Αν κάποιος γράψει μια λέξη με τόσο μεγάλα γράμματα όσο είναι μια πόλη, τότε δεν θα μπορεί να την διαβάσει κανείς από κάτω, παρά μόνο αν κοιτάξει από αεροπλάνο.Τα Άστρα Που Είναι Τόσο Μεγάλα Και Αραιά,είναι αδύνατον να δούμε τι παριστάνουν.Αραγεπως θα μας έβλεπε ένας, απ τα τρισεκατομμύρια μύκητες,που παρασιτούν τον οργανισμό μας, σε μιαν αγαστή ή μη συνεργασία.
Κάπως όπως βλέπουμε και εμείς τα άστρα την νύχτα,και προφανώς, δεν θα καταλάβαινε ποτέ το σχήμα μας. Άρα και ως προς τα μεγέθη,ο άνθρωπος έχει ένα πεπερασμένο όριο αντίληψης του κόσμου, κάπως όπως όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί μας,οι οποίοι δεν έχουν ιδέα, ούτε ποιοί είμαστε, ούτε πού πάμε απλά πορευόμαστε
Αν αναπαραγάγουμε μια ψηφιακή ομιλια με αργό ή γρήγορο ρυθμό, κανείς δεν θα καταλάβει τιποτα. Στην πρώτη περίπτωση θα ακούει ένα μπάσο θόρυβο και στην δεύτερη περίπτωση μια στιγμιαία στριγκλιά.
Οι στριγκλιές της φάλαινας είναι ομιλία με μαθηματική κανονικότητα ,όπως ηχογραφήθηκε και παίχτηκε πολύ αργά από ειδικά επιστημονικά μηχανήματα.
Συνεπώς κι ως προς την ταχύτητα των δονήσεων,ο άνθρωπος έχει ¨πεπερασμένες δυνατότητες μετουσίωσης¨ σε αντιληπτό αίσθημα.
Εχουμε πέντε συγκεκριμένες και πεπερασμένες αισθήσεις, με τις οποίες,και με τη συμπαράσταση του εγκεφάλου μας,μελετάμε τη κτίση τον κόσμο αν θέλετε που σημαίνει στολίδι, στολισμός.
Αν η γάτα, που ¨σπουδάζει¨ ο επιστήμονας, έχει έξι ή επτά αισθήσεις, τότε κάποιες από αυτές θα του διαφύγουν,θα νομίζει ότι την έχει μελετήσει,ενώ πιθανόν να τον μελέτησε εκείνη,και λόγω μη συγγενών αισθητηρίων αυτό να μη το μάθει και ποτέ.
Μην ξεχνάμε πως έαν ένας ουρακοτάγκος,ή λιοντάρι μιλούσαν, απλά δεν θα καταλάβαιναν τίποτα για μας, το ίδιο κι εμείς γι αυτά λόγω έλλειψης κοινών εμπειριών ,οπως λέει ο φίλος μου ο Ντένις..Dr.
Κάθε τι συνεπώς καθίσταται υπαρκτό, και αντιληπτό,επειδή υπάρχει το αντίστοιχο ον ,που το αντιλαμβάνεται, με τους μηχανισμούς του, ως υπαρκτό, αλλά και το υποκειμενικό, είναι μια πραγματικότητα, άσχετα αν δεν ισχύει για όλους. Το αντικειμενικό είναι η κοινή ερμηνεία για τα όντα που δίνουν οι θετικές επιστήμες, με βάση την παρατήρηση και το πείραμα, που επιτρέπουν οι αισθήσεις και η νόηση του ερευνητή που τις επεξεργάζεται.
Άρα ο επίμαχος διαχωρισμός υποκειμενικό-αντικειμενικό,είναι εσφαλμένος γιατί το ένα επισφραγίζει το άλλο.
Αν κοιτούσαμε ένα κομμάτι ατσάλι στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο θα βλέπαμε τεράστια κενά χώρου και ελάχιστα τμήματα ύλης.
Συνεπώς και το πιο βαρύ υλικό είναι ένα τμήμα του άδειου χώρου, όσο κι αν φαίνεται ο χώρος γεμάτος γύρω μας.
Η πλάνη αυτή που έχουμε δεν είναι μειονέκτημα, είναι απαραίτητη και καθοριστική προϋπόθεση για την επιβίωσή μας.μην ξεχνάτε τους δερματίνους χιτώνες Αιώνες τώρα μάχονταν οι φιλόσοφοι για το αν ο κόσμος υπάρχει αντικειμενικά ή είναι απλή παράσταση ή ψευδαίσθηση των ανθρωπίνων αισθήσεων.
Πόσο εγωιστικό και απλοϊκό ακούγεται.Δηλαδή αν δεν υπήρχε κανένα έλλογο ον να δει κάποιο δέντρο, σημαίνει ότι και το δέντρο θα ηταν ανύπαρκτο.
Ένα μεγάλο μέρος της εν γένει φιλοσοφίας αναλίσκεται με την αποφυγή του ουσιώδους, αυτό είναι όμως ένα άλλο θέμα.
Αρα όλα είναι υποκειμενικά και έτσι δεν υπάρχει πραγματικά τίποτα.
