ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ..

Οι πιθανότητες μία γυναίκα 50 -75 ετών που δεν υποβάλλεται σε τακτική μαστογραφία να MHN πεθάνει από καρκίνο του μαστού στα επόμενα 15 χρόνια της ζωής της είναι 99,12%.

Το  Εθνικο Αντικαρκινικο Ινστιτούτο των ΗΠΑ NCI απ τα πλέον σοβαρά στον κόσμο με το αντίστοιχο της Σουηδίας. μας βεβαιωνει πως η αθροιστική πιθανότητα μία γυναίκα 40 έως 80 ετών να πεθάνει από καρκίνο του μαστού είναι 2,5% .

Ο καρκίνος γενικά, έχει αυτό που λέμε¨φαναρια¨σημεία, κουδούνια, καμπάνες.

Οπως το καπνισμα ας πούμε.Το να καπνίζεις σα φουγάρο και να πιστευεις οτι θα γλυτώσεις τα καρδιαγγειακά ή τον καρκίνο, είναι να το παίζεις Οδυσσέας κι είναι κρίμα εκείνος ούτε κάπνιζε, ούτε έπινε, ούτε είχε άγχος Πίστη ειχε μόνο για δεί ξανα την καλη του Πηνελόπη.

Σύμφωνοι;Για μία 60άρα το αντίστοιχο ποσοστό είναι 98,82%,καταδεικνύοντας ότι η εμμονή στο μήνυμα του θανάτου από καρκίνο του μαστού αφορά αυτούς που επωφελούνται από τον φόβο του θανάτου.

Μας λέει ο δημοσιογράφος-ιατρός.

Εχεις 1 στις 8 πιθανότητες να πάθεις καρκίνο του μαστού ή 

Είναι περίπου 100% βέβαιο ότι μέχρι τα 70 σου δε θα πεθάνεις από καρκίνο του μαστού είναι το ίδιο πράγμα, διατυπωμένο με το σωστό τρόπο.

Χωρίς να θέλω να υποτιμησω το προβλήμα,σε βεβαιωνω ότι στην πρώτη περίπτωση η γυναίκα θα μετατραπεί σε τακτική πελάτισσα  κάθε διαγνωστικού κέντρου υπερήχων, μαστογράφων ψηφιακών, αναλογικών,ενώ η δεύτερη πρόταση  θα της επέτρεπε να ζήσει με ειρήνη τα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής της.

Με άλλα λόγια, επειδή εδώ και 30 χρόνια οι γυναίκες καλούνται επιτακτικά να υποβάλλονται σε τακτικό προληπτικό μαστογραφικό έλεγχο διαγιγνώσκονται πολύ περισσότεροι καρκίνοι του μαστού απ' ότι παλαιότερα, οι οποίοι σε σημαντικό ποσοστό, είναι κλινικώς ασήμαντοι, δηλαδή δεν θα απασχολούσαν ποτέ τη γυναίκα, ενόσω αυτή είναι εν ζωή. 

Όσο και αν σου φαίνεται παράξενο,   υπάρχει μία μεγάλη γκάμα καρκίνων μαστού που ποτέ δε θα εκδηλωθούν στη διάρκεια της ζωής μίας γυναίκας. 

Πολλοί απ' αυτούς δε θα προκαλέσουν ποτέ πρόβλημα.  Καλύτερα να έμεναν αδιάγνωστοι, και όσες τους έχουν, να παρέμεναν μακαρίως αγνοούσες, επειδή αν ανακαλυφθούν απ τη μαστογραφία, οι γιατροί αδυνατούν να καταλάβουν αν θα εξελιχθούν ή όχι.

Το ψευδώς-αληθες αυτό αποτέλεσμα οδηγεί στο να βαφτίζονται οι πάντες καρκινοπαθείς και απ εκεί και πέρα πιάσε τ αυγό και ξερεις τι να το κάνεις 

Το φαινόμενο αυτό λέγεται υπερδιάγνωση ,και αποτελεί χαρακτηριστικό των ατελών διαγνωστικών μεθόδων, όπως η μαστογραφία , και το PSA στους άνδρες 

Συμπερασματικά, όσο πιο πολύ ψάχνεις τόσο πιο πολύ βρίσκεις.

Είμαστε σίγουρα  όλοι άρρωστοι αλλά δεν το ξέρουμε. 

Είμαστε σχεδόν όλοι σχιζοφρενείς και το αγνοούμε επιδεκτικά.

Πρέπει να παραδεχτούμε πως η μαστογραφία μειώνει κατά 20% τις πιθανότητες θανάτου από καρκίνο του μαστού, αριθμός που από κάποιους θεωρείται ότι εκφράζει το αισιόδοξο σενάριο. 

Πώς είναι λοιπόν δυνατόν, οι υποστηρικτές του τακτικού μαστογραφικού ελέγχου, να διατείνονται ότι η μαστογραφία μειώνει κατά 20% την πιθανότητα  θανάτου από καρκίνο του μαστού; 

Είναι πολύ απλό.

Μετατρέπουν τα απόλυτα νούμερα σε σχετικές διαφορές: 

το 20% στην αύξηση της επιβίωσης δεν αποτελεί παρά την επί τοις εκατό σχετική διαφορά ανάμεσα στο 99,12% και στο 99,29% 

Μ αυτον τον τρόπο αυτό το απόλυτο 0,17% δηλαδή η αριθμητική διαφορά μεταξύ 99,29 και 99,12 μετατρέπεται στο μαγικό 20% και έτσι τα οφέλη της μαστογραφίας παρουσιάζονται στο κοινό παραφουσκωμένα κατά 117 φορές σα να λεμε 11700 %.

Κάποιοι, ακόμα πιο αισιόδοξοι, εμφανίζουν το σχετικό όφελος της μαστογραφίας να αγγίζει το 30%. 

Η χρήση σχετικών αριθμών παραπλανά επειδή αποτυγχάνει να πληροφορήσει πόσο κινδυνεύουμε εξαρχής από κάποιο αίτιο.

Όποιος καταφεύγει στη χρήση σχετικών μεγεθών κάτι κρύβει ή κάτι πουλάει ή και τα δύο.  

Στο μυαλό των γυναικών ο απόλυτος κίνδυνος θανάτου από καρκίνο του μαστού Είναι διογκωμένος κατά 20 φορές 2000% σε σχέση με την πραγματικότητα.

Επιπλέον το 50% αυτών θεωρεί τη μαστογραφία ασπίδα κατά της εμφάνισης καρκίνου, δηλαδή κάτι σαν αντικαρκινικό εμβόλιο.

Αυτό δεν ισχυει και μακάρι να βρεθεί κάποια στιγμή το εμβόλιο.

Ολα τα παραπανω. χαρακτηρίζουν ένα σαφές έλλειμμα πληροφόρησης,  όχι τόσον όσον αφορά την αναγκαιότητα μαστογραφίας,αλλά κυρίως το μέγεθος του κινδύνου και της ελάττωσης του από τη μαστογραφία αυτή καθ αυτή 

Το πρόβλημα αυτό δεν λύνεται ούτε με ακριβούς κινητούς  μαστογράφους ούτε με «ροζ κορδέλες» 

Χαιρετε.