αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο 

• αγγειίτιδες όπως η κοκκιωμάτωση wegener 

• νόσος του Αδαμαντιάδη behçet

Στους ενδοκρινεις αδενες 

• Διαβήτης τύπου Ι 

• θυρεοειδίτιδα hashimoto

• αυτοάνοση ωοθηκίτιδα και ορχίτιδα 

• αυτοάνοση νόσος των επινεφριδίων         

Γαστρεντερικο συστημα 

• Νόσος του crohn

 • ελκώδης κολίτιδα 

• πρωτοπαθής χολική κίρρωση 

• αυτοάνοση ηπατίτιδα….

Στο  δ ε ρ μ α 

 

• Λ ε υ κ η

• ψωρίαση

• ερπητοειδής δερματίτιδα 

• πέμφιγα + πεμφιγοειδές πολλών οργάνων  περιλαμβανομένου και του μυοσκελετικού συστήματος, δηλαδή μυς,αρθρωσεις, τενοντες κ.α.

• Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα ρευματοειδης αρθριτιδα

• συστηματικος ερυθηματωδης λυκος 

• σκληρόδερμα 

• πολυμυοσίτιδα

 • δερματομυοσίτιδα

 • Σύνδρομο sjogren.

Στη ρευματοειδη αρθριτιδα, στόχος του ανοσοποιητικού συστήματος είναι ο αρθρικός υμένας , που καλύπτει τις αρθρώσεις.

Η Φλεγμονή του αρθρικού υμένα είναι συνήθως συμμετρική συμβαίνει και στις δύο πλευρές του σώματος και προκαλεί πόνο, πρήξιμο και δυσκαμψία των αρθρώσεων αυτά τα χαρακτηριστικά ξεχωρίζουν τη ρευματοειδή αρθρίτιδα από την οστεοαρθρίτιδα, που είναι μια πιο κοινή εκφυλιστική αρθρίτιδα.

Οι Διαθέσιμες Σήμερα Θεραπευτικές Αγωγές, εστιάζονται στη μείωση της φλεγμονής των αρθρώσεων με αντιφλεγμονώδη και ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. μερικές φορές, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί επίσης να προσβάλλει τους πνεύμονες, τα αγγεία ή τα μάτια. Συχνά, οι ασθενείς μπορεί να αναπτύσσουν συμπτώματα άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως του συνδρόμου sjogren.

Η Ρευματοειδής Αρθρίτις είναι μία από τις πιο συχνές αυτοάνοσες νόσους, προσβάλλοντας 1 στους 100 ανθρώπους στις Ηνωμένες πολιτείες 

Πολλαπλη  Σκληρυνση ..κατά πλάκας, είναι μια νόσος στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Πολύ Συχνά, Η Βλάβη Στο ΚΝΣ συμβαίνει κατά περιόδους επιτρέποντας έτσι στον ασθενή να ζήσει μια σχετικά φυσιολογική ζωή.

Στο Άλλο Άκρο, τα συμπτώματα μπορεί να γίνουν συνεχή, με μια προοδευτικά επιδεινούμενη νόσο, με πιθανή τύφλωση, παράλυση και πρόωρο θάνατο.Κανείς Δεν Μπορεί Να Μιλήσει Με Βεβαιότητα Για Τα Αίτια. Οι πλέον υποψιασμένοι όμως, όπως η καλή μου Αλεξάνδρα, μιλά για το πάνδημο άγχος, γι αυτό κι οταν , ιδίως σε νέα παιδιά το διακρίνει, προσπαθεί με πολλούς τρόπους να το ελέγξει, σαν μια προληπτική κίνηση, με μελλοντικά αποτελέσματα, κάποια φάρμακα, όπως η ιντερφερόνη βήτα, είναι χρήσιμα σε ασθενείς με την υποτροπιάζουσα μορφή Της Πολλαπλης Σκλήρυνσης.

Στα Νεαρά Άτομα, η Πολλαπλη  Σκλήρυνση , είναι η πιο συχνή νόσος του νευρικού συστήματος που προκαλεί αναπηρία. Προσβάλλει 1 Στους 700 Ανθρώπους Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι ερευνητές συνεχίζουν την προσπάθεια ανακάλυψης των αιτιών της νόσου.