Να που επιδεικτικά ξεχνάμε το θεμελιώδες ερώτημα που βασάνιζε τον Πόντιο Πιλάτο
Ποιά είναι η Αλήθεια.
Και ο Χριστός του απάντησε με τη σιωπή Του,μια και μόλις πριν λίγο του ειχε πεί το φοβερό
Εγώ ειμί η Αλήθεια και η Ζωή
Τώρα έρχεται η φυσική να μας βεβαιώσει πώς όλα είναι εκπομπές ηλεκτρομαγνητικών κυματων.
Φαίνεται αστείο στον προσεκτικό κι ¨ανοικτόμυαλο άνθρωπο¨.
Η περήφανη επιστήμη να ομολογεί πως η υλική ζωή, για την οποία ,οι περισσότεροι απο εμάς, είναι ετοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα, ακόμακαι την ανεκτίμητη ψυχή τους απλά είναι μια ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία .
Αρα μήπως θάπρεπε να ξαναμελετήσουμε αυτό που μας είπε Ο Χριστός.
όποιος θέλει να σώσει τη ψυχή του θα τη χάσει όποιος όμως χάσει τη ψυχή του εξαιτίας Μου και εξαιτίας του Ευαγγελίου, αυτός θα τη σώσει.Γιατί τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο αλλά χάσει τη ψυχή του;
Τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος σαν αντάλλαγμα για τη ψυχή του;
Το ψάρι δεν βλέπει το νερό, όπως ο άνθρωπος δεν βλέπει τον αέρα. Το κάθε ον δεν βλέπει το πρωταρχικό του ζωτικό στοιχείο.
Αν βγει για λίγο από το νερό τότε θα το δει, όπως και εμείς θα βλέπαμε την ατμόσφαιρα της γης από το διάστημα.
Αυτό που λέγεται υπέρβαση, δεν μας κάνει ούτε πιο αντικειμενικούς,ούτε πιο υποκειμενικούς με την αλήθεια, απλά πιο σκεπτόμενους.
Ισως ο κόσμος να υπάρχει αντικειμενικά από μόνος του και να μην περιμένει να έρθουν τα.. υποκείμενα να τον επιβεβαιώσουν με τις όποιες αισθήσεις τους.
Και κανένα μάτι να μην υπήρχε να δει το κόκκινο τριαντάφυλλο, αυτό θα συνέχιζε να εκπέμπει τις ¨δονήσεις¨ του.
Η διαφορά είναι ότι δε θα μιλάγαμε για αυτό ποτέ, κι ούτε θα ξέραμε για δονήσεις, αν δεν υπήρχαν οι θετικές επιστήμες, πράγματα που επινοήσαμε με τη νόηση η οποία έβαλε πρώτα τις αισθήσεις να πειραματιστούν με αυτό.Και να μην τις είχαμε ανακαλύψει τις δονήσεις αυτές,πάλι θα υπήρχαν, όπως υπάρχουν και δονήσεις στο απώτερο διάστημα και χωρίς την ανθρώπινη εποπτεία.
Δυστυχώς ή ευτυχώς ο άνθρωπος δεν έχει άλλο εφόδιο άμεσης αντίληψης, εκτός από τις αισθήσεις ,κι αυτό δεν σημαίνει πως οτιδήποτε διαφεύγει από αυτές είναι και ανύπαρκτο.
Οι αισθήσεις δεν είναι ένα απόλυτο ¨αλγεβρικό μηχάνημα¨ κι αυτή είναι η χάρη τους,να μας δίνουν ένα κόσμο μέσα από ένα όνειρο,κι όχι ένα κόσμο μέσα από ημιτονοειδείς γραφικές παραστάσεις.
Η ξύλινη γλώσσα των φιλοσόφων που προσπαθεί να βρει κάτιπου δεν έχει καν κατανοήσει οδηγεί σε πνευματική μεμψιμοιρία.
Ένα ηλιοβασίλεμα δεν αποκτά χρώματα για να έρθειο άνθρωπος να το χαρακτηρίσει όμορφο, είναι έτσι επειδήυπάρχουν κάποιοι νόμοι που δεν έφτιαξε ο άνθρωποςκαι ούτε έχει δικαίωμα να απορρίψει επειδή δεν τους κατανοεί εξ ολοκλήρου.
Κάποτε θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τη μανία να πιστεύουμε ανάμεσα σε ένα αβέβαιο κάτι και ένα βέβαιο τίποτα.
Όλοι είμαστε φτιαγμένοι από την ίδια αστρική ύλη,
Η Νόηση Και Η Βούληση υφισταμένη πέρα της κτιστής πραγματικότητος που ελέγχει όλα αυτά, είναι η γενεσιουργός αιτία του σύμπαντος κι όχι ένα προσωρινό επεισόδιο πάνω σε έναν μικρό πλανήτη
Μήπως να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε μιαν άλλη ζωή πέραν των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων;
Αυτα σκεφθηκα σημερα ακουγοντας το Ευαγγέλιο με το Παραλυτικό της Προβατικής κολυμβηθρας που δεν είχε άνθρωπον και που όμως τον βρήκε ο Χριστός.
Χαίρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου