ΚΑΛΑΜΑΡΑΚΙΑ ΤΗΓΑΝΗΤΑ..ΠΗΓΗ Ω3

Γενικά παρασπονδίες δεν κάνω.

Ομως θα ήταν κουτό να ισχυρισθώ οτι δεν μου αρέσουν πολλά απ αυτά που, κρατώντας χαρακτήρα, προσπαθώ να αποφεύγω.

Ξεκινώντας ξεκαθαρίζω πως τηγανητά δεν τρώω 

( είπαμε οχι που δεν μου αρέσουν...δεν είμαι ¨προτεστάντης¨, ούτε κατα διάνοιαν), 

ούτε χρησιμοποιώ σπορέλαια..

Εξαίρεση τα καλαμαράκια 

( το ελαιόλαδο τους δίνει μια βαριά μυρωδιά) 

και το.. ψητό χταπόδι που το αλείφω επίσης με.. αραβοσιτέλαιο, για τον ίδιο λόγο. 

Αν θα φάω καλαμαράκια, θα τα τηγανήσω με το δικό μου τρόπο, και νομίζω οτι γίνονται αυτό που ζητά κάθε ένας που ξέρει απο θαλασσινά.

Προτιμω κανονικά, τα ακαθάριστα, ελληνικά, αν βρώ, μετριου μεγέθους. Εχουν περισσότερο μπελά στο καθάρισμα, αλλά είπαμε το μαγείρεμα είναι γλέντι, και σαν τετοιο το βλέπω.

Οταν αρχίσω να ασχολούμαι το χαίρωμαι με διασκεδάζει..

Είναι ένα είδος αντίδωρου στα όσα μου προσφέρει το δώρο της ζωής..

Αν μάλιστα προτίθεμαι να κάνω έκπληξη και σε κάποιον φίλο, τότε η χαρα μου είναι ακόμη μεγαλύτερη..

Καλαμαράκια συνηθως μαγειρευω στο ¨βουνό¨, όταν είμαι μόνος γι αρκετό διάστημα  

( για να μην έχω την γκρίνια της γυναίκας μου, που παθαίνει αλλεργία απ τις πιτσιλιές του λαδιού ) 

Είμαστε στο βουνό, αρα μιλάμε για κατεψυγμένα καλαμαράκια.

Μισό κιλο συνηθως αρκεί για δύο άτομα 

( ποτέ δεν έχω πανω απο τρείς φιλοξενομενους αλλιώς γίνεται πολλή φασαρία.)

½- 1 κιλο καλαμαράκια 

(αφού τ αφήνω να συνέλθουν στη συντήρηση , τα καθαρίζω και τα κόβω σε ροδέλλες ή ολόκληρα αν είναι μικρά).

Χυμος απο 1 λεμονι..1 φλιτζάνι αποχλωριωμένο, και στο χωριό νερο 1 κουτ.γλυκ. ¨όξινο ανθρακικό νάτριο¨...η μαγική μαγειρικη σόδα...Αλατι θαλασσινο σε κόκκους 

το αλέθουμε την ώρα της χρήσης.

Αλευρι για το τηγανισμα.Αραβοσιτέλαιο.

ξέρω Ω6 λιπαρά οξέα και αραχιδονικό οξύ..Αλλά είπαμε..

Αφού συνέλθουν στη συντήρηση...Βαζουμε τα καλαμαρακια στο  αποχλωριωμενο νερο μαζι με το χυμο λεμονιου και την μαγειρικη σοδα   θα αφρίσει.Δεν πειράζει ανακατεύουμε και περιμένουμε τον αφρό και τα αφηνουμε να μεινουν για να μαλακωσουν. 

Αυτό θα πάρει ½ -1 ώρα.Αμέσως μετά.

Τα ξεπλενουμε ελαφρά, και τα στραγγιζουμε πολυ καλα. αυτό προσέξτε το, γιατί αλλιως σκανε.κι οι πιτσιλιές που λέγαμε.

Αλευρωνουμε με προσοχή, και τα τιναζουμε ελαφρά.Εχουμε αφήσει το αραβοσιτέλαιο να κάψει και βάζουμε με προσοχή και μαλακά ένα ένα τα καλαμαράκια στο καυτό λάδι,  προσέχοντας ποιά βάλαμε πρώτα,για να τα βγάλουμε και πρώτα, μετά απο 2-3 λεπτά  ανάλογα το μεγεθος ισα να παρουν.. χρυσο χρωμα. Τα ξαπλώνουμε προσεκτικά σε απορροφητικο χαρτί, για ν αφήσουν το επι πλέον λάδι τους.. Εν τω μεταξύ έχουμε ετοιμάσει το τραπέζι, με ότι άλλο θα φάμε μαζί

( αν θέλετε να μ ακούσετε, ποτέ μην προσβάλλετε χταπόδι και καλαμαράκια,  σερβίροντάς τα...με τηγανητές πατάτες).

Ας πούμε μια φρέσκια πράσινη σαλάτα, αλλά και χόρτα βουνού, αν είναι η εποχή τους,  αποτελούν μοναδική συνοδεία γεύσης και χαρά του φαγητού.. κι αν πάλι δεν είναι , πάντα θα βρειτε κάποια χόρτα στην αγορά..

Εννοείται οτι ένα τσίπουρο ή ένα ουζάκι θα συμπληρώσει την απόλαυση ενός απλού, 

γευστικού, ισορροπημένου γεύματος.

Είπαμε Σερβιρουμε τα καλαμαρακια μας ζεστά με μπόλικο λεμονάκι. 

Υ.Γ. Το αραβοσιτέλαιο 

( ποτέ δεν ονομάζουμε λάδι το σχετικό προϊόν.Λάδι είναι μόνο εκείνο της ελιάς)

 πρεπει να ειναι καυτο τηγανίζουμε προσεκτικά... το πολυ για 3 λεπτα αλλιως τα καλαμαράκια μας γίνονται..πετσιά.

Αν τώρα έχετε ( που δεν πρέπει) το σκεύος που ακούει στο όνομα φριτεζα σίγουρα θα έχετε καλυτερο αποτελεσμα.

Στη φριτεζα, το λαδι καιει σε σταθερη θερμοκρασια και οπτικα θα ειναι πιο λαχταριστά, απ ότι στο τηγανι οπου η δευτερη τηγανια συνήθως μαυριζει.

Τα καλαμαράκια είναι μεζές όχι κύριο πιάτο.Είναι εξαίρεση όχι κανόνας.