ΒΑΣΙΚΕΣ ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ..Α ΚΑΙ D..

Η βιταμίνη D είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη .

Οι λιποδιαλυτές βιταμίνες εξαρτώνται από τα διατροφικά λιπαρά για την απορρόφηση και μεταφορά τους.  

Κατανέμονται σε 4 ομάδες Α, D , E και Κ. 

Οι βιταμίνες αυτές δεν προσφέρονται όλες από τροφικές πηγές και μερικές δημιουργούνται και συντίθενται από τους οργανισμούς.

Η απορρόφησή τους είναι μειωμένη σε τρόφιμα με χαμηλά λιπαρά όπως το αποβουτυρωμένο γάλα, ακόμα και όταν έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε λιποδιαλυτές βιταμίνες. 

Επειδή οι λιποδιαλυτές βιταμίνες δεν αποβάλλονται από τον οργανισμό, αλλά αποθηκεύονται στο ήπαρ και στους λιπώδεις ιστούς, μπορεί με υπερβολική λήψη συμπληρωμάτων ή κατανάλωση ενισχυμένων τροφίμων η ποσότητά τους να ανέλθει σε τοξικά επίπεδα.

Η βιταμίνη Α καταστρέφεται όταν βρεθεί σε φως ή εκτεθεί στον ατμοσφαιρικό αέρα ή σε υψηλές θερμοκρασίες.

 Οι απαιτήσεις του ανθρώπινου οργανισμού σε βιταμίνη Α είναι περίπου 4-5000 ΙU την ημέρα που θεωρούνται μικρά ποσά. 

Μικρότερες ποσότητες δημιουργούν υποβιταμίνωση και έχουν συνέπειες κυρίως στην όραση. 

Στα βρέφη και στα παιδιά έλλειψη της βιταμίνης μπορεί να προκαλέσει την ασθένεια ξηροφθαλμία.

Τα μάτια γίνονται πολύ ευαίσθητα στο φως, ενώ περιορίζεται ή και σταματά η έκκριση δακρύων, που τα υγραίνουν. 

Τα βλέφαρα κολλούν και φουσκώνουν, ενώ προκαλούνται αλλοιώσεις και μολύνσεις στον κερατοειδή χιτώνα του οφθαλμικού βολβού. 

Η ασθένεια θεραπεύεται με χορήγηση της βιταμίνης και ισορροπημένης δίαιτας πλούσιας σε πρωτεΐνες. 

Σημάδια έλλειψης της βιταμίνης είναι επίσης διάφορες αλλοιώσεις στον βλεννογόνο του στόματος, στον φάρυγγα και στις αναπνευστικές οδούς. Μπορεί, ακόμα, να οδηγήσει σε κακό σχηματισμό των δοντιών και σε ανεπαρκή αύξηση των οστών. 

Η υπερβολική δόση βιταμίνης Α με ποσότητες που υπερβαίνουν τα 100.000 ΙU την ημέρα, μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστες συνέπειες. 

Τα συμπτώματα αυτής της υπερβιταμίνωσης, είναι: 

ναυτίες, ξήρανση του δέρματος, πτώση των μαλλιών, πόνος στα οστά, υπνηλία και υπερβολική κόπωση. 

Φαινόμενα υπερβιταμίνωσης Α είχαν παρατηρηθεί παλαιότερα σε κατοίκους της Αρκτικής, που κατανάλωναν συκώτι πολικής αρκούδας. 

Επίσης, η υπερβιταμίνωση μπορεί να προέλθει από υπερβολική χρήση βιταμινούχων σκευασμάτων.   

Οι στερόλες αυτές είναι η προβιταμίνη 7-δεϋδροχοληστερόλη και η εργοστερόλη.

Η υπεριώδης ακτινοβολία μετατρέπει την 7-δεϋδροχοληστερόλη σε βιταμίνη D3 και την εργοστερόλη σε βιταμίνη D2. 

Η βιταμίνη D3 είναι αρκετά πιο αποτελεσματική στο να αυξάνει τα επίπεδα αίματος 25(OH)D από την D2. 

Αφού οι δύο βιταμίνες σχηματιστούν, μία αντίδραση, που πραγματοποιείται στο ήπαρ, τις μετατρέπει σε ενώσεις που συμμετέχουν στη μεταβολική απόθεση του ασβεστίου. 

Η επαρκής έκθεση σε ηλιακή ακτινοβολία UV-B εμποδίζεται επίσης από το γυαλί, τα ρούχα, τη χρήση αντηλιακών, την ατμοσφαιρική ρύπανση και τη συννεφιά. Κάτω από τις συνθήκες αυτές μπορεί να δίνεται η βιταμίνη ως συμπλήρωμα διατροφής. 