Διαβητης Τυπου Ι, αναπτύσσεται λόγω της αυτοάνοσης καταστροφής των κυττάρων του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη. Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης ευθύνονται για τα συμπτώματα και τις επιπλοκές της νόσου. Ωστόσο, τα περισσότερα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη καταστρέφονται πριν ο ασθενής αναπτύξει τα συμπτώματα του διαβήτη.

Στα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνονταιη κόπωση, η συχνοουρία, η πολυδιψία και πιθανώς η αιφνίδια σύγχυση.      

Ο διαβήτης τύπου Ι συνήθως διαγιγνώσκετε πριν την ηλικία των 30 ετών και μπορεί να διαγνωστεί ακόμη και τον πρώτο μήνα της ζωής.

Μαζί Με Τον Διαβήτη Τύπου ΙΙ, που δεν θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα, είναι Η κύρια αιτία νεφρικής ανεπάρκειας, απώλειας της όρασης και ακρωτηριασμού των ποδιών.

Η στενή παρακολούθηση των επιπέδων του σακχάρου, μειώνει την συχνότητα με την οποία συμβαίνουν οι παραπάνω επιπλοκές. υπάρχει γενετική προδιάθεση για το διαβήτη τύπου Ι,που εμφανίζεται σε 1 στους 800 ανθρώπους ,από τα άτομα που έχουν κάποιο στενό συγγενή με διαβήτη τύπου Ι, μπορούν να αναγνωριστούν αυτοί με υψηλό κίνδυνο να αναπτύξουν τη νόσο.

Φλεγμονωδεις Παθησεις Τον Εντερου.

Αυτός ο ιατρικός όρος χρησιμοποιείται για τη νόσο του crohn και την ελκώδη κολίτιδα, δυο παθήσεις στις οποίες το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει το έντερο.Οι ασθενείς μπορεί να έχουν διάρροια, ναυτία, εμέτους, κοιλιακές κράμπες και πόνο που δύσκολα μπορεί να ελεγχθεί.Τα προσβεβλημένα άτομα μπορεί να πάσχουν τόσο από τη φλεγμονή του εντέρου, όσο και από τις παρενέργειες των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη νόσο…για παράδειγμα, η καθημερινή λήψη υψηλών δόσεων κορτικοστεροειδών, που είναι απαραίτητη για τον έλεγχο των σοβαρών εκδηλώσεων της νόσου του crohn, μπορεί να προδιαθέσει τους ασθενείς για λοιμώξεις, απώλεια αστικής μάζας οστεοπόρωση και κατάγματα.

Στους ασθενείς με ελκώδη κολίτιδα, η χειρουργική εκτομή του παχέος εντέρου κολεκτομή μπορεί να εξαλείψει τη νόσο και τον αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου. περισσότεροι από 1 στους 500 αμερικανούς, πάσχουν από κάποιον τύπο φλεγμονώδους νόσου του εντέρου.

Συστηματικος Ερυθηματωδης Λυκος

οι ασθενείς, που πάσχουν από λύκο, συνήθως παραπονούνται για έντονη καταβολή και αρθραλγίες, ενώ εμφανίζουν εξανθήματα .Σε σοβαρές περιπτώσεις, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να προσβάλλει όργανα όπως οι νεφροί, ο εγκέφαλος ή οι πνεύμονες. Σε πολλούς ασθενείς τα συμπτώματα και οι διαταραχές που προκαλούνται από τη νόσο ελέγχονται με τα διαθέσιμα αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Ωστόσο, αν ο ασθενής δεν παρακολουθείται στενά, οι παρενέργειες από τα φάρμακα μπορεί να είναι αρκετά σοβαρές.

Ο λύκος προσβάλλει 1 στα 2000 άτομα στην αμερική και μάλιστα, 1 στις 250 νεαρές γυναίκες αφρικανικής καταγωγής.

