Τελικα αρρωστησαμε, κι αρχισαν οι συνεχείς   μικροβιολογικές εξετάσεις, καλλιέργειες, φάρμακα κάθε είδους και άγχος,αγχος γι αυτά που χάνονται. Για τις χαρές που σβήνονται. Για το πάθος που δεν δαμάζεται.Για τη ζωή που κρύβεται πίσω απ τους βρωμερούς καπνούς.
Συχνές ιατρικές επισκέψεις, ανάγκη για πολλά φάρμακα, υψηλό κόστος διαβίωσης και η γραφειοκρατία των ασφαλιστικών ταμείων για εγκρίσεις συνταγών και συσκευών.Η οξυγονοθεραπεία και ο απαραίτητος  νεφελοποιητής, συμπληρώνουν το πρόγραμμα.
Η ζωή των καπνιστών αλλά και των οικογενειών τους , γίνεται μέρα τη μέρα και πιό βασανιστική και χειροτερεύει , χωρίς ορίζοντα .








Υπολογίζεται ότι στον πλανήτη κάθε χρόνο πεθαίνουν πρόωρα 3 εκατομμύρια άνθρωποι από τη ΧΑΠ, περισσότεροι από όσους  έχασαν τη ζωή τους στον 2ο  παγκόσμιο πόλεμο ..

Σήμερα, στο μεγαλύτερο πνευμονολογικό νοσοκομείο της χώρας, το 60-70% τουλάχιστον των κρεβατιών είναι κατειλημμένα από ανθρώπους που έπαιξαν και  έχασαν την μάχη με το τσιγάρο. Δηλαδή ανθρώπους που πάσχουν είτε από καρκίνο των πνευμόνων είτε από ΧΑΠ.








Κι όμως υπάρχει και η αστεία πλευρά της ΧΑΠ.είναι γεγονός οτι παρ όλα τα όσα αναφέρθηκαν, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) παραμένει άγνωστη στο ευρύ κοινό Ελάχιστοι ξέρουν την ύπαρξη της, ενώ την ίδια ώρα μπορεί να πάσχουν από αυτή, είτε οι ίδιοι είτε κάποιο κοντινό τους πρόσωπο.Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να καθυστερεί η διάγνωση και έτσι να χάνονται αρκετά πολύτιμα χρόνια που θα μπορούσε να είχε αρχίσει η θεραπεία με ικανοποιητικά αποτελέσματα.








alt
Θα μου πείτε, πώς θυμήθηκα αυτή τη στιγμή τη ΧΑΠ. Ενας πολύ αγαπητός φίλος, λαμπρό μυαλό, καλός άνθρωπος, τρυφερός οικογενειάρχης, πολυτιμο μέλος της κοινωνίας μας χωρίς κανένα άλλο πάθος, εκτός απ το τσιγάρο,πέρασε ¨απέναντι¨,μετά απο δύσκολο, οδυνηρό, αδικο αγώνα με τον καρκίνο του πνεύμονα, του οισοφάγου ( δεν έμαθα ποιό προηγήθηκε).Πάντα έλεγε Κόβω το φαγητό, τα ταξίδια, το ποτό δεν μπορώ να κόψω το τσιγάρο με συνδέουν πολλά μ αυτόν το τύραννο.





alt




Το να πούμε οτι υπάρχει ελπίδα αν κόψουμε το κάπνισμα, είναι λόγια χωρίς νόημα. Ο καπνιστής δεν « λαμβάνει»  τη συγκεκριμμένη συχνότητα. Ο δέκτης του την έχει διαγράψει.Ο Φίλος έλεγε: Κοσμά μου είσαι καλός είσαι άγιος, έχεις δίκηο, το τσιγάρο με σκοτώνει, όμως συ γνωρίζεις καλύτερα τους νομικούς όρους, οταν δεν έχεις ¨νομιμοποίηση¨ στο δικαστήριο απλά κι αν μιλάς, κι αν φωνάζεις ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕΣΑΙ.Αυτά που λές δεν λαμβάνονται υπ όψιν .. 
Και να Φαντασθεί κανείς ότι αν χανόταν ο καπνός απ τη ζωή των δυστυχών υποζυγίων του πάθους αυτού, σε 20-30 χρόνια, αυτή η παγκόσμια επιδημία θα ήταν μια ξεχασμένη ιστορία.Ομως πιστεύω οτι θα ήταν πιό έντονες ψηφίδες στο δράμα που ζούμε καθημερινά, με συνανθρώπους να εκμηδενίζονται απο ένα παράλογο πάθοςτο κάπνισμα.
Καλή-νύχτα σας

πηγή: Δρ. Επαμεινώνδας Κοσμάς, Πνευμονολόγος Διευθυντής 3ης Πνευμονολογικής Κλινικής & Επιστημονικός Υπεύθυνος Κέντρου Πνευμονικής Αποκατάστασης, ΠΓΝΝΘΑ 2Σωτηρία2