Σε ολους αρεσει να συμβουλευουν.
Οι αλλοι δεν χρειάζονται συνηθως τις συμβουλές . Ισως την κατανόησή ή απλα να τους ακουσωμε .
Να μην βιαστουμε να τους κρινουμε και να αποφανθουμε εξαιτίας της δικής μας εμπειρίας.
Η ενσυναίσθηση αποτελεί προνομιο. Η διαφορά είναι πως αφήνει απ’ έξω την προσωπική συναισθηματική φόρτιση του αποδέκτη εξαιτίας ενός παρόμοιου βιώματος.
Κατανοείς και συναισθάνεσαι την θέση του άλλου διατηρώντας την προσωπικότητά σου.
Οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να λειτουργούν με ενσυναίσθηση, ωστόσο η κουλτούρα οι προσωπικές απογοητεύσεις, τα αρνητικά συναισθήματα, η επιβίωση, και η ασθένεια της μοναξιάς, οδηγούν στο να χτίζει καποιος τοίχους εναντίον της ίδιας του της ψυχής.
Χωρίς ενσυναίσθηση βιώνουμε τον κόσμο εγωκεντρικά και μικροαστικά. Οι κοινωνίες παραπαίουν ηθικά με τον αφανισμό της.
Πιθανον η ενσυναίσθηση να είναι μια δύναμη στα χέρια ενός ατόμου, που ενεργει σαν θεραπευτης .
Να έχει την ικανότητα να αντιλαμβανεται τις διαφορετικές ενέργειες κι από που πηγάζει ο πόνος του άλλου.
Αυτός είναι και ο λόγος που δυσκολεύονται να θυμώσουν. Κατανοούν.
Αυτό το δώρο κάνει πολλούς ανθρώπους να ανοίγονται απέναντι στα άτομα που λειτουργούν με ενσυναίσθηση.
Οι αλλοι νιώθουν ασφάλεια και εμπιστοσύνη δίπλα τους. Ωστόσο το να είσαι άνθρωπος με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη δεν είναι πάντα ευχάριστο.
Βιώνεις τον πόνο, την αγωνία, το άγχος της εκάστοτε καταστασης.
Πολλές φορές, μπορεί να νιώσεις εξουθενωμένος απ όλες τις ενέργειες που απορροφάς.
Πολλές φορές, η δοτικότητά σου γίνεται στόχος από ανθρώπους με ναρκισσιστικές διαταραχές και έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης.
Όπως και όλοι οι υπόλοιποι, θέλεις να νιώσεις πως σε αγαπούν και σε αποδέχονται γι’ αυτό που είσαι. Η γενναιοδωρία σου και η έλλειψη του εγώ σου, μπορούν να γίνουν υπέροχη τροφή από εκείνους που έχουν μάθει μόνο να παίρνουν.
Απλα αυτό μπορεί να συμβεί, μόνον αν το επιτρέψεις.
Εχεις πάντα τον έλεγχο όσον αφορά τις διαπροσωπικές σου σχέσεις. Ακόμα και αν πρόκειται για μέλη της οικογένειας σου.
Είσαι μια ανεξάρτητη οντότητα και μπορείς να βάλεις τα όρια σου όσο δύσκολο και αν σου φαίνεται κάποιες φορές. Η απομόνωση ειναι μονοδρομος μεχρι να βρεις την πνευματική σου οικογένεια.
Μην το φοβηθείς. Ακολούθησε το ένστικτο και την διαίσθηση σου για να μπορείς να έχεις την δύναμη να συμπεριφέρεσαι με ανιδιοτέλεια στους ανθρώπους που θα μπορέσουν να δουν βαθυτερα από την επιφάνεια.
Η ανιδιοτέλεια και ο αλτρουισμός στον ιδανικό κόσμο δεν έχουν όρια. Σ αυτόν έχουν. Και αν κάπου μέσα σου συνεχίζεις ακόμα να πιστεύεις πως η αγάπη σου θα γίνει γιατρικό, συνέχισε να το πιστεύεις.
Κάποιοι που θέλουν την βοήθεια σου, θα το εκτιμήσουν. Δεν μπορείς όμως να βοηθήσεις κανέναν που δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του.
enallaktikidrasi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου