ΑΠΛΑ ΚΑΡΔΙΑΚΑ..ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΑ...ΑΠ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΪΣΙΟ

Ολα είναι απλά για τον Θεό .

Αν ζητούμε το έλεος του Θεού, 

ο Θεός θα βοηθήσει. 

Η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί ν'αντιμετωπισθή διαφορετικά  παρά μόνο με μετάνοια και τήρηση των εντολών Του.

Μακαριοι Ειναι Αυτοι Που Κατορθωσαν Να Απλοποιησουν Τη Ζωη Τους Και Ελευθερωθηκαν Απο Την Θηλεια Της Κοσμικης Αυτης Εξελιξεως Των Πολλων Ευκολιων,Ισον Των Πολλων Δυσκολιων, Και Απαλλαχθηκαν Απο Το Φοβερο Αγχος Της Σημερινης Εποχης Μας.

Οσο μπορεί κανείς, Να Κάνη Ένα-Δύο Πράγματα,να τα τελειώνη σωστά και να έχη το μυαλό του καθαρό και ξεκούραστο Και Μετά Να Αρχίζη Κάτι Άλλο. 

Γιατί, άμα ο νους του σκορπίση, τι πνευματικά θα κάνη μετά; Πως να θυμηθή τον Χριστό;

Η Εργασια Που Γινεται Γρηγορα, Με Νευρικοτητα Δεν Ειναι Αγιασμενη 

Πρεπει να καταλαβης Οτι Δεν Πας Καλα Και Να Ανησυχησης, γιατι εχεις Απομακρυνθη Απο Τον Θεο.Αυτη Θα Ειναι Αναπολογητη Την Ημερα Της Κρισεως.Να μην κάνει δουλειά, χωρίς να εμπιστεύεται στον Θεό, γιατί μετά αγωνιά και κουράζει το μυαλό και νοιώθει άσχημα ψυχικά.

Αλλά υπάρχουν ακόμη περιθώρια, μπορεί να πάη η καρδιά στη θέση της. Κάθε μέρα να διαβάζης έναν κανόνα από το Θεοτοκάριο. Αυτό είναι το καλύτερο φάρμακο, για να δουλέψη η καρδιά.

Τότε αναπαύεται και ο Θεός στον άνθρωπο και ο άνθρωπος παύει να είναι άνθρωπος, θεώνεται.Από την στιγμή όμως που θα καταλάβη κανείς ότι Δεν Έχει Σωστή Κρίση και πή, Έχω Κρίση Κοσμική. Η κρίση μου Δεν Έχει Θείο Φωτισμό και θα κάνω λάθος, γι αυτό Δεν Πρέπει Να Την Χρησιμοποιώ, Τοτε Ο Θεος Θα Τον Φωτιση, Θα Γινη Διακριτικος Και Θα Διακρινη Ποιο Ειναι Το Σωστο.

Καποιοι Κρινουν Τον Θεο Και Ουτε Τους Πειραζει Ο Λογισμος Οτι Ειναι Βλασφημια Το «γιατί;» Είναι Κρίση, Υπερηφάνεια, Εγωισμός.Δεν θα αφήση ο Θεός, αλλά πρέπει και εμείς να κάνουμε ότι μπορούμε ανθρωπίνως και για ότι δεν μπορούμε να κάνουμε ανθρωπίνως, να κάνουμε προσευχή να βοηθήση ο Θεός.Η αδιαφορια Για Τον Θεο φερνει την Αδιαφορια και για Ολα Τα Αλλα, φερνει την Αποσυνθεση.Η πίστη στον Θεό είναι μεγάλη υπόθεση.· Λατρευει ο ανθρωπος τον θεο και υστερα·  Αγαπαει τους γονεις του,·  Το σπιτι του,·  Τους συγγενεις του,· Την δουλεια του,·  Το χωριο του,·  Τον νομο του,· Το κρατος του,· Την πατριδα του.Αγνοια δεν δικαιολογείται σήμερα στον κόσμο. Θα πάρη στροφή.· Και αν δεν βρεθή ούτε θεολόγος, ούτε ένας καλόγερος, και δεν ακούση τον λόγο του Θεού, άμα έχη καλή διάθεση,·  θα πάρη στροφή·  Ή Από Ένα Φίδι Ή Από Ένα Θηρίο Ή Από Μια Αστραπή, Από Έναν Κατακλυσμό, Ή Από Κάποιο Άλλο Γεγονός.·  Θα τον οικονομήση ο Θεός.·  Όταν Πάη Να Δικαιώση Τον Εαυτό Του, Πάλι Ανάπαυση Δεν Έχει, Ποσο Μαλλον Να Μην Εχη Δικαιο Και Να Δικαιολογει Την Πτωση Του Με Αναιδεστατο Τροπο.Γι' αυτό, όσο μπορούμε, να προσέχουμε: Την Αναιδεια Και Την ΠεριφρονησηΟχι Μονον Προς Τα Θεια Αλλα Και Προς Τον Πλησιον Μας, Διοτι Ειναι Εικονα Θεου.Αλλά Θα Προσευχώμαστε Γι'αυτούς.Οπου και να γυρίσης, Οταν Δεν Ζητηση Συγχωρηση, Ταλαιπωρειται Απο Την Συνειδηση Του Και Επιπλεον Απο Την Αγανακτηση Του Αδικημενου .Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φωτιά από Το Εσωτερικό Κάψιμο Της Ψυχής Από Την Συνείδηση.· Μεγαλη υποθεση Να Εχη Ο Ανθρωπος την ευλογια του θεου Πλουτος ειναι!· Οτι εχει ευλογια, στεκει, δεν γκρεμιζεται.·Οτι Δεν Εχει Ευλογια, δεν στεκει.·  Ολες οι αμαρτιες εχουν ελαφρυντικα,·Η ΑΔΙΚΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ.·  Μαζευει οργη θεου .ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΑΚΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΑΔΙΚΙΕΣ .Σπάνια, σε πολύ λίγους συμβαίνει να είναι :Οι αρρώστιες,· Οι χρεωκοπίες κ.λ.π. Μια ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ του θεού.·  αυτοί θα έχουν καθαρό μισθό.·  Και τα περισσότερα ΔΙΑΖΥΓΙΑ από κεί ξεκινούν.· 'Αν απλοποιούσαν όμως την ζωή τους, θα ήταν και ξεκούραστοι και χαρούμενοι.·  Αν δεν μετανοήσουν οι άνθρωποι, αν δεν επιστρέψουν στον Θεό, χάνουν την αιώνια ζωή.· Πρέπει να βοηθηθή ο άνθρωπος να νιώση το βαθύτερο νόημα της ζωής, να συνέλθη, για να νιώση την θεία παρηγοριά.

ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΕΒΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΜΑΡΤΑΝΗ.ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ Ο ΠΟΝΟΣ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΥΧΗ.

Η Πνευματικη Εργασια Στον Εαυτο Μας Ειναι Αθορυβη Εργασια Στον Πλησιον,Γιατι Μιλαει Το Παραδειγμα, Και Τοτε ΜΙΜΟΥΝΤΑΙ Οι Ανθρωποι Το Καλο Που Βλεπουν Και Διορθωνονται.

ΕΙΠΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ

"Ρίξτε το μεγαλύτερο βάρος του αγώνος σας ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, γιατί αυτή θα σας κρατάει σε επαφή με το Θεό. Και η επαφή αυτή πρέπει να είναι συνεχής.Η προσευχή είναι το οξυγόνο της ψυχής,είναι ανάγκη της ψυχής και δεν πρέπει να θεωρείται αγγαρεία.Η Προσευχη Για Να Εισακουστει Απο Το Θεο, Πρεπει Να Γινεται Με Ταπεινωση, Με Βαθια Συναισθηση Της Αμαρτωλοτητας Μας Και Να Ειναι Καρδιακη.

ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΔΙΑΚΗ, ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ.

Ο Θεός πάντοτε ακούει την προσευχή του ανθρώπου, που είναι πνευματικά ανεβασμένος. Η μελέτη της Αγίας Γραφής βοηθάει πολύ την προσευχή, γιατί θερμαίνει την ψυχή και την προετοιμάζει".

ΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΗ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΘΩ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ, ΝΑ ΜΗ ΧΑΛΑΣΩ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΡΑΟΣ,ΕΙΜΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ .

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΣ ΕΝΑΣ ΠΟΝΟΣ .

Πονάει δηλαδή για καταστάσεις, για ανθρώπους, αλλά ανταμείβεται γι' αυτόν τον πόνο με θεία παρηγοριά.Νοιώθει πόνο, αλλά νοιώθει μέσα του τη θεία παρηγοριά, γιατί κάνει ρίψεις με ευλογίες ο Θεός από τον Παράδεισο στην ψυχή και αγάλλεται ο άνθρωπος από την θεϊκή αγάπη.

Αυτή είναι η χαρά, η πνευματική χαρά, που δεν εκφράζεται και πλημμυρίζει την καρδιά.· Αυτοι Που Παιδευονται 

ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ Αποταμιευουν.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΦΤΑΙΝΕ, ΕΞΟΦΛΟΥΝ.

Υπάρχουν άνθρωποι Που Έχουν Κάποιον Εγωϊσμό ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑ ΣΚΑΜΠΙΛΙ να πάνε Παρακάτω.

Αλλοι έχουν Λίγο Παραπάνω Εγωϊσμό ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑ ΣΚΑΜΠΙΛΙ και πάνε Ακόμα Παρακάτω. 

Αυτούς όμως που έχουν ΕΩΣΦΟΡΙΚΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ, Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΙ.

Μπορεί να φαίνεται Ότι Κάνουν Προκοπή αλλά τι προκοπή είναι αυτή;

ΜΑΥΡΗ ΠΡΟΚΟΠΗ. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΠΕΦΤΟΥΝ ΑΠΛΩΣ ΚΑΤΩ,ΑΛΛΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΚΑΤ' ΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΟ ΒΑΡΑΘΡΟ.Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΦΥΛΑΗ

ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΝΑ ΜΑΛΩΝΗΣ ΓΙΑ  ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΘΗΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.

ΟΠΟΙΟΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ, ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ .      

Αυτος Δεν Εχει Αναπαυση Ποτε.

Εδω και Δικαιο Να Εχη Κανεις,

Οταν παη να δικαιωση τον εαυτο του

Παλι αναπαυση Δεν Εχει,

Ποσο μαλλον Να Μην Εχη Δικαιο και

Να Δικαιολογη Την Πτωση Του Με Αναιδεστατο Τροπο. 

Εκείνος που έχει πνευματική ανησυχία, βρίσκει τι του λείπει, το ζητάει και ωφελείται.Εγώ, ως αρχάριος, όταν διάβαζα κάτι, Το Αντέγραφα, Για Να Μην Το Ξεχάσω, και προσπαθούσα να το εφαρμόσω.

ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΖΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΜΟΥ.

Υπήρχε μέσα μου η καλή ανησυχία και, όταν δεν καταλάβαινα κάτι, ρωτούσα να μάθω πως είναι.Λίγο διάβαζα, πολύ ήλεγχα τον εαυτό μου με αυτά που διάβαζα.«Που βρίσκομαι; Τι κάνω; Κάθιζα τον εαυτό μου στο σκαμνί. Δεν τα περνούσα αυτά που διάβαζα έτσι αφορολόγητα.

ΤΑ ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ.ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Η ΑΝΑΠΑΥΣΗ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ.

Δεν Συγκρινεται Η Χαρα Που Νοιωθει Κανεις, Οταν Δινη, Με ΤηνΧαρα Που Νιωθει, Οταν Παιρνη Η ανώτερη χαρά βγαίνει από τη θυσία.Μόνον όταν θυσιάζεται κανείς, συγγενεύει με τον Χριστό, γιατί ο Χριστός είναι θυσία.Να παρακαλούμε το Χριστό να μας προσθέση πίστη και να μας την αυξήση.Πιστεύεις, ζητάς, αλλά, Αν Δεν Έχης Ταπείνωση Ή Έχης Προδιάθεση Υπερηφανείας,  

ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ.Μπορεί να έχη κανείς πίστη όχι μόνο σαν ένα «κόκκον σινάπεως» αλλά σαν ένα κιλό σινάπι.

ΕΑΝ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ΔΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙ Ο ΘΕΟΣ,  ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΩΦΕΛΗΣΗ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ, ΔΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙ Η ΠΙΣΤΗ ΑΥΤΗ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΒΟΛΕΜΑ.

Θα Πεθανουμε Που Θα Πεθανουμε, Τουλαχιστον Να Πεθανουμε Σωστα  

Σήμερα, για να μπορέση ο άνθρωπος να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες που συναντά,  πρέπει να έχη μέσα του τον Χριστό, από τον οποίο θα παίρνη θεία παρηγοριά, για να έχη κάποια αυταπάρνηση. 

ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΗ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΟΤΑΝ ΔΙΝΕΙ , ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙ, ΟΤΑΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΘΕΪΚΗ ΧΑΡΑ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΙ.

Οταν κινήται κανείς εγωιστικά, δεν δέχεται την Χάρη του Θεού και επόμενο είναι σε μια δυσκολία να αρνηθή τοιν Χριστό.

ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΗΝ ΘΕΪΚΗ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΗ

και υπέφερε τον πολύ πόνο στο ευαίσθητο Σώμα Του από την πολλή αγάπη προς το πλάσμα Του. Αυτήν την αγάπη του Χριστού προς τον άνθρωπο εάν αισθανθή κανείς, τότε μόνο θα είναι και εσωτερικά πραγματικά άνθρωπος.