Παλαιότερα δινόταν με το μουρουνέλαιο αλλά η άσχημή του γεύση προέτρεψε στη παρασκευή άλλων σκευασμάτων, κυρίως μικρών καψουλών.  

Η αβιταμίνωση D, ασυνήθης πλέον στο δυτικό κόσμο, αλλά συχνή στον αναπτυσσόμενο κόσμο, στην Αφρική, την Ασία, και την Ν. Αμερική, προκαλεί στα παιδιά ραχίτιδα λόγω διαταραχής μεταβολισμού του ασβεστίου και του φωσφόρου, με αποτέλεσμα τα οστά να γίνονται μαλακά, ευλύγιστα και υφίστανται, λόγω μειωμένης ακαμψίας, χαρακτηριστικές παραμορφώσεις. 

Η διαταραχή αυτή του οργανισμού είναι ασυνήθιστη σε τροπικές περιοχές όπου οι άνθρωποι είναι εκτεθειμένοι στον ήλιο και στις αρκτικές περιοχές, όπου καταναλώνονται πολλά ψάρια. 

Η έλλειψη βιταμίνης D ανιχνεύεται από απλή εξέταση αίματος 25 (OH)D.

Η βιταμίνη D περιέχεται σε λίγα τρόφιμα - οι καλύτερες πηγές είναι τα λιπαρά ψάρια, όπως ο σολομός, το σκουμπρί, η σαρδέλα. 

Η ανεπάρκεια βιταμίνης D σε μεγαλύτερους ενηλίκους μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης, τις πτώσεις και τα κατάγματα.

Στην χώρα μας  η κύρια πηγή βιταμίνης D είναι το φως του ήλιου. Τα περισσότερα άτομα παίρνουν αρκετή βιταμίνη D κατά τη διάρκεια της καθημερινής δραστηριότητας. 

Για να πάρει αρκετό φως του ήλιου το σώμα σας για να παράγει βιταμίνη D, πρέπει να εκθέσετε τις παλάμες σας, το πρόσωπο και τα χέρια  ή ισοδύναμη περιοχή της επιδερμίδας  στο φως του ήλιου για περίπου 5-15 λεπτά 4-6 φορές εβδομαδιαίως.

Τα ηλικιωμένα άτομα και τα άτομα με πιο μελαχρινή επιδερμίδα χρειάζονται περισσότερη έκθεση στο φως του ήλιου - περίπου 15 λεπτά 5-6 φορές εβδομαδιαίως.

Η ανεπάρκεια βιταμίνης D στα παιδιά μπορεί να οδηγήσει σε ραχίτιδα, μια πάθηση που δημιουργεί αδυναμία των οστών και των μυών και παραμορφώσεις των οστών. 

Τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D στους ενηλίκους μπορούν να οδηγήσουν σε κατάγματα που προκαλούνται από την οστεοπόρωση, όπως πόνους στα οστά και στις αρθρώσεις, μυϊκή αδυναμία και πτώσεις.

Πόσο ασβέστιο και βιταμίνη D χρειαζομαστε;

 

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα , φρούτα λαχανικά,     ψάρια που μπορούμε να τα φάμε με τα κόκαλα τους ταχίνι, αμύγδαλα, σύκα.

Χρειαζόμαστε τουλάχιστον 400 έως 600 IUs διεθνείς μονάδες βιταμίνης D καθημερινά. 

Αν δεν έχετε αρκετή έκθεση στο φως του ήλιου, χρειάζεστε ένα συμπλήρωμα Βιταμίνης D τουλάχιστον 400 IUs καθημερινά.

Μερικά συμπληρώματα ασβεστίου και παρασκευάσματα πολυβιταμινών περιέχουν βιταμίνη D, αλλά το επίπεδό τους ίσως είναι πάρα πολύ χαμηλό για να ανταποκριθεί στην ανεπάρκεια Βιταμίνης D.

Υπάρχουν μικρές ποσότητες βιταμίνης D σε μερικά τρόφιμα, όπως στα λιπαρά ψάρια σολομό, και σκουμπρί. Υπάρχει επίσης στο συκώτι και στα αυγά.

Το μουρουνέλαιο περιέχει βιταμίνη D

 αλλά και βιταμίνη Α.

 

Το παίρνουμε με προσοχή μόνο τους χειμερινούς μηνες και μετα μόνο ιχθυέλαιο .

Από Την Ανεπάρκεια Βιταμίνης D κινδυνεύουν περισσότερο ηλικιωμένα άτομα - ειδικά εκείνα που είναι κλεισμένα στο σπίτι ή σε οίκους ευγηρίας  

άτομα με ορισμένες δερματικές καταστάσεις που πρέπει να αποφεύγουν τον ήλιο 

άνθρωποι με σκούρα επιδερμίδα άτομα με ασθένειες που καθιστούν δύσκολη την απορρόφηση αρκετής βιταμίνης D.