ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ..ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ..

Ο Χριστός μας παροτρύνει να ζητάμε,γιατί έτσι θα βρούμε, και λίγο αργότερα επιβεβαιώνει πως ο ζητών ευρίσκει Τι, όμως, ζητά ο άνθρωπος και τι βρίσκει; 

Η επιθυμία μας, προβληματίζεται  ανάλογα με την ψυχική και πνευματική μας ωριμότητα. 

Ως προς τα γύρω από εμάς πράγματα, κτήματα, χρήματα, υλικές ηδονές, κόσμο, που παρέρχεται μαζί με την επιθυμία του.

Ως προς το σώμα την  ευχαρίστηση,τον στολισμό σπίτια, αυτοκινητα, ρούχα, κοσμηματα, κλπ 

Ως προς την υπερβολική μέριμνα για την υγεία,  περίπλοκες διαιτες, εξεζητημένα γυμναστήρια, επιλογή βιολογικών τροφίμων, εξετασεις.

Αλλα και Ως προς μιαν αλλη κατεύθυνση αυτή της ψυχής , με ενδεχόμενο την εύρεση της Ορθόδοξης προοπτικής,αλλά και τη διολίσθηση στα μονοπάτια  ανατολικών θρησκειών, με περίεργες αποκρυφιστικές αναζητήσεις, είσοδος των οποίων είναι οι περίεργες, ανορθόδοξες     
ασκήσεις,πιστευοντας πως έτσι ασκούμαστε κι αυτό μέχρι τη ρήξη κάποιου ανευρύσματος  το οποίο πλήττει πλέον όλες τις ηλικίες   

Η αλόγιστη επιθυμία  διερεύνησης του εσωτερικού μας κόσμου, χωρίς   τη σωστή αναφορα, είναι πηγή πολλών προβλημάτων,  
γιατί εγκλωβίζει τον άνθρωπο στην ψευδαίσθηση μιας υψηλής πνευματικής εμπειρίας, έξω από τον φυσικό προσανατολισμό της υπάρξεώς και της επιθυμίας του.
Τελικά ομως, ο άνθρωπος είναι στραμμένος προς το Πρόσωπο Του Χριστού κι αυτο που παθιασμένα ζητάει  έστω και με λάθος τρόπο, που φανερώνει η συνεχής ενασχόληση,κι αναφορά του στην Εκκλησία, τους Αγίους της, και τους πιστούς  χριστιανούς είναι 

η βασιλεια του θεου και η δικαιοσυνη αυτου.

Μ αυτόν τον προσανατολισμό, κάθε μέριμνα του, διαποτίζεται από την πίστη στην πρόνοια του θεού, της οποίας ο καθένας απ εμάς, 
καθημερινά γίνεται μάρτυς, πλήν δεν το καταλαβαίνει έτσι που είναι χωμένος στην τραγική καθημερινότητά του.

Σε Κάθε Κατεύθυνση υπάρχει και κάποιος παράδεισος, που είναι η κατάληξη του αντίστοιχου πόθου. 

Το αν αυτός αξίζη τον κόπο, εξαρτάται από την σχέση που έχει με την φθορά και την θνητότητα. 
Προφανώς, για μάς, ο παράδεισος που αξίζει τον κόπο είναι αυτός που ανατέλλει στην καθαρή καρδιά του ανθρώπου που πιστεύει στον Χριστό, αφού μόνον η απλή, ταπεινή και καθαρή καρδιά μπορεί να αισθανθή την αγάπη του θεού, η οποία ταυτίζεται με την βασιλεία Του και την δικαιοσύνη Του και συνιστά τον παράδεισό μας,όπου δεν υπάρχει σκια φθοράς η θανάτου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στην Καινή Διαθήκη το ρήμα ζητώ συνδεδεμένο με την λέξη ευκαιρία υπαρχει μονο στην περιπτωση της προδοσιας του ιουδα,ο οποίος, όταν πήγε στους αρχιερείς και του έδωσαν τα τριάκοντα αργύρια από τότε εζήτει ευκαιρίαν ίνα αυτόν παραδώ

Αντίθετα, για την είσοδο στην βασιλεία του θεού, δεν υπάρχει καμμιά αναφορά σε ευκαιρία.
Ο Χριστος μας ειπε απλα 

αγωνιζεσθε εισελθειν.

Ή το τολμηρό  

η βασιλεία του Θεού  βιάζεται.

Το συμπέρασμα απλό Αυτός που ψάχνει διαρκώς ευκαιρίες για να μας συναντήση και να μας ανακαινίση Είναι Ο Χριστός. και η αδιαφορία μας πολλές φορές Τον αναγκάζει να δημιουργει ευκαιρίες ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες.

Χαίρετε.

 

Advertise