Η  Ψ ω ρ ί α σ η  Είναι Μια Ιδιότυπη διαταραχή του ανοσου συστήματος , μετά απο έντονο και παρατεταμένο στρες,που προσβάλλει το δέρμα και συχνά τα μάτια, τα νύχια και τις αρθρώσεις.η ψωρίαση μπορεί να αφορά μικρές περιοχές του δέρματος ή να προσβάλλει ολόκληρο το σώμα με περιοχές κόκκινων λεπιών, που ονομάζονται πλάκες. οι πλάκες είναι διαφόρων μεγεθών, σχημάτων και σοβαρότητας και μπορεί να είναι τόσο επώδυνες, όσο και άσχημες.

Βακτηριδιακές Λοιμώξεις και πίεση ή τραυματισμός του δέρματος μπορούν να επιδεινώσουν την ψωρίαση.

Η αντιμετώπιση της νόσου βασίζεται κυρίως στην τοπική αγωγή για την ανακούφιση της φλεγμονής, του κνησμού και των λεπιών. σε πιο σοβαρές περιπτώσεις δίνονται και φάρμακα από το στόμα. η ψωρίαση είναι συχνή και μπορεί να προσβάλλει περισσότερους από 2 στους 100 αμερικανούς. η ψωρίαση συχνά εμφανίζεται σε μέλη της ίδιας οικογένειας.

Σ κ λ η ρ ο δ ε ρ μ α   αυτό το αυτοάνοσο νόσημα προκαλεί πάχυνση του δέρματος και των αγγείων.σχεδόν όλοι οι ασθενείς με σκληρόδερμα παρουσιάζουν το φαινόμενο raynaud, δηλαδή σπασμό των αγγείων στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών.Στις εκδηλώσεις του φαινομένου αυτού περιλαμβάνονται η αυξημένη ευαισθησία των δακτύλων των χεριών και των ποδιών στο κρύο, οι αλλαγές στο χρώμα του δέρματος, ο πόνος και τα συχνά έλκη στις θηλές των δακτύλων των χεριών ή των ποδιών.Στα άτομα με σκληρόδερμα η πάχυνση του δέρματος και των αγγείων μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα  απώλεια της κινητικότητας  και τη δύσπνοια ή σπανιότερα τη νεφρική, καρδιακή ή πνευμονική ανεπάρκεια.

Η εκτίμηση του αριθμού των πασχόντων από οποιοδήποτε τύπο σκληροδέρματος ποικίλλει από μελέτη σε μελέτη και κυμαίνεται μεταξύ 1 και 4 προσβεβλημένων ατόμων για κάθε 10.000 αμερικανούς .

Αυτοανοσες ΘυρεοειδοΠαθειες

Η θυρεοειδίτιδα hashimoto και η νόσος graves προκύπτουν από την καταστροφή ή διέγερση από το ανοσοποιητικό σύστημα του θυρεοειδούς αδένα. τα συμπτώματα της υπολειτουργίας ή υπερλειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα είναι μη ειδικά και μπορούν να εμφανιστούν σταδιακά ή απότομα. Περιλαμβάνουν Κόπωση, Νευρικότητα, Περιορισμένη Ανοχή Στο Κρύο ή Στη Ζέστη, Αδυναμία, αλλαγές στην υφή ή την πυκνότητα των μαλλιών και απώλεια ή αύξηση σωματικού βάρους.

Η διάγνωση της θυρεοειδοπάθειας γίνεται εύκολα με τις κατάλληλες εργαστηριακές εξετάσεις. τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού, ελέγχονται με χάπια υποκατάστασης των θυρεοειδικών ορμονών. ωστόσο, μπορούν να υπάρξουν επιπλοκές από την υπέρ- ή υποκατάσταση της ορμόνης. 

Η αντιμετώπιση τον υπερθυρεοειδισμού απαιτεί μακροχρόνια αντιθυρεοειδική φαρμακευτική αγωγή ή καταστολή της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα με ραδιενεργό ιώδιο ή εγχείρηση.

Και Οι Δυο Αυτές Θεραπευτικές προσεγγίσεις ενέχουν διάφορους κινδύνους και μακροχρόνιες παρενέργειες. 

Οι Αυτοάνοσες Θυρεοειδοπάθειες Προσβάλλουν Ως 4 Στις 100 Γυναίκες, και συχνά βρίσκονται σε οικογένειες όπου υπάρχουν και άλλα αυτοάνοσα νοσήματα.

.